یکی از مهم‌ترین بازی‌های این فصل لالیگا امروز در نوکمپ برگزار خواهد شد. بارسلونا در این دیدار حساس، میزبان اتلتیکو مادرید و البته لوییس سوارس است.

بارسا در حال حاضر در جدول لالیگا با امتیازی برابر با رئال مادرید در رده سوم قرار دارد و اتلتیکو با دو امتیاز بیشتر، در صدر جدول است.

تردیدی نیست که بارسا در این فصل مشکلات خود را داشته، اما آنها این بخت را دارند که دوگانه لالیگا و جام حذفی را فتح کنند و فصل درخشانی را رقم بزنند.

تیم رونالد کومان دو هفته قبل، شکست خانگی دو بر یک را مقابل گرانادا تجربه کرد و به این ترتیب نتوانست به صدر جدول برسد اما هفته گذشته با بازگشت دیرهنگام مقابل والنسیا، توانست در مستایا با نتیجه سه بر دو پیروز شود و همچنان در کورس قهرمانی بماند.

بارسا در این فصل در 17 بازی در خانه رقیبان، 37 امتیاز کسب کرده و بهترین عملکرد خارج از خانه را در لالیگا دارد. اما آنها در خانه در 17 بازی در لیگ، در شش مسابقه امتیاز از دست داده‌اند.

شکست مقابل اتلتیکو مادرید باعث نمی‌شود بخت قهرمانی بارسلونا کاملاً از دست برود، اما کار این تیم را خیلی سخت می‌کند، به‌ویژه که رئال مادرید هم در کورس حضور دارد. رئال فردا با سویا بازی می‌کند. سویا اخیراً فرمی عالی داشت، اما مردان لوپتگی در هفته گذشته مقابل اتلتیک بیلبائو شکست خوردند.

شکست ناامیدکننده مقابل پاری سن ژرمن در لیگ قهرمانان باعث شده که مردان کومان به فکر خانه‌تکانی در تابستان باشند. اما مشخص نیست که آنها چقدر بودجه برای خرید بازیکن در اختیار داشته باشند. اما بارسا فعلاً باید روی لیگ تمرکز کند. آنها می‌خواهند این فصل لالیگا را با چهار برد پیاپی مقابل اتلتیکو، لوانته، سلتا ویگو و ایبار به پایان برسانند، و امیدوار باشند این بردها برای کسب قهرمانی‌ که در فصل گذشته از دست دادند کافی باشد.

اتلتیکو هم می‌خواهد برای اولین بار پس از فصل 14-2013 قهرمان لیگ شود. آنها در آن فصل سه امتیاز بیشتر از بارسا، تیم دوم و رئال، تیم سوم جدول کسب کردند. اما این بار احتمالاً رقابت نزدیک‌تر خواهد بود و به هیچ وجه نمی‌توان اهمیت این دیدار را کم شمرد. غول‌های پایتخت‌نشین، برای مدتی طولانی، درخشان‌ترین تیم لیگ بودند، و در برهه‌ای از فصل به نظر می‌رسید که سرنوشت فصل را بسیار زود مشخص خواهند کرد. اما اینطور نشد. با این حال، برد در نوکمپ آنها را در آستانه سه بازی باقیمانده فصل در موقعیتی عالی قرار می‌دهد. مردان دیگو سیمئونه دو بازی خانگی مقابل رئال سوسیداد و اوساسونا در پیش دارند و فصل را با بازی در خانه رئال وایادولید به پایان می‌رسانند، که شاید در آن هنگام در خطر سقوط باشد و به سه امتیاز بازی نیاز داشته باشد.

اتلتیکو مقابل اتلتیک بیلبائو شکست تلخی را تجربه کرد، اما توانست الچه را بعد از آن با نتیجه یک بر صفر ببرد. گل مارکوس یورنته در نیمه اول، سرنوشت نبرد پایاپای دو تیم را مشخص کرد.

