زمانی که کریستین اریکسن در پایان نیمه اول بازی شنبه شب تیم ملی دانمارک مقابل فنلاند در کپنهاگ دچار ایست قلبی شد و از حال رفت، بهانه‌ای که همه حضار در ورزشگاه برایش دور هم جمع شده بودند یعنی فوتبال، از یاد همه رفت و به بی‌ربط‌‌‌ترین موضوع تبدیل شد.

اما بعد از اینکه اعلام شد هافبک دانمارکی از خطر گریخته و وضعیتش در بیمارستان در حالت پایدار است، همه بازی‌ها مطابق برنامه پیش رفتند و تلخی آخر هفته‌ای که به خاطر حوادثش برای همیشه در تاریخ ثبت خواهد شد، کم‌کم از کام هواداران رفت. بعد از آسوده‌ خاطر شدن از سلامت اریکسن، یک نمایش فوتبالی هیجان‌انگیز لازم بود تا دوباره حواس همه به یورو معطوف شود و این همان کاری بود که هلند و اوکراین در ورزشگاه یوهان کرویف شهر آمستردام انجام دادند. شاید پیروزی مهیج 3 بر 2 هلند برابر اوکراین، دقیقاً همان چیزی بود که تورنمنت نیاز داشت؛ یک بهانه برای جشن گرفتن و دوباره لذت بردن از فوتبال پس از 36 ساعت ترسناک برای فوتبال اروپا. نه تنها اسم و رسم دو تیم بلکه شیوه بازی‌ آنها که مدام توپ را از یک محوطه جریمه به محوطه جریمه مقابل می‌فرستادند (به اصطلاح، بازی محوطه به محوطه)، سبب شد هواداران در همان استادیومی که اریکسن با 100 بازی‌اش برای آژاکس در فاصله سال‌های 2010 تا 2013 برای خودش اسم و رسمی پیدا کرد، اتفاق تلخی را که برای این ستاره دانمارک رخ داده بود، برای دقایقی از یاد ببرند. دومین بازی گروه C‌ یورو 2020، دقیقاً یادآور تمام ملاک‌هایی بود که یک فوتبال جذاب باید داشته باشد و زمانی که سوت پایان به صدا درآمد، فضایی آکنده از خوشبینی درباره شانس هلند برای افتخارآفرینی در هفته‌های آینده در ورزشگاه یوهان کرویف احساس می‌شد.

برای فرانک دی‌بوئر، سرمربی تیم ملی هلند، این پیروزی احساسی عجیب ساخته بود. از یک طرف ذهن او هنوز پیش ستاره سابقش در آژاکس بود و از طرف دیگر نمی‌توانست شادی‌اش را از کسب اولین پیروزی مهم خود در یک تورنمنت بزرگ ملی به عنوان سرمربی هلند پنهان کند. به همین دلیل او حال و هوای خودش را اینگونه توصیف کرد: «حالی که من دارم مثل یک ترن هوایی از احساسات است. در آژاکس 5 سال مربی کریستین بودم و در تیم فعلی‌ام هم هنوز بازیکنانی هستند که با او در ارتباط هستند و رابطه خوبی هم دارند. اتفاق شنبه شب یک ترن هوایی احساسی بود. ما برای برگزاری یک جلسه تاکتیکی قبل از بازی برنامه‌ریزی کرده بودیم اما به خاطر اتفاقاتی که برای اریکسن رخ داد مجبور شدیم که آن را به صبح روز بعد موکول کنیم.»

در جریان بازی، دالی بلیند مدافع تیم ملی هلند هم گریه می‌کرد. بلیند در آژاکسی که اریکسن هم در آن توپ می‌زد، حضور داشت اما چیزی که باعث می‌شد او بیشتر با ستاره اینتر ابراز همدردی کند، تجربه اتفاقی مشابه بوده است. بلیند سال 2019 به دلیل نارسایی قلبی تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت چون به او گفته بودند که دچار عارضه تورم ماهیچه قلبی است. دی‌بوئر هم در این باره  گفت: «دالی کاملاً احساساتی شده بود چرا که خودش هم مشکل قلبی داشت. علاوه بر این، کریستین یکی از بهترین دوستان اوست و طبیعی است از اتفاقی که برای او رخ داد، کلی احساساتی شود. برای ما هم تحمل این اتفاق آسان نبود.»

