عناوین این صفحه
جستجو بر اساس تاریخ
نظرسنجی
شماره : 6637 /
۱۳۹۹ دوشنبه ۱۰ آذر
|
یادداشت
استقلال و خط آتشی که هنوز راه نیفتاده
آبیها در انتظار پنجه ببر و گیتار
در یک ارزیابی کلی، تیمی که صاحب بهترین خط حمله باشد الزاماً قهرمان لیگ نمیشود. در فصل گذشته استقلال با 55 گل زده، رکورد بسیار خوبی در مقیاس فوتبال ایران ثبت کرد اما با 14 امتیاز فاصله نسبت به پرسپولیس، نایب قهرمان شد. یک سال قبلتر، پرسپولیس در حالی با 36 گل زده به مقام قهرمانی رسید که سپاهان، تراکتور و استقلال همگی از مرز 40 گل زده عبور کرده بودند.
با این حال در یک نکته نمیتوان تردید داشت؛ تیمی که مدعی عنوان قهرمانی است، حتماً باید مهاجم یا مهاجمانی داشته باشد که در طول فصل بیش از 10 گل بزنند. سال گذشته استقلال در اتفاقی استثنایی، سه مهاجم داشت که تعداد گلهای خود را در لیگ دو رقمی کردند؛ شیخ دیاباته با 15 گل، آقای گل لیگ نوزدهم شد. مهدی قایدی و ارسلان مطهری هم هرکدام 10 گل زدند؛ با این توضیح که مطهری نیمی از این گلها را در نیمفصل با پیراهن ذوبآهن به ثمر رسانده بود. در واقع حضور همزمان دیاباته، قایدی و ارسلان، خط حمله استقلال را چنان کارآمد کرده بود که آبیها برای مدتی طولانی از میانگین 2 گلزده برای هر بازی پایینتر نمیآمدند.
اما در سه بازی گذشته، مردان هجومی استقلال نسبت به سال گذشته آمار به مراتب ضعیفتری ثبت کردهاند. ارسلان مطهری فقط یک گل زده و مهدی قایدی هم اگرچه یک پنالتی گرفته و یک پاس گل داده اما هنوز پایش به گلزنی باز نشده. شاید در لیگی که دو تیم مس رفسنجان و آلومینیوم اراک هنوز هیچ گلی نزدهاند و چهار تیم پرسپولیس، تراکتور، نفت مسجدسلیمان و ماشینسازی فقط یک بار موفق به گلزنی شدهاند، 4 گلی که استقلال در 3 بازی زده، آمار ناامیدکنندهای نباشد اما این نکته را به یاد داشته باشیم که دو دیدار استقلال، بازیهای سادهای بوده.
فارغ از بررسی اعداد، به جز مهدی قایدی، دو مهاجم دیگر استقلال هنوز کیفیت فصل گذشته خود را بروز ندادهاند. ارسلان مطهری نسبت به سال گذشته، کمتر در موقعیت ضربه زدن به دروازه حریف قرار میگیرد و دیاباته هم که هنوز به ترکیب اصلی نرسیده و در دقایقی که به زمین آمده، فرصتهای مناسبی را هدر داده. این مهاجم چارچوبشناس در نیمساعتی که مقابل مدافعان ماشینسازی قرار گرفت، سه موقعیت آشکار گلزنی داشت که همگی آنها را از دست داد. «3 موقعیت و صفر گل» اتفاقی است که سال گذشته، هیچگاه برای دیاباته رخ نداد.
دیاباته بیتردید یکی از بهترین خارجیهایی است که در سالهای اخیر به فوتبال ایران آمده و اگر مشکل مصدومیتهای گاه و بیگاهش نبود، احتمالاً او هنوز در یکی از لیگهای فوتبال اروپا مشغول به فعالیت بود. علاوه بر این آسیبدیدگیها که حضور او در مقابل پیکان را هم با اما و اگر مواجه کرده، باید بپذیریم که این مهاجم اهل مالی، هنوز از روزهای اوجش به دور است و فاصلهای معنیدار با آن مهاجم مهارنشدنی فصل گذشته دارد.