سرخ و سفیدپوشان اصلاً مانند اواخر سال 2020 و اوایل سال 2021 بازی نمی‌کنند و با این حال در فاصله چهار هفته به پایان رقابت‌های لالیگا، با دو امتیاز اختلاف در صدر جدول هستند. این عملکردی عالی است.

تعجبی ندارد که اتلتیکو بهترین خط دفاعی لالیگا را هم در اختیار داشته باشد. آنها در 34 مسابقه تنها 22 گل دریافت کرده‌اند و از نظر گل زده (61) هم تیم دوم بعد از بارسا (80) هستند. لوییس سوارس خریدی تأثیرگذار بوده و 19 گل در لالیگا زده است. باید دید که او سرانجام مقابل تیمی که با دلخوری از آن جدا شد، چه عملکردی خواهد داشت.

تیم سیمئونه بهترین رکورد خانگی را در این فصل داشته و از 17 مسابقه در واندا متروپولیتانو، 42 امتیاز کسب کرده است. اما آنها در 17 بازی خارج از خانه، در هفت دیدار امتیاز از دست داده‌اند و کارشان برای کسب امتیاز در نوکمپ هم اخیراً دشوار بوده است.

هیچ‌کدام از این دو تیم در این دور رقابت‌های اروپایی حضور نداشته‌اند و به این ترتیب، دیداری سرشار از انرژی پیش رو خواهد بود. پیروزی برای هر کدام از این دو تیم فوق‌العاده است، اما نکته طعنه‌آمیز آنکه برد بارسا، باعث می‌شود رئال مادرید در صورت پیروزی مقابل سویا، بخت اول قهرمانی باشد!

بارسا همچنان مارتین برایت‌ویت، فیلیپه کوتینیو و آنسو فاتی را در اختیار ندارد. رونالد آرائوخو ممکن است به اسکار مینگوئسا ترجیح داده شود و سرخی روبرتو هم شاید در پست بال راست به جای سرجینیو دست بازی کند. عثمان دمبله هم احتمالاً نیمکت‌نشین خواهد بود.

تیم سیمئونه در نیمه دوم فصل مصدومان بسیاری داشت، اما حالا اوضاع این تیم خوب است. در بازی با الچه، رنان لودی تنها غایب اتلتیکو بود، و او احتمالاً این بازی را هم از دست می‌دهد.

 منبع: Sports Mole

 

بایرن مونیخ در آستانه نهمین قهرمانی پیاپی خود در بوندس‌لیگا است و اگر آنها مقابل ماینس نمی‌لغزیدند، می‌توانستند هفته گذشته قهرمانی خود را مسجل کنند. اگر بوروسیا دورتموند، آربی لایپزیگ را شکست دهد، قهرمانی بایرن چند ساعت پیش از بازی خودش مسجل می‌شود، اما در هر صورت، بایرن با کسب سه امتیاز مقابل بوروسیا مونشن‌گلادباخ قهرمان خواهد شد. ساعاتی قبل از این دیدار، دورتموند و لایپزیگ پیش از دیدار فینال جام حذفی، در بوندس‌لیگا به مصاف هم می‌روند، دیداری که می‌تواند تمرینی برای فینال باشد.

روبرت لواندوفسکی حالا تنها چهار گل نیاز دارد تا به رکورد 40 گل در یک فصل گرد مولر برسد. داگلاس کاستا و کورنتن تولیسو هم به تمرینات برگشته‌اند. البته شاید این دو به بازی با گلادباخ نرسند. بایرن در این بازی با تمام توان به میدان خواهد رفت و این در هفته‌های اخیر یعنی، شاید جمال موسیالا در ترکیب ثابت قرار بگیرد.