 

 تیته پس از پیروزی 3 بر صفر برزیل مقابل ونزوئلا در افتتاحیه کوپا آمه‌ریکا از خبرنگاران خواست تا نیمار را با اسطوره‌های پیشین سلسائو مقایسه نکنند. مربی برزیل در تمجید از ستاره تیمش که در این دیدار موفق شد شصت ‌وهفتمین گل ملی‌ خود را بزند و فاصله‌اش را با رکورد گلزنی پله برای برزیل به 10 گل کاهش دهد، گفت: «وقتی نیمار به لحاظ فیزیکی آماده است و ذهن آزادی دارد، اتفاقات خوبی می‌افتد. وقتی شما بازیکنی با کیفیت فنی نیمار دارید که توانایی پاس دادن و توانایی بازی با پای چپ و راست را دارد، همین مهارت او را بازیکنی غیرقابل‌ پیش‌بینی می‌کند. ما ساختار تیم را طوری طراحی می‌کنیم که نیمار توپ‌های کمتری دریافت کند اما اثرگذاری بیشتری داشته باشد.»

تیته همچنین در خصوص مقایسه نیمار با ستاره‌های پیشین تیم ملی برزیل از جمله رونالدو و روماریو گفت: «این ناعادلانه خواهد بود که بخواهیم بازیکنانی از دوره‌های مختلف را با هم مقایسه کنیم، چون بازیکنان نسل ما فوق‌العاده بودند، نیمار هم فوق‌العاده است و در گذشته رونالدو و روماریو هم فوق‌العاده بودند. لحظات و مراحل مختلفی در فوتبال وجود دارد، از این‌ رو باید خیلی محتاط باشیم و این بازیکنان را با هم مقایسه نکنیم.»

 

زین‌الدین زیدان، مربی سابق رئال مادرید که در پایان فصل از هدایت این تیم استعفا کرد، هنوز هم از کنجکاوی خبرنگارانی که می‌خواهند دلیل واقعی جدایی او از جمع کهکشانی‌‌ها را بدانند در امان نیست.

او که این روزها در منطقه وایکاس اسپانیا به همراه خانواده‌اش تعطیلات تابستانی را سپری می‌کند، هنگام قدم زدن با همسرش در یکی از خیابان‌های شهر با سرخیو کویرانتس، خبرنگار «گل» اسپانیا مواجه شد که او را با پرسیدن سؤالی درباره نامه خداحافظی‌اش آزرده خاطر کرد.

زیدان که در طول فصل گذشته هم از دست خبرنگاران به خاطر سؤالات تکراری‌شان درباره جدایی احتمالی‌اش (قبل از استعفا) عصبانی بود و چند باری هم از کوره در رفت، در پاسخ به سؤال این خبرنگار که از او پرسید: «آیا نامه‌ای را که نوشتید باعث شد پایان کارتان در رئال مادرید خراب شود؟» گفت: «تو باز هم داری به پرسیدن همان سؤالات احمقانه‌ات ادامه می‌دهی؟»