یکی از دلایلی که باعث افت دیاباته شده، اضافه شدن دیرهنگام او به تمرینات آمادهسازی پیشفصل بود. در این هفتهها، حواشی درگیری با سرمربی هم عامل مضاعفی شد تا نمایش آقای گل فصل گذشته صرفاً به چند دقیقه حضور به عنوان بازیکن تعویضی محدود شود. استقلال تا اینجا با گلهای مهم دو مدافعش، وریا غفوری و هرویه میلیچ، 6 امتیاز گرفته اما برای اینکه در ادامه فصل همچنان مدعی باشد، باید شادی پنجه ببر دیاباته و گیتارنوازی ارسلان را به تیمش برگرداند.
شیخ دوباره مصدوم شد؛ شاید به بازی نرسد
تیم استقلال قرار است در چهارمین بازی خود در لیگ برتر فوتبال بیستم، روز سهشنبه در ورزشگاه شهدای شهرقدس به مصاف تیم پیکان برود. برای این دیدار، استقلال فرشید اسماعیلی را به دلیل مصدومیت در اختیار نخواهد داشت. همچنین سیاوش یزدانی هم که مجدداً مصدوم شده حداقل یک ماه دور از میادین است و او هم این بازی را از دست داده است. یزدانی دقیقاً از ناحیهای مصدوم شده که سال پیش هم مصدوم شده بود و این برای چندمین بار است که او به خاطر مصدومیت از همان ناحیه دیدارهای استقلال را از دست میدهد اما نکته اینجا است که یکی از چهرههای شاخص استقلال که هواداران روی او حساس هستند به تازگی مصدوم شد. شیخ دیاباته که در تمرین دیروز (یکشنبه) دچار مصدومیت شد، قرار است از ناحیهای که مصدوم شده MRI بگیرد تا میزان مصدومیتش مشخص شود. به احتمال زیاد این بازیکن هم بازی با پیکان را از دست خواهد داد.
وریا-موسوی، نادری-میلیچ؛ همپستها در راست وچپ
چرا استقلال فکری 9 بازیکن دارد؟!
حمیدرضا عرب
تحلیل آنچه در ذهن سرمربی استقلال میگذرد در برهه کنونی ممکن نیست و به درستی نمیتوان تشخیص داد پایه تاکتیکی استقلال با مربیگری محمود فکری چیست. سرمربی استقلال در دو بازی اول به دلیل فقدان بازیکنان جدید هرگز نتوانست از عناصر تازه به خدمت گرفتهشده بهره بگیرد.
در بازی دوم مقابل فولاد نیز او به رغم آنکه با ممنوعیت استفاده از این بازیکنان مواجه نبود اما با ریسک کمتری ترکیبش را چید که این منجر به اعتماد دوباره به بازیکنان قدیمی شد اما در بازی با ماشینسازی تا حدی پرده از مکنونات ذهنی سرمربی استقلال برداشته شد و فکری به سمت ساختن استقلال با تفکرات خود قدم برداشت.
ظاهراً سرمربی استقلال به دنبال بازی با چهار دفاع خطی و چهار هافبک هم عرض است. او غالباً نیز از دو مهاجم استفاده میکند، مگر آنکه تیمش با بنبست مواجه شود و تیمش را با 3 مهاجم مقابل حریف قرار دهد. در دقایق پایانی بازی با ماشینسازی لحظاتی استقلال با 3 مهاجم بازی کرد که البته بازی با این تعداد مهاجم نیز ثمری در پی نداشت و استقلال نتوانست برگل 3 امتیازی میلیچ بیفزاید.
ترکیبی که فکری در طول لیگ بیستم به کار خواهد گرفت به احتمال فراوان بر پایه همین 2-4-4 خواهد بود و به تناوب یا برحسب اتفاقات تغییراتی در انتخاب بازیکنان نیز ایجاد خواهد شد.
آنچه اما در بازی با ماشینسازی معماگونه در برابرمان قرار گرفته به کارگیری بازیکنان همپست در سمت راست و چپ استقلال بود به شکلی که وریا و موسوی در جناح راست قرار گرفتند و میلیچ و نادری در سمت چپ.