بایرن در این فصل تنها چهار شکست داشته که یکی از آنها در بازی رفت مقابل گلادباخ و با نتیجه سه بر دو بوده است. بایرن تا دقیقه 26 با نتیجه دو بر صفر پیش بود، اما گلادباخ با بازگشتی حیرت‌انگیز نتیجه را سه بر دو کرد.

لواندوفسکی در این فصل بوندس‌لیگا به صورت میانگین در هر 61 دقیقه یک گل زده است. او البته برابر گلادباخ در 17 مصاف در لیگ، تنها 5 گل به ثمر رسانده است. این بدترین عملکرد لواندوفسکی مقابل یک رقیب بوندس‌لیگایی است. هانسی فلیک، مربی بایرن هم در 83 بازی رسمی با این تیم، 7 شکست را تجربه کرده است، که دو باخت برابر گلادباخ بوده است.

 

نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا به پایان رسید و منچسترسیتی و چلسی به فینال هشتم خرداد در استانبول راه یافتند، پاری‌سن‌ژرمن و رئال مادرید هم باید ببینند کجای کارشان اشتباه بوده. گابریله مارکوتی، مارک اوگدن و ژولین لورنس سه کارشناس ESPN به دو سؤال در این مورد پاسخ داده‌اند.

 

کدام تیم فینال را می‌برد و چرا؟

مارکوتی: منچسترسیتی تیم بهتری است اما چلسی ماه گذشته در نیمه‌نهایی جام حذفی آنها را شکست داد و من واقعاً مشتاقم ببینم که در بازی این هفته دو تیم در لیگ برتر چه اتفاقی می‌افتد. آیا مربی‌های دو تیم دستشان را رو می‌کنند؟ منطق می‌گوید سیتی اما فراموش نشده که پپ گواردیولا در فصل‌های اخیر گاهی در بازی‌های بزرگ از نظر فکری رودست خورده و تاوانش را پرداخته. در حال حاضر رأی من به نفع سیتی است چون کیفیت و عملکرد بهتری دارد اما خیلی نزدیک است.

اوگدن: چلسی. اگرچه همه چیز به نفع سیتی است به خاطر سلطه‌اش بر لیگ برتر این فصل، شکست‌ناپذیری‌اش در لیگ قهرمانان و همچنین سرنوشت که گویا به نفع آنان رقم خورده  -قرار بود سیتی از سوی یوفا برای حضور در رقابت‌های این فصل لیگ قهرمانان محروم شود- اما قابل انکار نیست که چلسی، بازیکنان، مربی و خودباوری لازم برای پیروزی در استانبول را دارد. برتری چلسی در جام حذفی خیلی مقتدرانه‌تر و یکجانبه‌تر از آن بود که نتیجه یک بر صفر نشان می‌دهد و توماس توخل از همین حالا به فکر طراحی یک برنامه منسجم و همه‌جانبه برای پیروزی بر گواردیولا خواهد بود. سیتی برابر تیم‌هایی که سریع ضدحمله می‌زنند، آسیب‌پذیر است و چلسی کیفیت بالایی در این زمینه دارد. یک دروازه‌بان طراز اول مثل ادواردو مندی، هافبک فوق‌العاده‌ای مانند انگولو کانته و دو استعداد درخشان در خط حمله، میسون ماونت و کای هاورتز. من حس می‌کنم سرعت و انرژی چلسی در یک سوم هجومی تعیین‌کننده است و به همین دلیل چلسی دومین قهرمانی‌اش را به دست می‌آورد و سیتی برای اولی باید انتظار بکشد.