خبرنگار گل در پاسخ به زیدان گفت: «خیر، من فقط درباره نامه سؤال پرسیدم.» و این بار زیدان با لحنی تند‌تر جواب داد: «بله، به خاطر همین می‌گویم. دوباره می‌خواهی همان سؤال‌های تکراری را بپرسی؟ این کار تو شرم‌آور است.» خبرنگار گل که همچنان با یک دوربین تلویزیونی در تعقیب زیزو بود، گفت: «نه، من هیچ چیز دیگری از شما نمی‌پرسم، فقط می‌خواهم ... » زیدان که این بار سرعت حرکتش را آهسته کرده و چند قدمی هم از همسرش جدا شده بود با همان لحن عصبانی گفت: «من تو را می‌شناسم، تو هم مرا می‌شناسی. همیشه همین داستان را برای ما ساخته‌ای.» زیدان سپس به یک جوان کم و سن‌ سال که بیرون از کادر دوربین بود، اشاره کرد و گفت: «اما تو ... بیا اینجا... به این (خبرنگار گل) توجه نکن. بیا اینجا. بیا با من صحبت کن. تو (خبرنگار) هم از اینجا برو.»

 

 

عادت کرده‌ایم فرانسه و آلمان را در اواخر تورنمنت‌های بزرگ رودرروی یکدیگر ببینیم -و البته این اتفاق ممکن است بیفتد- اما دو غول فوتبال اروپا و برنده دو دوره اخیر جام جهانی در نخستین دیدار خود در یورو ۲۰۲۰ در مونیخ به مصاف هم می‌روند. تیم دیدیه دشان امیدوار است ناکامی دوره قبل و شکست در فینال را در این دوره جبران کند و آلمان هم در آخرین روزهای مربیگری یواخیم لوو از موفقیت ناامید نیست.

دشان که ۲۱ سال قبل به عنوان کاپیتان، فرانسه را به قهرمانی اروپا رسانده می‌خواهد یک مدال قهرمانی دیگر به عنوان مربی هم به ویترین پرزرق و برق افتخاراتش اضافه کند. او به عنوان مربی و بازیکن قهرمان جهان شده است و اگر قهرمان این جام شود، به افتخار بی‌نظیر قهرمانی به عنوان مربی و بازیکن در این دو تورنمنت بزرگ می‌رسد.

فرانسه اگرچه در مرحله مقدماتی شکست شوکه کننده‌ای برابر ترکیه متحمل شد اما حضورش در مرحله پایانی هیچ‌وقت جای تردید نبود. دشان در هر دو بازی آخر تدارکاتی برابر ولز و بلغارستان با تمام قدرت به میدان رفت و هر دو بازی را ۳ بر صفر برد تا نشان دهد به چیزی غیر از قهرمانی در یورو ۲۰۲۰ راضی نمی‌شود. فرانسه غیر از اولین دوره جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۶۰ هرگز در بازی اولش در این رقابت‌ها شکست نخورده و با چهار کلین شیت آماده بازی با آلمان شده است.

لوو پنج ماه داشت که نخستین دوره جام ملت‌ها در فرانسه برگزار شد و حالا این مربی بزرگ می‌خواهد در پایان دوران مربیگری‌اش در تیم ملی به یک افتخار بزرگ دیگر برسد. او جام جهانی ۲۰۱۴ را برده و در یورو ۲۰۰۸ در فینال و در یورو ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ در نیمه نهایی شکست خورده که اولی برابر ایتالیا و دومی مقابل همین فرانسه بود. باخت ۶ بر صفر مقابل اسپانیا و ۲ بر یک برابر مقدونیه شمالی باعث شد تردیدهای زیادی در مورد لوو به وجود آید اما این تیم در آخرین بازی تدارکاتی ۷ گل به لتونی زده و نباید فراموش کرد آلمان همیشه غیرقابل پیش‌بینی است. آلمان در ۱۲ بازی ابتدایی‌اش در یورو شکست نخورده اما در پنج بازی آخرش با مدافع عنوان قهرمانی جهان بردی به دست نیاورده است.

 

مربیان چه گفتند؟

دیدیه دشان: من و یواخیم لوو با هم دوست هستیم و یکدیگر را دوست داریم. ما چند بار با هم بازی کرده‌ایم و وقتی مقابل هم قرار می‌گیریم روی مسابقه و بازیکنان خود تمرکز داریم. احترام زیادی قائلم برای کاری که او کرده و استمراری که روی نیمکت آلمان داشته با وجود روزهای سخت و گاهی بسیار سخت‌تر که سپری کرده. اینکه قرار است دوباره با او روبه‌رو شوم واقعاً برایم خوشحال‌کننده است و قبل از بازی مونیخ همدیگر را یک لبخند میهمان می‌کنیم.