در دوران مربیگری استراماچونی استقلال همواره با 3 دفاع بازی میکرد و بازیکنانی همچون وریا غفوری و میلیچ در خط میانی به کار گرفته میشدند کما اینکه هرگاه تیم نیاز به عملیات دفاعی داشت، این دو بازیکن به اصطلاح به عقب شیفت میکردند تا مدافعان را در اجرای بازی دفاعی یاری رسانند.
حسن بازی با این روش آزادی عمل به بازیکنان این پستها بود به گونهای که وریا، میلیچ و بعضاً میلاد زکیپور که در جناح چپ قرار میگرفت منطقه وسیعتری را برای رفت و آمد در اختیار داشتند. در نتیجه هم استقلال با نفرات بیشتری به سمت دروازه حریف حمله میکرد و هم زمانی که به دفاع نیاز داشت به سیستم چهار یا پنج دفاع تغییر وضعیت میداد به این دلیل که برای بازیکنان کناری اینطور شرح وظایف تعریف شده بود که در زمان دفاع به عقب برگردند.
استقلال در سه بازی نخست لیگ بیستم دو گل دریافت کرده و چهار گل هم به ثمر رسانده است. دو گلی که استقلال در کیسه خود میبیند به نوعی به اثبات میرساند که آبیها هنوز نتوانستهاند در بخش دفاعی به هماهنگی صددرصدی برسند بخصوص اینکه در تنها بازی مهم خود دوبار مقابل حملات فولاد زانو زدند.
در خط حمله نیز اساس بازیساری زیر سؤال رفته و به گواه آمار و نقدهای کارشناسی، استقلال در ایجاد موقعیت گل عملکرد چندان تحسینبرانگیزی نداشته است. هرچند که تعداد چهار گل زده در سه بازی در ظاهر عملکرد مطلوبی را در برابرمان قرار میدهد اما پشت این آمار به ظاهر مناسب بنبستهایی در اجرای تاکتیکهای هجومی به چشم میخورد که باید ریشه آن مشخص شود.
محمود فکری شاید برای خود زمان بیشتری را در نظر گرفته باشد تا این قبیل مصائب فنی را حل کند اما او باید آگاه باشد که همیشه مقابل تیمهای نیمه مدعی و حتی ضعیفتر قرار نمیگیرد و به زودی بازیهای سختتر فرا میرسد. به همین دلیل لازم است که او در به وجود آوردن هارمونی لازم در اجرای تاکتیکهای مورد نظر خود سرعت بیشتری به خرج دهد و با سرعت و شتاب بیشتری پی به این پرسش کلیدی ببرد که تیمش باید با چه روش و کدام بازیکنان به میدان برود.
آنچه در بازی با ماشینسازی دیده شد اما به لحاظ فنی قدری نگرانکننده بود چرا که فکری عملاً با به کارگیری بازیکنان همپست در جناح راست و چپ خودش را 9 نفره کرده بود.
حال شاید در ظاهر اشکالی به رویه تاکتیکی سرمربی استقلال وارد نباشد و اینطور به نظر نیاید که سرمربی استقلال با اجرای این روش خود را تا حدی خلع سلاح کرده اما این ادعا وقتی به اثبات نزدیک میشود که میبینیم بسیاری از مربیان بزرگ دنیا سالهاست به این نتیجه رسیدهاند که از بازیکنان همپست در جناحین استفاده نکنند و این وظیفه را به عهده یک بازیکن در جناح راست و یک بازیکن در جناح چپ محول کنند تا حضور بازیکنان همپست به شکلی موازیکاری را از تیم بیرون کند.
حال شاید تعدد بازیکن و ترکشهای ناشی از نیمکتنشینی باشد که ذهن سرمربی استقلال را به سمت بازی با این سیستم سوق داده که شاید بخشی از دلایل اتخاذ این تصمیم نشأت گرفته از همین مسأله است اما به واقع استقلال نیازی ندارد روشی را در پیش بگیرد که برای برخی بازیکنان تداخل وظیفه ایجاد میکند و باید به روشهای روزتر چیدمان شود.
