رافائل نادال مرد شماره 2 تنیس جهان با قبول شکست در مرحله یک‌چهارم نهایی مسترز رم از رسیدن به مرحله نیمه‌نهایی این رقابت‌ها بازماند.

ستاره تنیس اسپانیا و دومین تنیسور پرافتخار دنیا از حیث قهرمانی در گرنداسلم‌ها با 19 قهرمانی برای اولین‌بار پس از تعلیق مسابقات به‌خاطر شیوع کرونا به میدان می‌رفت و هدفش هم بالا بردن آمادگی خود برای شرکت در گرنداسلم اوپن فرانسه بود که خودش رکورددار قهرمانی در آن است. 

نادال که از اواخر ماه فوریه (اسفند) به میدان نرفته بود و حتی به‌دلیل شیوع کرونا و ترس از این بیماری ترجیح داد در گرنداسلم مهم اوپن آمریکا بازی نکند و همراه فدرر از حضور در این رقابت‌ها کناره گرفت، در مرحله یک‌چهارم نهایی مسترز رم مقابل حریفی آرژانتینی به نام دیه‌گو شوارتازمان به میدان رفت و در دو ست متوالی با نتایج 6 بر 2 و 7 بر 5 مغلوب او شد.

 این اولین باخت نادال مقابل حریف آرژانتینی‌اش بود که در 9 مصاف قبلی‌ همواره مغلوب او شده بود.

نادال همچنین پیش از این باخت، در کل مسابقاتش در تنیس مسترز رم تنها دو ست را واگذار کرده بود. او امید داشت امسال دهمین قهرمانی‌اش در رقابت‌های مسترز رم را کسب کند اما اولین باختش در زمین‌های رسی از مرحله نیمه‌نهایی رقابت‌های اوپن مادرید سال 2019 -باختی که مقابل استفانوس سیتسیپاس متحمل شد- سبب شد دست خالی پایتخت ایتالیا را ترک کند.

نادال پس از باخت در این مسابقه گفت: «فکر می‌کنم شوارتزمان بر خلاف من بازی فوق‌العاده‌ای انجام داد. زمانی که حریف از شما بهتر بازی می‌کند پس باید هم ببازید. چنین اتفاقاتی برای بازیکنانی که مدتی طولانی از میادین دور هستند رخ می‌دهد.»

شوارتزمان با صعود به مرحله نیمه‌نهایی باید به مصاف مرد شماره 12 تنیس جهان، دنیس شاپووالوف از کانادا برود؛ کسی که در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل گریگور دیمیتروف با نتیجه 2 بر یک پیروز شد. 

او در ست‌های اول و سوم با نتایج مشابه 6 بر 2 پیروز شد و ست دوم را با نتیجه 6 بر 3 باخت.

در همین حال نواک جوکوویچ، مرد شماره یک جهان هم به‌سختی و در یک مسابقه که بیش از 2 ساعت زمان برد، از پس حریف آلمانی خود، دومنیک کوفر برآمد. 

ستاره صرب ست‌های اول و سوم را با نتیجه 6 بر 3 برد و ست دوم را با نتیجه 6 بر 4 باخت. 

نکته جالب درباره این بازی، دوباره از کوره در رفتن جوکوویچ با وجود اتفاقی بود که دو هفته پیش رخ داد و منجر به اخراج وی از رقابت‌های اوپن آمریکا شد. 

در آمریکا، جوکوویچ توپ را با ناراحتی به بیرون شوت کرد که به گلوی یکی از داوران خط‌نگهدار خورد و باعث شد بلافاصله از اوپن آمریکا حذف شود و جنجال زیادی درباره خشم و کنترل خشم او در رسانه‌ها راه افتاد.

در رم، جوکوویچ پس از باختن یکی از گیم‌های بازی که در آن سرویس دست خودش بود، راکتش را به زمین کوبید و آن را شکست.  ستاره صربستانی درباره شیوه ابراز عصبانیتش گفت: «این اولین راکتی نیست که در حرفه‌ام می‌شکنم و آخرین هم نخواهد بود. این هم شیوه‌ای است که من گاهی اوقات خشمم را نشان می‌دهم. من دارم روی اعصابم کار می‌کنم تا آن را تا جایی که می‌توانم سالم کنم.»