یواخیم لوو: فرانسه انطباق پذیرترین تیم جهان است. ما می‌دانیم آنها چطور بازی می‌کنند با این وجود پیش‌بینی آنها تقریباً غیرممکن است. ما استعداد خوبی در تیم‌مان داریم، جو تیم عالی است و اگر از نقاط قوت‌مان خوب استفاده کنیم، با اعتماد به نفس به این بازی می‌رویم.

 

اخبار تیمی

وقتی کریم بنزما در بازی دوستانه یکشنبه گذشته مقابل بلغارستان مجبور به ترک زمین شد، هواداران فرانسه جان به لب شدند اما گفته می‌شود کاپیتان رئال مادرید با پشت سر گذاشتن مصدومیت جزئی به تمرین‌های عادی برگشته و قرار است رهبر خط حمله آبی‌ها باشد.

نزدیکان به اردوی فرانسه به سرعت تلاش کردند درگیری میان الیویه ژیرو و کیلیان امباپه را کم اهمیت جلوه دهند اما ژیرو با وجود آنکه به عنوان بازیکن تعویضی دو گل به بلغارستان زد، بعید است در ترکیب اصلی بازی امشب جایی داشته باشد.

آنتوان گریزمان و رافائل واران هم از مصدومیت رها شده و برای این بازی سخت آماده‌اند تا کورت زوما، بازیکن چلسی تنها نقطه نگرانی از جهت مصدومیت در تیم فرانسه باشد هرچند قبل از این هم قرار بود واران و پرسنل کیمپمبه در قلب دفاع قرار بگیرند.

لوو در دیدارهای تدارکاتی مقابل لتونی و دانمارک دفاع سه نفره را امتحان کرد و احتمالاً در بازی امشب آنتونیو رودیگر، متز هوملس و ماتیاس گینتر به مانوئل نویر برای بسته نگه داشتن دروازه‌اش کمک می‌کنند.

یوناس هافمن به دلیل مصدومیت زانو بیرون است اما او قرار نبود در ترکیب اصلی باشد؛ تونی کروس و ایلکای گوندوغان ستاره‌های خط میانی خواهند بود و لئون گورتزکا بعد از مصدومیت عضلانی در تلاش برای بازگشت به ترکیب تیم است.

«دی مانشافت» پر از استعدادهای هجومی است اما لوو باید تنها سه نفر را برای حضور در ترکیب اصلی انتخاب کند که شانس سرژ گنابری، توماس مولر و کای هاورتز بیش از بقیه است.

 

پرتغال به دنبال دومین قهرمانی متوالی در اروپا است و تیم فرناندو سانتوس کارش را در یورو ۲۰۲۰ با بازی با مجارستان در بوداپست آغاز می‌کند. پرتغال مصمم است شروعی قدرتمند در گروه F داشته باشد که تیم‌های فرانسه و آلمان نیز در آن هستند اما مجارستان تیمی شده که در این سطح از فوتبال باید کاملاً جدی گرفته شود.

مجارستان در سال 1964 در جام ملت‌های اروپا سوم شد و هشت سال بعد به رتبه چهارم رسید اما دیگر در این رقابت‌ها حاضر نشد تا سال ۲۰۱۶. آنها بالاتر از پرتغال در گروه‌شان صدرنشین شدند اما با شکست سنگینی در یک هشتم نهایی برابر بلژیک از مسابقات خارج شدند. مجارستان از طریق پیروزی در پلی‌آف مقابل بلغارستان و سپس ایسلند به یورو ۲۰۲۰ راه یافت. تیم مارکو روسی در ۱۱ بازی آخرش شکست نخورده و دو برد قاطعانه برابر سن مارینو و آندورا در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ به دست آورده است.