اگر فکری اصرار به بازی با چهار دفاع دارد باید در خط میانیاش با به کارگیری بازیکنان فانتزیتر تحرک بیشتری ایجاد کند. او حتی میتواند از تعداد هافبکهایش کم کند و به تعداد مهاجمانش بیفزاید تا استقلال ناچار به بازیسازی اجباری از جناحین و در نتیجه ارسال سانترهای مکرر برای مهاجمان نباشد.
در دهه شصت تا هفتاد اغلب مربیان از این روش استفاده و بازیکنان هم شکل را در جناحین به کار میگرفتند که در فوتبال ایران نیز این رویه مرسوم بود اما سالهای متمادی است که مربیان دیگر رو به چنین سیستمی نمیآورند و به جای گماردن دو بازیکن همپست در جناحین، بازیکنانی را در ترکیب قرار میدهند که خصوصیت بازیسازی در عمق و حتی میل به گلزنی دارند.
این کار با اضافه کردن به بازیکنان خط میانی انجام خواهد شد و یا گماردن هافبکهایی که ویژگیهای متنوعی در بازیسازی دارند و محصور به فرار از جناحین و ارسالهای متعدد نیستند.
در ترکیبی که فکری مقابل ماشینسازی به کار گرفته بود، چنین ویژگی دیده نمیشد و شاید عمده دلیلی که موجب شد بعد از بازی سرمربی استقلال به دلیل فقدان موقعیتسازی از سوی شاگردانش به نقد کشیده شود، همین مسأله بود.
فکری را به سکوها فرستادند
بعد از سالها نیمکت استقلال به آقا صمد رسید!
کمیته انضباطی محمود فکری، سرمربی تیم استقلال را به دلیل تخلفش در دیدار مقابل فولاد خوزستان و با توجه به شکایت این باشگاه، به پرداخت 100 میلیون ریال جریمه نقدی و یک جلسه محرومیت از همراهی تیم خود محکوم کرد (این رأی از حیث محرومیت قطعی و از حیث جریمه نقدی قابل تجدید نظر است).
همانطور که پیشبینی میشد فکری یک جلسه از همراهی تیم استقلال محروم شد یعنی سرمربی استقلال در بازی با پیکان سکونشین است و نمیتواند از کنار زمین تیمش را ارنج کند و در این بازی بعد از سالها صمد مرفاوی در کنار استقلال خواهد بود و از کنار زمین تیم را راهنمایی میکند. البته به دلیل ازدحام نیمکت استقلال، مربیان این تیم در جریان بازی دائماً در حال صحبت با بازیکنان هستند و در اکثر اوقات حنیف کنار زمین با بازیکنان صحبت میکند اما این بار ریش و قیچی دست آقا صمد است.
استقلال از سه بازی گذشته خود دو بازی را برده و با کسب شش امتیاز در مکان دوم قرار دارد و از این بابت خیالش فعلاً راحت است اما فاصله امتیازی در صدر جدول آنقدر کم است که کوچکترین درنگی میتواند این تیم را تا نیمههای جدول پایین بکشد. استقلال این هفته مقابل تیم تارتار بازی دارد؛ مربی که به دلیل پیشینه پرسپولیسی که دارد، تعلقخاطر به تیم پرسپولیس داشته و استقلال را یک رقیب میداند و همیشه جلوی این تیم انگیزه داشته است.
تارتار تاکنون با تیم پیکان بد نتیجه نگرفته و دلش نمیخواهد مقابل استقلال بازنده باشد، حتی نتیجه مساوی هم میتواند تارتار را راضی کند.
استقلال اما برای اینکه در فصل جاری نگاه به سکوی قهرمانی دارد، کسب نتیجه مساوی نمیتواند برایش رضایتبخش باشد و برای سه امتیاز میجنگد. باید دید در روزی که فکری محروم است و نمیتواند در کنار تیمش باشد، استقلال با چه نتیجهای از زمین بیرون میآید.