لورنس: برای شروع، فکر می‌کنم این یک فینال سوپرتاکتیکی باشد یعنی کاملاً محتاطانه و مبتنی بر دفاع. در عین حال، باید نگاه متفاوتی به آن داشته باشیم. این یک نبرد تاکتیکی بین دو تاکتیسین نابغه است که در آن بازی منطقه‌ای از هر چیز دیگر مهم‌تر است و هر اشتباه کوچکی ممکن است به تاوانی سنگین منجر شود بنابراین جایی برای اشتباه وجود ندارد. در واقع هر دو تیم در بهره گرفتن از اشتباه حریف استاد هستند،همانطور که در نیمه‌نهایی دیدیم. من فکر می‌کنم چلسی برنده می‌شود چون پنج نفر دفاعی‌اش در برابر حمله سیتی عالی هستند. همانطور که در نیمه‌نهایی جام حذفی تماشا کردیم، سیتی نمی‌توانست بازیسازی چلسی از دفاع را متوقف کند. داشتن کانته با فرم فعلی‌اش مثل بازی کردن با 12 نفر است. توخل اولین مربی است که دو فصل پیاپی با دو تیم به فینال لیگ قهرمانان می‌رسد و این بار مثل تیاگو سیلوا مجبور است که جام را ببرد. البته سیلوا تا 35 سالگی نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان را ندیده بود و حالا در 36 سالگی می‌خواهد برای دومین بار در فینال بازی کند! فوق‌العاده است.

 کدام بازنده نیمه‌نهایی کار سخت‌تری برای بازسازی و رسیدن به فینال فصل بعد دارد؟

اوگدن: رئال مادرید. از بسیاری جهات این قدرت ذهنی تیم زین‌الدین زیدان بود که تا نیمه‌نهایی رسید، با توجه به اینکه وقتی از یک‌هشتم‌نهایی فصل قبل لیگ قهرمانان حذف شدند، تیمشان بسیار پا به سن گذاشته و خسته به نظر می‌رسید اما رئال حالا یک سال پیرتر شده و نیاز جدی دارد به اینکه خون تازه به رگ‌هایش تزریق و جای بازیکنان مسنی مثل لوکا مودریچ، سرخیو راموس و مارسلو گرفته شود. کریم بنزما و تونی کروس هر دو در میانه دهه چهارم زندگی هنوز در سطح بالایی بازی می‌کنند اما آنها هم سن و سال‌شان به سر آمده. بنابراین رئال کار بازسازی سخت‌تری دارد و پول در سانتیاگو برنابئو زیاد نیست. پاری‌سن‌ژرمن هم باید سر و شکلش را عوض کند اما آنها همچنان می‌توانند امباپه و نیمار را نگه دارند و هیچ‌وقت پول برایشان مسأله نبوده. 

لورنس: باید رئال مادرید باشد. پاری‌سن‌ژرمن کارهای زیادی در پیش دارد و این به تمدید قرارداد نیمار و امباپه بستگی دارد اما کار بازسازی در رئال عظیم است و به خاطر پاندمی با مشکل مالی هم مواجهند. آنها اتکای زیادی به بنزما دارند که دسامبر 34 ساله می‌شود، راموس در آستانه جدایی است، مودریچ 35 ساله است، رافائل واران می‌خواهد برود، ادن آزار هنوز ندرخشیده و وینیسیوس جونیور بی‎‌ثبات است. استعداد و عمق در این تیم وجود ندارد. مثل اینکه زین‌الدین زیدان می‌خواهد در تابستان برود و این یعنی دنبال مربی هم باید باشند. موفق باشی، فلورنتینو! 

مارکوتی: ما نمی‌دانیم در فصل نقل و انتقالات چه اتفاقی می‌افتد اما وقتی به پاری‌سن‌ژرمن نگاه می‌کنید، دو فوق‌ستاره دارند، چهار یا پنج بازیکن استثنایی و یک مشت اجزای قابل جایگزینی. بنابراین اگر امباپه و نیمار را نگه دارند، بازسازی جدی لازم نیست. من رئال مادرید را انتخاب می‌کنم چون این تیم یک سال پیر شده و عملکردش در این فصل لیگ قهرمانان را مدیون پنج بازیکن بود، تیبو کورتوآ، بنزما، مودریچ، کاسمیرو و کروس. ما این را هم نمی‌دانیم که راموس می‌ماند یا می‌رود.