پرتغال هم که با پیروزی یک بر صفر مقابل فرانسه میزبان در فینال دور قبل تنها جام تاریخش را کسب کرده به کمتر از پیروزی در این بازی راضی نمی‌شود چون ۲۹ خرداد در مونیخ با آلمان و چهار روز بعد در بوداپست با فرانسه روبه‌رو می‌شود. آنها دوره قبل با سه تساوی از مرحله گروهی صعود کردند و این بار هم چنین شانسی

 وجود دارد.

 

اخبار تیمی

مجارستان با مصدومیت دومینیک ژوبوژلای، مهاجم ۲۰ساله و مستعد لایپزیگ ضربه بدی خورد اما مصدومیت باعث شده ژولت کالمار دیگر بازیکن مجارها نیز این تورنمنت را از دست بدهد.

ویلی اوربان و آتیلا ژالای از حضور در دفاع سه نفره مطمئن هستند اما درباره یک نفر دیگر بحث وجود دارد. علاوه بر آن بازیکنی که قرار است به عنوان بال-مدافع سمت راست بازی کند، هنوز مشخص نیست.

رولاند سالای این اواخر به خاطر مصدومیت جزئی گاهی بازی نکرده اما این بازیکن ۲۴ ساله برای بازی اول تیم آماده است و می‌تواند در کنار کاپیتان تیم، آدام ژالای یکی از سه مهاجم تیم باشد. آتیلا فیولا می‌تواند در دفاع برای خودش جایی پیدا کند ضمن اینکه لاژلو کلاین هایسلر ممکن است در سیستم 2-5-3 در راست بازی کند. آدام ناگی بازیکن بریستول سیتی هم در وسط زمین خواهد بود.

برای پرتغال، برناردو سیلوا و دیوگو ژوتا قرار است کریستیانو رونالدو را در خط حمله همراهی کنند ضمن اینکه جای برونو فرناندز کمی عقب‌تر تضمین شده است. خط میانی پرتغال پر از بازیکن است و این یعنی پیش‌بینی بازیکنانی که قرار است در کنار فرناندز بازی کنند، آسان نیست اما شاید سانتوس ترجیح بدهد از دانیلو و ویلیام کاروالیو به عنوان دو بازیکنی که از چهار مدافع حمایت می‌کنند، استفاده کند.

روبن دیاز بعد از فصل فوق‌العاده‌ای که با منچسترسیتی سپری کرد، در قلب دفاع در کنار پپه قرار می‌گیرد. تجربه رافائل گریرو ممکن است باعث شود این بازیکن ۲۷ ساله شانس بیشتری برای بازی در دفاع چپ نسبت به نونو مندز داشته باشد. ژوائو کانسلو به ویروس کرونا مبتلا شده و این به معنای آن است که نلسون سمدو می‌تواند در سمت راست دفاع بازی کند.

 

 

نوواک جوکوویچ یک «نوله اسلم» داشت و حالا در میانه یک «گرنداسلم سالیانه» قرار دارد. او که در بهمن ماه قهرمان اوپن استرالیا شده بود، این هفته در فینال اوپن فرانسه در حالی که دو ست اول را 6-7 و 2-6 به استفانوس تسیتسیپاس یونانی باخته بود، در مسابقه‌ای که چهار ساعت و هشت دقیقه طول کشید، سه ست پیاپی را با نتایج ۳-۶، ۲-۶ و ۴-۶ برد. این ششمین بار در دوران تنیس مدرن است که کسی که دو ست اول را در فینال یک گرنداسلم برده دستش از رسیدن به جام کوتاه می‌ماند؛ پنج تا از این بازگشت‌ها در رولان گاروس رقم خورده است.