هیچ تیمی را دستکم نمیگیریم
مظلومی: ماجرای حسینی و مظاهری را بزرگ کردند
پرویز مظلومی را بسیاری دست پنهان کادرفنی استقلال در فصل بیستم میدانند. عنصری باتجربه ودلسوز که با وجود سالها سرمربیگری در استقلال این بار پذیرفته به عنوان سرپرست در کنار کادرفنی استقلال حضور داشته باشد. گرچه شغل جدید مظلومی با تجربیات او در مربیگری در منافات است اما از یک منظر حضور او در این پست به لحاظ فنی نیز به سود فکری و همکارانش است و مظلومی میتواند مشاورههای مثبتی به سرمربی استقلال بدهد. البته مظلومی همواره کوشیده از هر منظر کمک حال استقلال باشد و زمینه را برای موفقیت این تیم فراهم کند.
در روزهای اخیر موضوع اختلاف حسینی و مظاهری تا حد زیادی در رسانهها انعکاس داده شد. ظاهراً این ماجرا ختم به خیر شده است؟
موضوع مهمی نبود که اینقدر به آن پرداختند. خداراشکر دو دروازهبان در نشستی که با محمود فکری انجام شد، شرکت کرده و صحبتهایشان را مطرح کردند و سرمربی تیم هم نکاتی را به آنها گوشزد کرد. مسأله حادی نبود که اینقدر بزرگش کردند. متأسفانه برخی به دنبال حاشیهسازی علیه باشگاه استقلال هستند و تلاش میکنند به هر بهانهای برای استقلال تنش درست کنند اما موضوع حسینی و مظاهری هرگز آنقدر بزرگ نبود که به آن پرداخته شد. از این اتفاقات ممکن است در همه تیمها رخ دهد. ما هم از این قاعده مستثنی نیستیم. به هرحال تمام شد و مهم این است که هر دو دروازهبان قول دادهاند به قدرت به کارشان ادامه دهند.
برخی اعتقاد دارند که استقلال نباید دو دروازهبان مدعی را به خدمت میگرفت.
به هرحال این نظر کادرفنی است و حتماً سرمربی استقلال در این خصوص به نتایجی رسیده که تصمیم گرفته از دو دروازهبان آماده استفاده کند. این موضوع اگر به خوبی مدیریت شود بدون شک برای استقلال مفید خواهد بود چون به هرحال ما الان دو دروازهبان بزرگ داریم که میتوانند در راه موفقیت استقلال و رسیدن به قهرمانی به ما کمک کنند.
استقلال در بازی با ماشینسازی تا حدی با مشکل مواجه شد. دلیلش چه بود؟
ببینید ما در ابتدای راه هستیم و تا رسیدن به هماهنگی مناسب نیاز به زمان کافی داریم. از طرفی تیم ماشینسازی هم با انگیزههای متفاوت گام به این بازی گذاشته بود. شما وقتی با لباس یک تیم بزرگ مقابل تیم کوچک قرار میگیری باید انتظار یک برخورد سفت و سخت را داشته باشی. ماشینسازی هم تلاش میکرد ما را از رسیدن به موقعیتهای گل محروم کند و اجازه ندهد کارهای تاکتیکیمان را به همان نحوی که میخواهیم انجام دهیم. برای همین قدری کار ما گره خورد اما خداراشکر که میلیچ توانست با آن گل دروازه ماشینسازی را باز کند و ما را به 3 امتیاز برساند.
ممکن است این مشکل در بازی با پیکان هم تکرار شود؟
ببینید چون استقلال این فصل مدعی اول قهرمانی است همه تیمها میآیند تا مقابل ما بهترین بازی را انجام دهند. ما از این انگیزه اطلاع کافی داریم و کادرفنی درباره رویارویی با تیمهای نسبتاً آسانتر به بازیکنان هشدار داده است. نباید تیمی را دستکم بگیریم و باید با تمام قوا وارد میدان شویم. پیکان تیمی است که همواره از یکسری بازیکن جوان و آیندهدار استفاده میکند. به هرحال انگیزه بازی مقابل استقلال برای این جوانها جذاب است و آنها را تحریک میکند تا بازی بهتری را به نمایش بگذارند اما در هر صورت ما در همه بازیها محکوم به پیروزی هستیم و باید بتوانیم روند امتیازگیری را ادامه دهیم.