جوکوویچ پیش‌تر نیز به دلیل شرکت در یک دوره مسابقه که منجر به ابتلای خودش و چند تنیس‌باز دیگر به کرونا شد، جنجال درست کرده بود و این بار نیز به خاطر خلق و خوی آتشین‌مزاجش تیتر رسانه‌ها شده است . به نظر می‌رسد او باید کمی از حاشیه‌های خود کم کند.

در پی خریدهای جدید لیورپول که با جذب تیاگو آلکانتارا از بایرن‌مونیخ در عصر روز جمعه آغاز شد و یک روز بعد با خرید دیوگو ژوتا از ولورهمپتون ادامه پیدا کرد، ناخودآگاه توجه و تمرکز دنبال‌کنندگان لیگ برتر انگلیس از منچسترسیتی و شانس این تیم برای فتح لیگ برتر انگلیس به لیورپول معطوف و گمانه‌زنی‌ها درباره احتمال موفقیت این تیم برای دفاع از عنوان قهرمانی‌اش آغاز شد. می‌توانید مرا دمدمی‌مزاج توصیف کنید اما فکر می‌کنم بازیکنان جدید تیم مرسی‌سایدی سرنوشت‌سازانی بالقوه برای این تیم در فصل جدید باشند. باید بگویم من الان از معرفی منچسترسیتی به‌عنوان بخت اول قهرمانی منصرف شده‌ام و لیورپول را مدعی اصلی می‌دانم.

کورس قهرمانی این فصل لیگ برتر جزیره هم مانند فصل گذشته دو تیمی خواهد بود، هرچند وقتی لیورپول فصل را بدون اضافه کردن یک بازیکن مطرح به فهرست شاگردان یورگن کلوپ آغاز کرد و در هفته اول هم با یک برد متزلزل و نفسگیر در آنفیلد از پس لیدزیونایتد برآمد، به نظر می‌رسید این کم‌کاری در بازار نقل‌و‌انتقالات تاوان سنگینی برای کلوپ و تیمش خواهد داشت. 

هر تیمی، مهم نیست چقدر خوب باشد، هر فصل نیاز دارد تجدید قوا کند و با اضافه کردن بازیکنانی جدید به ترکیبش باعث افزایش رقابت داخلی و به وجود آمدن انگیزه برای شروعی دوباره شود. اضافه کردن بازیکن جدید برای ادامه پیدا کردن پیشرفت و از بین رفتن احتمال سهل‌انگاری و آسوده‌خاطر شدن بازیکنانش از بابت محکم بودن جایگاه‌شان در ترکیب اصلی ضروری است. خریدهای جدید لیورپول بخصوص تیاگو، این هدف را برای لیورپول محقق کرد.

بازیکنان زیادی نبودند که بتوانند سطح بازی لیورپول را از چیزی که الان هست و فصل پیش هم در مسیر قهرمانی این تیم در لیگ برتر انگلیس شاهدش بودیم بالاتر ببرند، اما تیاگو یکی از آنها بود. او فوتبالیستی است که با فکرش بازی می‌کند، یک فوتبالیست موقر، از آن دسته از بازیکنانی که می‌توانند یک بازی را فرماندهی کنند و این همان چیزی بود که لیورپول یورگن کلوپ کم داشت. تا پیش از این بزرگترین سلاح لیورپول، خط حمله سه‌نفره این تیم یعنی مثلث صلاح، فیرمینو و سادیو مانه بود و حالا با اضافه شدن تیاگو این تیم را باید حتی از فصل قبل که با 18 امتیاز قهرمان لیگ برتر شد، قوی‌تر دانست. یکی از نگرانی‌های هواداران لیورپول درباره رقابت تیم‌شان در فصل جدید هم مصدومیت یکی از سه ضلع مثلث هجومی بود که این هم با خرید جدید تیم برطرف شده است. خرید دیوگو ژوتا از ولورهمپتون خاطر تیم مرسی‌سایدی را از بابت خالی شدن خط حمله سه‌نفره‌اش در صورت مصدومیت یکی از سه مهاجم فعلی تیم آسوده می‌کند.

با همه اینها منچسترسیتی باز هم حریفی قدر و سرسخت برای لیورپول خواهد بود و انتظار می‌رود امسال رقابتی تنگاتنگ‌‌تر از فصل گذشته با شاگردان کلوپ داشته باشد اما در حالی که این تیم خودش را برای انجام اولین بازی‌اش در فصل جدید لیگ برتر انگلیس مقابل ولورهمپتون آماده می‌کند -دیداری که امروز برگزار می‌‌شود- کلی سؤال درباره این تیم وجود دارد به‌ویژه بعد از اتفاقاتی که طی یک هفته گذشته رخ داده است و می‌تواند سرنوشت کورس قهرمانی لیگ را تغییر دهد.