جوکوویچ برای دومین بار اوپن فرانسه را برد و حالا تنها تنیسور دوران جدید است که هر چهار گرنداسلم را دو بار برده است. او هشت ماه قبل در فینال اوپن فرانسه ۲۰۲۰ که به خاطر شیوع ویروس کرونا با چهار ماه تأخیر برگزار شد، شکست تحقیرآمیزی برابر رافائل نادال متحمل شد. جوکوویچ با این قهرمانی که تعداد عناوین او در گرنداسلم‌ها را به ۱۹ می‌رساند، 1/9 میلیون دلار جایزه نقدی می‌گیرد و به حریف یونانی‌اش که برای نخستین بار در فینال گرنداسلم‌ها بازی کرد، 950 هزار دلار می‌رسد.

جوکوویچ ۳۴ ساله حالا تنها یک قهرمانی با دو رکورددار گرنداسلم‌ها یعنی راجر فدرر و نادال فاصله دارد که با پیروزی در نیمه نهایی جمعه، دومی را از یکه‌تازی در قهرمانی گرنداسلم‌ها محروم کرد.

حالا «نوله» در میانه قهرمانی در چهار گرنداسلم سال است چون شانس اول قهرمانی در ویمبلدون محسوب می‌شود که دو هفته دیگر شروع می‌شود و همچنین بخت اول بردن اوپن آمریکا است که اوایل شهریور آغاز می‌شود.

تنها راد لاور در سال 1962 به عنوان بازیکن آماتور و در سال 1969 به عنوان حرفه‌ای، توانسته گرنداسلم سالیانه را در قسمت مردان ببرد، یعنی فتح هر 4 گرنداسلم در یک سال. اشتفی گراف در سال 1988 «اسلم طلایی» را برد یعنی چهار گرنداسلم به اضافه المپیک. نوله در سال ۲۰۱۶ با قهرمانی در اوپن فرانسه «نوله اسلم» را تکمیل کرد، یعنی در هر 4 گرند اسلم، دست کم یک بار قهرمان شد، اگرچه در زمان‌های متفاوت.

بعد از قهرمانی در فرانسه برخی از اسطوره‌های تنیس به تعریف از او پرداختند. جان مک انرو گفت سخت می‌شود او را بهترین تنیسور تاریخ ندانست ضمن اینکه باور دارد جوکوویچ می‌تواند بین 25 تا ۳۰ گرنداسلم را ببرد. جیم کوریر گفت این تنیسور صرب می‌تواند تا ۴۰ سالگی برای قهرمانی در گرنداسلم‌ها رقابت کند. او و اندی رادیک هم نوله را نامزد جایزه بهترین تنیسور تاریخ می‌دانند.

جوکوویچ در دو ست اول فینال هنوز خستگی جسمی و روحی نیمه نهایی مقابل نادال را داشت و به نظر می‌رسید حریفش می‌تواند از این ضعف استفاده و نخستین قهرمانی‌اش را به دست آورد. البته این یونانی هم کارش در نیمه نهایی برابر ساشا زورف به پنج ست کشیده بود. در نهایت تنیسور صرب با بازگشتی قدرتمند نوزدهمین قهرمانی در گرنداسلم‌ها را به دست آورد.

منبع: فوربز

 

نزار کینسلا 

 بخش زیادی از شور و هیجانی که در اطراف تیم ملی انگلیس در مسیر ورود به یورو 2020 شکل گرفته به خاطر سوپراستارهای این تیم است. چه ستاره‌های 6 تیم برتر، هری کین، رحیم استرلینگ و مارکوس رشفورد باشند و چه پدیده‌های جوان‌تری مانند فیل فودن و میسون ماونت؛ سه‌شیر این روزها بیشتر از هر زمان دیگری در 15 سال گذشته، ستاره‌های بزرگ پرورش یافته در خانه دارد.

با این حال در شرایطی که تیم تحت هدایت گرت ساوت‌گیت کارش را در یورو 2020 با پیروزی یک بر صفر مقابل کرواسی در ویمبلی آغاز کرده است، یکی از بازیکنان کمتر شناخته شده تیم بود که یک سر و گردن بالاتر از هم‌تیمی‌هایش بازی کرد.