استقلال تا حدی در هفتههای آغازین بازیهای آسانتری پیش رو دارد و آرام، آرام بازیها دشوار میشود. آیا میتوانیم این تیم را مدعی قهرمانی بدانیم؟
زمانی که خودم سرمربی استقلال بودم بارها اتفاق افتاد که تا هفتههای آخر در صدر جدول بودیم اما ناگهان صدر را از دست دادیم. ما نباید به نتایج امروز توجه آنچنانی داشته باشیم. ما باید طوری جلو برویم که هفته آخر در صدر جدول قرار داشته باشیم و جام قهرمانی را به دست آوریم. خوب است که از الان در میان مدعیان جدی قهرمانی باشیم اما مهمتر از آن حفظ چنین موقعیتی است که باید همه به آن توجه داشته باشیم. چیزی که ما را به سمت قهرمانی میبرد، دوری از حواشی و داشتن بازیکنان مطیع و در خدمت تیم است. من میبینیم که کادر فنی دارد زحمت میکشد و بچهها نیز نهایت تلاش خود را میکنند. به امید خدا اگر تا پایان لیگ همین فضا حاکم باشد، ما به سمت قهرمانی میرویم. البته دیگر تیمها را نباید دستکم بگیریم. در لیگ مدعیان کمی حضور ندارند و ما باید با برنامهریزی مناسب در تمام بازیها حاضر شویم.
صدور مجوز بازی در باتلاق
زمین ناهموار شهر قدس را چه کسی تأیید کرد؟
درباره محل برگزاری بازی استقلال و پیکان خبرهای متعددی به گوش میرسید تا اینکه رسماً از سوی پیکانیها اعلام شد این بازی در ورزشگاه شهدای شهر قدس انجام میشود. به مجرد آنکه تأیید شد دو تیم در این ورزشگاه مقابل هم میایستند، تصاویری از وضعیت نامناسب چمن ورزشگاه در رسانهها دست به دست شد که جای بسی تأمل داشت. هرچند که طبق اعلام هواشناسی، هوای تهران در روز برگزاری بازی پیکان و استقلال (سهشنبه) نیمه ابری است و باران هم نخواهد بارید اما چنانچه قرار بود این بازی روز گذشته که باران شدیدی در تهران میبارید، برگزار شود قطعاً یا این بازی نیمهکاره باقی میماند و یا اینکه مسئولان برگزاری تصمیم به تعویق یکروزه آن میگرفتند. فارغ از مسأله بارندگی اما کیفیت زمین ورزشگاه شهدای شهر قدس به حدی بحرانی است که در هوای آفتابی و خشک هم کار را برای بازیکنان دو تیم سخت میکند.
در زمینی که اینگونه آب جمع میشود قطعاً چالههای متعددی وجود دارد و زیرساخت چمن در شرایط غیراستانداردی است وگرنه نباید زمین ورزشگاههای لیگ برتر با بارش باران به این روز دربیاید. البته این مسائل در فوتبال ایران عادی شده و اگر به یاد داشته باشید، بازی تراکتور و سپاهان نیز به دلیل بارش شدید برف یک روز به تعویق افتاد. این اتفاق در حالی رخ داد که ورزشگاه یادگارامام(ره) شهر تبریز نزدیک به دو سال به جهت زهکشی و تعبیه گرمایشی تعطیل بود تا دیگر بازیهای شهر تبریز با چنین مشکلی مواجه نشوند و تیمها بتوانند با خیال آسوده در هوای سرد و غالباً برفی تبریز مقابل نمایندههای این شهر بازی کنند اما وضعیتی که در بازی تراکتور و سپاهان به وجود آمد، در نهایت باعث شد این بازی با یک روز تعویق برگزار شود.