اولین و شاید مهم‌ترین آنها انتشار این خبر بود که سرخیو آگوئرو، مهاجم آرژانتینی من‌سیتی به‌دلیل مصدومیت ممکن است تا دو ماه دیگر نتواند به میدان برود. سیتی بدون این بازیکن آرژانتینی هم خط حمله ترسناکی دارد اما بود و نبود آگوئرو در حملات این تیم تفاوت معناداری می‌کند. گابریل ژسوس مهاجم فوق‌العاده‌ای برای سیتی است اما تا الان او هنوز نتوانسته نشان دهد در استفاده از موقعیت‌ها و شم گلزنی همسطح هم‌‌تیمی آرژانتینی‌اش است. برای منچسترسیتی دو ماه زمان زیادی است که بخواهد بدون آگوئرو بازی کند.

در همین حال تردیدهایی درباره خط دفاعی منچسترسیتی هم وجود دارد که برطرف نشده است. بله، این تیم فصل پیش دومین خط دفاعی برتر لیگ برتر را داشت اما خط دفاعی لیورپول بهتر بود. تا این لحظه سیتی برای تقویت خط دفاعی‌اش ناتان آکه، مدافع میانی هلندی بورنموث را خریده است اما هنوز احساس می‌شود که مهره‌های مورد نیاز پپ گواردیولا برای تقویت خط دفاعی تیمش کم هستند. فصل گذشته در آخرین بازی منچسترسیتی، در مرحله لیگ قهرمانان اروپا مقابل لیون، شکنندگی خط دفاعی بود که موجب شکست و حذف نماینده انگلیس شد به همین دلیل اگر قرار باشد این تیم با همان ضعف و شکنندگی فصل جدید را آغاز کند، بدبین بودن نسبت به شانس موفقیتش در رقابت‌های داخلی و اروپایی توجیه دارد.

سیتی تیم زیبایی است که زیباترین فوتبال لیگ برتر را ارائه می‌کند و خلاق‌ترین بازیکن تیم لیگ یعنی کوین دی‌‌بروینه را هم دارد، اما هر تیمی با از دست دادن ستاره‌‌ای مانند داوید سیلوا ضعیف می‌شود و این همان اتفاقی است که برای سیتی رخ داده و گواردیولا باید در فکر جبران آن باشد. او به فیل فودن امیدوار است؛ بازیکنی که تا الان استعداد فوق‌العاده‌اش را نشان داده اما رسیدن به سطح سیلوا هدفی نیست که فودن به این زودی‌ها بتواند آن را محقق کند. در مورد لروی سانه، بال آلمانی که به بایرن‌مونیخ پیوست و به جای او فران تورس وارد شد هم داستان کم‌و‌بیش همین‌گونه است. در مورد فران تورس هم باید صبر کرد و دید تا چه حد می‌تواند جای خالی سانه را پر کند.

 

فرصت بیل برای بازگشت به اوج

گرت بیل بازیکن فوق‌العاده‌ای است؛ بازیکنی بااستعداد و سرعتی با دید زیاد و پتانسیل فراوان برای خلق یک لحظه تماشایی در بزرگترین بازی‌ها. از حیث جام‌های برده، بیل یکی از موفق‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال بریتانیا است. جذب قرضی او توسط دانیل لوی، رئیس باشگاه تاتنهام، حداقل در انظار عموم دلیلی برای امیدوار شدن به آینده بوده است. 

بازگشت بیل به‌خاطر دوره اول حضورش در این تیم باعث هیجان هواداران و امیدواری آنها به تجربه فصلی موفق‌تر شده است. بیل پس از سپری کردن یک فصل کابوس‌وار در رئال‌مادرید که تنها 20 بازی انجام داد و اکثر اوقات هم روی نیکمت‌ بود، حالا سراپا انگیزه است تا دوباره توانایی‌های خود را در 31سالگی به رخ بکشد. موفقیت بیل نه‌فقط خواسته تاتنهامی‌ها و مورینیو، بلکه خواسته هرکسی است که عاشق فوتبال است چون او با برگشتن به اوج، به این رشته ورزشی هیجان و زیبایی می‌بخشد.

منبع: دیلی‌میل