منبع: ESPN

 

منچسترسیتی امشب در ورزشگاه اتحاد میزبان چلسی در لیگ برتر است، دیداری که سه هفته پیش در جام حذفی به نفع چلسی تمام شد و سه هفته بعد در فینال لیگ قهرمانان تکرار می‌شود. مردان پپ گواردیولا با برتری 4 بر یک در مجموع دو دیدار مقابل پاری‌سن‌ژرمن، نایب قهرمان فصل قبل به فینال راه یافتند و تیم توماس توخل 3 بر یک از سد رئال مادرید گذشت. سیتی با پیروزی در این دیدار قهرمانی خود را قطعی می‌کند در حالی که چلسی هنوز از کسب سهمیه فصل بعد لیگ قهرمانان مطمئن نشده. گواردیولا که برای نخستین بار بعد از سال 2011 و دوران طلایی بارسلونا به فینال لیگ قهرمانان رسیده، ابتدا باید کار قهرمانی‌اش در لیگ برتر را یکسره کند. 

سیتی هفته گذشته با پیروزی 2 بر صفر برابر کریستال پالاس -که سرخیو آگوئرو دومین گل فصل خود را در آن زد- می‌توانست قهرمان شود اما بازی منچستریونایتد با لیورپول برگزار نشد. به هر حال سیتی با 80 امتیاز از 34 بازی و 13 امتیاز اختلاف نسبت به یونایتد فقط روی کاغذ قهرمان نشده و همین روزها پنجمین قهرمانی خود در جذاب‌ترین لیگ جهان را جشن می‌گیرد. سیتی در حالی میزبان چلسی است که پنج برد پیاپی در رقابت‌های مختلف داشته و در دو بازی آخرش گل نخورده هرچند در یک ماه اخیر در خانه به منچستریونایتد و لیدز باخته‌ است.

تیمی که با 71 گل زده و 24 گل خورده در لیگ رکورددار مطلق است، ماه گذشته در نیمه‌نهایی جام حذفی به تیم توخل باخت هر چند در 14 بازی آخرش در لیگ برابر تیم‌های لندنی شکست نخورده.

اخراج فرانک لمپارد در زمستان خیلی‌ها را شگفت‌زده کرد و برخی به انتقاد پرداختند اما توخل زمان را برای انطباق با فوتبال انگلیس تلف نکرد و بعد از شکست فصل قبل به همراه پاری‌سن‌ژرمن در فینال لیگ قهرمانان حالا شانس قهرمانی اروپا را دارد. البته در جدول لیگ برتر و در فاصله چهار هفته تا پایان تنها 3 امتیاز از وستهم رده پنجمی بیشتر دارند و باید از سهمیه لیگ قهرمانان مطمئن شوند اگر در فینال استانبول به خواسته‌شان نرسند.

این تیم هفته گذشته با دو گل کای هاورتز تیم در معرض سقوط فولام را شکست داد و با توجه به فاصله دو امتیازی با لسترسیتی، می‌تواند به رده سوم هم برسد. تیم توخل با تساوی یک - یک در مادرید، آمار شکست‌ناپذیری خارج از خانه خود را به 11 بازی رساند. ضمن اینکه در این مدت تنها چهار گل خورده‌اند. در 15 بازی لیگ برتر با توخل، چلسی در 11 تا کلین‌شیت کرده.

 

اخبار تیمی

جان استونز سومین و آخرین جلسه از محرومیت داخلی خود را سپری می‌کند، اریک گارسیا دیگر مدافع میانی تیم هم با بیماری درگیر است و شاید دیگر برای سیتی بازی نکند چون قرار است به بارسلونا برود اما گواردیولا مشکل دیگری ندارد، چرا که آیمریک لاپورت در کنار روبن دیاز که یکی از بهترین‌های اروپا در حال حاضر محسوب می‌شود، در قلب دفاع قرار می‌گیرد. اولکساندر زینچنکو شاید قربانی سیستم چرخشی گواردیولا شود که احتمالاً به بنژامین مندی فرصت می‌دهد. آن طرف هم شاید ژوائو کانسلو جای کایل واکر را بگیرد.