کالوین فیلیپس شاید در صورت آماده بودن جردن هندرسون حتی رویای رسیدن به ترکیب اصلی سه‌شیر را هم نمی‌توانست داشته باشد اما ستاره جوان لیدز، اکنون که این فرصت را به دست آورده، آن را دو دستی چسبیده و با نمایشی خیره کننده که آمیخته‌ای از حرکات همیشگی‌اش در میانه میدان و جلو کشیدن‌های جذاب است، تصمیم ساوت‌گیت برای اعتماد به او را توجیه کرده است.

در این بازی بهتر از هر زمان دیگری مشخص شد که چرا هواداران لیدز به او لقب پیرلوی یورکشایر را داده‌اند و آن زمانی بود که او با یک حرکت پا به توپ سریع از جناح راست، بازیکنان کرواسی را جا گذاشت و با یک پاس دقیق، توپ را درست در مسیر حرکت استرلینگ قرار داد تا بازیکن منچسترسیتی به راحتی دروازه‌ دومنیک لیواکوویچ را باز و اولین گل سه‌شیر در این تورنمنت و اولین گل خودش در یک تورنمنت بزرگ را در رده ملی ثبت کند.

این صحنه سبب شد خیلی‌ها از خودشان بپرسند بازیکنی که چنین قابلیت‌های فوق‌العاده‌ای در حرکات پا به توپ برای به هم ریختن یک سوم دفاعی رقبا و دادن پاس‌‌های سرنوشت‌ساز دارد تا الان چرا در چنین پستی بازی نکرده و چرا او در لیدزیونایتد به عنوان هافبک دفاعی بازی می‌کند؟

فیلیپس 25 ساله زیر نظر مارچلو بیلسا دستور دارد که جلوی خط دفاعی 4 نفره تیمی که با آرایش 1-4-1-4 بازی می‌کند قرار بگیرد. اگرچه این پست به او اجازه می‌دهد که گاهی اوقات مهارت و دامنه گسترده پاس‌هایش را به رخ بکشد اما رکوردش برای زدن تنها یک گل و دو پاس گل در اولین فصل حضور در لیگ برتر انگلیس دقیقاً چیزی نیست که تمام پتانسیل او را به نمایش بگذارد.

قبل از بازی بعضی از هواداران شاید ترجیح می‌دادند که به جای فیلیپس، جود بلینگام - کسی که در اواخر بازی به عنوان یار تعویضی به میدان رفت تا جوان‌ترین بازیکن تاریخ جام ملت‌های اروپا شود - یا حتی جک گریلیش را در سیستم 3-4-4 محبوب ساوت‌گیت در ترکیب اصلی ببینند. اما فیلیپس در کنار ماونت و دکلان رایس نقشی کلیدی ایفا کرد و محدوده‌ای از میدان را که به خاطر حضور لوکا مودریچ، متئو کواچیچ و مارسلو بروزوویچ نقطه قوت کروات‌ها بود، تحت کنترل داشت.

فیلیپس تمام پاس‌هایش در نیمه اول را به مقصد رساند و در پایان مسابقه هم در میان تمامی بازیکنان انگلیس که 90 دقیقه در زمین بازی بودند، بالاترین آمار پاس سالم (93 درصد) را داشت. علاوه بر این، هیچ بازیکن دیگری در تیم ملی انگلیس به اندازه او در بازپس‌گیری توپ موفق عمل نکرد. فیلیپس در اکثر مواقعی که توپ در میانه میدان بود، دخالتی برای تصاحب توپ داشت. به این ترتیب در شبی که پیروزی انگلیسی‌ها بیشتر به لطف یک بازی منسجم رقم خورد تا یک فوتبال روان و جذاب، فیلیپ تماشایی‌ترین بازی را برای تیم ساوت‌گیت ارائه کرد تا ثابت کند که تشبیه او به ستاره سابق خط میانی تیم ملی ایتالیا خیلی‌ هم نابه‌جا نیست.

منبع: گل