حال سؤال این است که آن همه هزینهای که برای ورزشگاه بزرگ تبریز شد، به کجا رفت و چرا همچنان همان مشکلات کهنه وجود دارد؟
درباره ورزشگاه شهدای شهر قدس هم همین پرسشها وجود دارد و روشن نیست این ورزشگاه با چمنی که مشخص است از استاندارد کافی به دور است، چرا به میزبانی برای بازیهای لیگ برتر تبدیل شده است؟! آیا نباید تیمها قبل از معرفی ورزشگاه میزبان خود ابتدا کیفیت زمین را بررسی و بعد، از میهمانهای خود میزبانی کنند؟ آیا در چنین زمینهایی احتمال مصدومیتها افزایش نخواهد یافت و خطراتی جدی بازیکنان فوتبال را تهدید نخواهد کرد؟
به هرحال اینها سؤالات واجبی است که باید در مقابل برگزارکنندههای لیگ قرار داد که 20 سال از ظهور آن با عنوان لیگ حرفهای میگذرد اما حتی برگزارکنندههای این لیگ در تأمین یک زمین بازی مناسب ظاهراً با کاستیهای بسیاری روبهرو هستند و در ناتوانی به سر میبرند.
سیدعلی بعد از پنج ماه به استقلال رسید
پاک شدن خاطرات گذشته در ورزشگاه قدس
با مشخص شدن تیمهای داوری برای هفته چهارم رقابتهای لیگ بیستم، از داور دیدار حساس استقلال و پیکان نیز پردهبرداری و سیدمهدی سیدعلی، قاضی این نبرد مهم شد؛ داوری که هواداران استقلال خاطرات خوبی را از بازیهای با قضاوت او ندارند و شاید روشنترین خاطره از سیدعلی، دیدار پنج ماه قبل آبیپوشان در ورزشگاه فولاد اهواز باشد که شاگردان فرهاد مجیدی در یک شب جنجالی نتوانستند فولاد را از پیشروی بردارند و با شکستی تلخ و البته تحمل اخراج دو بازیکن و سرمربی تیمشان راهی تهران شدند.
دیداری که در آن فرهاد مجیدی به شدت نسبت به اخراج زودهنگام هافبک دفاعی تیمش معترض بود و واکنشهای تندی را چه در زمین مسابقه و چه در صفحه شخصی خود علیه سیدعلی مطرح کرد. حالا پس از 160 روز از آن بازی جنجالی میان استقلال و فولاد، باید سیدعلی در حالی دیدار آبیپوشان را قضاوت کند که روی نیمکت این تیم، خبری از فرهاد مجیدی نیست و کاملاً سیمای نیمکت استقلال دستخوش تغییر شده و محمود فکری سکاندار نیمکت آبیهاست. سیدعلی که خاطرات خوبی از او در ذهن هواداران استقلال نیست، باید تمام تلاش خود را بکند تا بدون شائبه و جنجال دیدار حساس استقلال و پیکان را قضاوت کند چرا که با توجه به حساسیت ویژه آبیها، هر سوت اشتباه میتواند موج ایجاد شده علیه او را در میان هواداران استقلال دوچندان کند.
البته سیدعلی از داوران خوب و قدیمی است که شاید خیلی دیر به حقش در داوری رسید. این داور تهرانی در روزهایی پشت خط بینالمللیها ماند که جامعه داوری سرشار از استعداد بود، شاید اگر سیدعلی سنش کمتر بود و حالا در شرایط سنی داوران بینالمللی بود، بدون نگرانی وارد لیست میشد و جزو استعدادهای برتر محسوب میشد. سیدعلی اما فصل پیش با بدشانسی در اهواز بازیاش گره خورد تا استقلالیها از او خاطره خوشی نداشته باشند اما فردا در ورزشگاه قدس شاید تمام خاطرات بد پنج ماه قبل با قضاوت خوب این داور پاک شود.
در روزهایی که ورزشگاه خالی از تماشاگر است داوران کمتر در معرض خطر و شنیدن ناسزا قرار میگیرند و از این لحاظ میتوانند در آرامش بیشتری قضاوت کنند.
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
ویژه نامه | آرشیو