فرناندینیو مقابل پاری‌سن‌ژرمن در شب 36ساله شدنش درخشید اما شاید در این بازی راه را برای رودری باز کند ضمن اینکه رحیم استرلینگ مصمم است به ترکیب برگردد. تصمیم گواردیولا برای بازی بدون مهاجم تخصصی در لیگ قهرمانان همه را شگفت‌زده کرد اما آگوئرو با توجه به آمار فوق‌العاده‌اش مقابل چلسی شاید رهبر خط حمله شود.

ماتئو کوواچیچ نتوانست برابر تیم سابقش، رئال مادرید بازی کند و به این بازی هم نمی‌رسد بنابراین ژرژینیو و انگولو کانته در خط میانی می‌درخشند و میسون ماونت هم جلوتر در کنار کریستین پولیشیچ که بازی نکردنش مقابل رئال مادرید غیرمنتظره بود اما باید امشب بازی کند، حاضر می‌شود. سزار آسپیلیکوئتا بعد از بازی پرتلاش مقابل مادرید شاید استراحت کند و جای خود را به ریس جیمز بدهد، مارکوس آلونسو هم شانس بازی دارد اگر بن چیلوا فرصت استراحت پیدا کند.

توخل باید مراقب تیاگو سیلوای 36 ساله باشد و برای همین کورت زوما کاندیدای بازی در کنار آنتونیو رودیگر و آندریاس کریستنسن در دفاع است.

سیتی و چلسی 168 بار با هم روبه‌رو شده‌اند که سهم سیتی 59 برد و سهم چلسی 69 برد بوده. شش سال است که بازی دو تیم در لیگ برتر مساوی نشده و چلسی در سه بازی آخرش در اتحاد 9 گل خورده و یک گل زده و هر سه را باخته. آگوئرو در 21 بازی با چلسی 15 گل زده و دبروین مصمم است روند گلزنی خود به تیم سابقش در لیگ برتر را به چهار بازی متوالی برساند.

 

اوله گنار سولشر، مربی منچستر یونایتد، به برنامه بسیار فشرده تیمش در روزهای پیش رو تاخته است. آنها باید در عرض تنها هشت روز، چهار بار به میدان بروند که اولین بازی را مقابل رم انجام دادند.

منچستر یونایتد با پیروزی مقابل رم، به دیدار نهایی لیگ اروپا رسید و فرصت آن را دارد که برای اولین بار پس از سال 2017، فاتح این رقابت‌ها شود.

تیم سولشر حالا با استون‌ویلا بازی دارد و بعد باید با لستر و لیورپول بازی کند. دیدار با لیورپول در پنجشنبه خواهد بود. یونایتد سپس با فولام و ولوز بازی دارد و در نهایت فینال لیگ اروپا را برابر ویارئال برگزار می‌کند.

بازی این تیم با لیورپول به دلیل اعتراض هواداران به تعویق افتاد و همین باعث فشردگی برنامه بازی‌های آنها شد. مربی نروژی یونایتد می‌گوید: «من که تا حالا چنین چیزی ندیده بودم. این تصمیم را افرادی گرفته‌اند که هرگز در این سطح فوتبال بازی نکرده‌اند. از نظر فیزیکی، غیرممکن است که بازیکنان بتوانند این سطح از رقابت را تحمل کنند. ما نیاز به تمامی بازیکنانمان برای این چهار دیدار داریم. ما باید آماده باشیم. اما رسیدن به فینال حس خوبی دارد. ما یک نیمه بسیار خوب را در اولدترافورد مقابل رم داشتیم و همین ما را به فینال برد. البته ناراحت هستم که بازی برگشت را 

باختیم.»

