ناصر حجازی هفته پیش در پانزده دقیقه آخر بازی تیم‌های شهباز و بانک ملی در نقش گوش راست شهباز ظاهر شد و به خاطر دور ماندن ساق‌هایش از آسیب دیدگی، ساق بند بست.
او با وجود بازی نسبتا خوبش در برابر حریف که شاید بتوان آن را به سبب فقر فوتبال دانست این سوال را پیش آورد که اگر در آستانه مسابقه‌های باقیمانده تیم ملی ایران برای ورود به جام‌جهانی آرژانتین پایش می‌شکست و یا تاندون‌هایش پاره می‌شد آیا تیم ملی کمبود دروازه‌بان را احساس نمی‌کرد؟ فوتبال که شوخی و هوسبازی
برنمی‌دارد.
 

حافظ   طاحونی دروازه‌بانی که تاکنون کمتر از آنچه سزاوارش بوده تجلی کرده است در هفته هفدهم مرد برتر میدانها نام گرفت. طاحونی با دفع یک ضربه پنالتی عامل اصلی گریز از یک باخت در برابر تاج تهاجمی بود که این برای راه اهن قعرنشین بسیار باارزش می‌نمود.
 

د-اسدالهی

محمد صادقی در تیم فوتبال باشگاه پاس گاه سنتر فوروارد بازی میکند و گاه هافبک متمایل بجلو و در تیم ملی همیشه هافبک میان است که ماموریت دفاعی میگیرد و در صورت یافتن فرصت با پاس به خط حمله می‌پیوندد. حسن نایب آقا که در تیم هما گاه بک چپ و گاه بک میان بازی میکند در تیم ارتش شاهنشاهی به پست هافبک هم رفته بود و چون تیم ملی بقصد و هدف دفاع راهی استرالیا گشت او را بعنوان هافبک چهارم برگزید. پیرامون این مسائل چندی سخن رفت و کار به جایی کشید که پست هافبک دفاعی در دو سیستم۴-۴-۲  و ۴-۳-۳ در نزد ما بصورت یک مسئله اصلی مطرح شد چنانکه گویی این پست اصل است و روش بازی فرع و گاهی چنان داغ شد که گمان رفت هیچ تیمی بدون هافبک دفاعی حق حیات ندارد.