در فصل 20-2019، خبرهای بسیاری از پیوستن لائوتارو مارتینس به بارسلونا به گوش می‌رسید.

به نظر می‌رسید که این بازیکن آرژانتینی از ورزشگاه جوزپه مه‌آتزا جدا شده و راهی نوکمپ خواهد شد. حالا خود او هم گفته که در آستانه این انتقال بوده است.

لائوتارو می‌گوید: «من واقعاً به بارسا نزدیک شده بودم. با لیونل مسی صحبت کردم، اما آنها مشکلات مالی داشتند و تصمیم گرفتم در اینتر بمانم.»

اما این اولین باری نبود که او نزدیک بود به لالیگا برود. رئال مادرید هم زمانی که او در راسینگ بازی می‌کرد، به دنبال جذبش بود. لائوتارو می‌گوید: «سانتیاگو سولاری مربی رئال مادرید کاستیا بود و به دنبال من آمد. دوست نداشتم در آن هنگام به این انتقال رضایت دهم. آنها به من قراردادی پیشنهاد دادند، اما احساس آمادگی نداشتم.»

این مهاجم که در این فصل با اینتر قهرمان سری آ شده است  با هدایت آنتونیو کونته توانست به سلطه یوونتوس خاتمه بدهد و فاتح اسکودتو شود. لائوتارو می‌گوید: «از وقتی بچه بودم رویای این را داشتم. به نظرم تصمیمم برای ماندن درست بود، چون یک قهرمانی کسب کردم. من رویای آن را داشته‌ام که خانواده خودم را تشکیل دهم و قهرمانی به دست بیاورم. حالا هم به رویایم رسیده‌ام.»

 

 جیمز اولی

 

 دو سال پیش بود که آرسنال، اونای امری را اخراج کرد چون می‌ترسید که با این مرد اسپانیایی به قهقرا برود. حالا همین داستان رقم خورده و امری، توپچی‌ها را به قهقهرا فرستاد.

ویارئال با مربیگری امری با متوقف کردن آرسنال با یک تساوی بدون گل، بعد از پیروزی 2 بر یک بازی رفت در اسپانیا، مزد بازی سازمان‌یافته‌تر، هدفمندتر و کارآمدترش را گرفت و به فینال لیگ اروپا صعود کرد.

وقتی سوت پایان بازی برگشت به صدا درآمد تا نیمکت‌نشین‌ها و اعضای کادر فنی ویارئال به زمین بازی هجوم ببرند و جشن صعود را با بازیکنان داخل میدان برگزار کنند، امری مشت‌‌های گره کرده‌اش را به آسمان برد و در جهتی متفاوت از دیگر اعضای تیمش قدم برداشت تا به سمت همتا و هموطنش در آرسنال یعنی میکل آرتتا برود و با او دست بدهد.

او شاید هرگز به این موضوع به صورت علنی اعتراف نکند اما پیروزی مقابل آرسنال اگر شیرین‌ترین برد تمام دوران مربیگری او نباشد بدون شک یکی از شیرین‌ترین آنهاست چون از ماه نوامبر سال 2019 که از کادر فنی همین آرسنال کنار گذاشته شد، خیلی‌ها به توانایی‌هایش شک کردند. حتی برخی منابع نزدیک به آرسنال به شبکه ESPN‌ گفتند که امری پس از اخراجش از جمع توپچی‌ها سوژه تمسخر بازیکنان آرسنال شده بود.

آرسنال بعد از دو دهه حضور مداوم در لیگ قهرمانان، در سال‌های آخر حضور آرسن ونگر و پس از او اونای امری به حضور مداوم در لیگ اروپا عادت کرد اما هم در این تورنمنت ناکامی‌های زیادی را تجربه کرد و هم باختش به ویارئال یک ناکامی نابود کننده جدید است. با توجه به جایگاه تیم در جدول لیگ برتر که آن را از کسب سهمیه رقابت‌های اروپایی فصل آینده باز می‌دارد، تنها امید توپچی‌ها برای کسب این سهمیه، قهرمانی در لیگ اروپا بود که پاداشش حضور در لیگ قهرمانان فصل آینده می‌شد اما باخت به زیردریایی‌های زرد، این راه را هم به روی تیم لندنی بست و فصل بعد آنها برای اولین بار از سال 1996 در هیچ تورنمنت اروپایی حضور نخواهند داشت. در حالی که 20 روز پیش آنها در آستانه حضور در سوپرلیگ اروپا به عنوان یکی از ابرقدرت‌های فوتبال قاره سبز قرار داشتند، حالا اصلاً در اروپا نیستند.

آرسنال جداً به یک خانه‌تکانی بزرگ نیاز دارد. هواداران خشمگین‌تر از این نمی‌توانند به سیاست‌های مالکان باشگاه معترض باشند و با اینکه مالک آمریکایی باشگاه استن کروئنکه وعده داده بود تابستان امسال برای تقویت تیم سرمایه‌گذاری کند، عدم حضور این تیم در رقابت‌های اروپایی فصل آینده ضربه مالی سنگینی به این باشگاه خواهد زد که تحقق این وعده را سخت‌تر می‌کند بخصوص که خزانه باشگاه هم برای جبران ضرر و زیان‌های ناشی از شیوع کرونا خالی شده است. پروژه بازسازی آرسنال حالا از هر زمان دیگری سخت‌تر به نظر می‌رسد و به همین اندازه بازگرداندن تیم به روزهای اوجش، آن هم توسط مربی که تنها 18 ماه از آغاز مربیگری‌اش می‌گذرد.

آرسنال در ابتدای این فصل حوزه اختیارات سرمربی اسپانیایی‌اش را گسترده‌تر کرد به امید اینکه از اعتمادش به این مرد جوان نتیجه بگیرد اما چیزی که دستگیرش شد یک نمایش ضعیف از تیمی بود که تنها امیدش برای نجات فصل را به شیوه‌ای مأیوس کننده در یک بازی که تنها دو شوت به سمت دروازه داشت، بر باد داد. آرسنال دو بار توپ را به تیرک زد اما اشتباه نکنید، آرسنال بدشانس نبود. در پایان بازی هم پاسخ‌هایی که آرتتای خشمگین به حبرنگاران می‌داد، بر نمرات منفی عملکرد او در این فصل اضافه می‌کرد. آرتتا در پاسخ به این سؤال که آیا حالا خطر اخراج از آرسنال او را تهدید می‌کند، گفت: «به کار هر کسی عیب و ایرادهایی وارد است. بله من هنوز به توانایی‌ام برای هدایت آرسنال ایمان دارم.»

آرتتا باید جواب‌های بهتری بدهد آن هم خیلی زود. آزمون و خطای او برای برای استفاده از مهاجم نوک کاذب در بازی رفت و به کارگیری تاکتیک نه چندان مرسوم

1-4-1-4 در بازی برگشت هیچ تأثیر معناداری در پیشرفت عملکرد تیمش نداشت. این همان وصله پینه کردن تاکتیکی بود که خیلی‌ها امری را در زمان حضورش در آرسنال به آن متهم می‌کردند و در نهایت به خاطر آن اخراج شد.

آرسنال روزهای دردناکی را تجربه می‌کند و روزهای دردناک‌تری هم در پیش دارد. توپچی‌ها فکر می‌‌کردند با امری در سراشیبی سقوط قرار دارند و او را اخراج کردند اما اخراج از آرسنال برای مرد اسپانیایی مایه سعادت شد چیزی که تیم قرمزپوش لندن هنوز به دنبالش می‌گردد.

منبع: ESPN