فرشاد کاس‌نژاد


بدون شنیدن این جملات از رییس سازمان خصوصی‌سازی در گفت‌و‌گوی تلفنی برنامه زنده شبکه خبر هم پیدا بود که وعده خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس در حد یک توییت در توییتر وزیر ورزش و جوانان باقی می‌ماند. میرعلی‌اشرف پوری حسینی گفته: «با روند کنونی و شرایط دو باشگاه فوتبال استقلال و پرسپولیس و عدم اصلاح ساختارها و صورت‌های مالی این دو باشگاه، بعید است تا شهریور و حتی در سال جاری بتوان این دو باشگاه را از طریق فرابورس واگذار کرد.»
خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس اتفاقی نیست که با دستور وزیر یا با مساعدت سازمان خصوصی‌سازی رخ دهد، موضوع فراتر از یک دستور یا واژه اداری مساعدت است. در استقلال و پرسپولیس هیچ نشانی از خصوصی‌سازی دیده نمی‌شود. حتی در سالیان اخیر که اس‌ام‌‌اس بازی با هوادار تبدیل به محل درآمدی برای این تیم‌ها تبدیل شده و اپراتورها با برداشت پول از حساب کاربران سهمی به استقلال و پرسپولیس می‌دهند، باز هم نمی‌توانید گام‌های جدی باشگاه‌های بزرگ ایران به سمت سودآوری را ببینید و خصوصی‌سازی همچنان یک وعده انتخاباتی یا یک بلوف تکراری است.
استقلال و پرسپولیس هرگز در ساز و کار فوتبال ایران، با این مدیران و با این میزان از حداقل خلاقیت در مدیریت اقتصادی، با این بی‌اصولی در هزینه‌گرایی و بدون تلویزیون‌های خصوصی فقط می‌توانند درباره خصوصی‌سازی حرف بزنند و یک گام بعد از حرف هرگز برداشته نشده است.
خصوصی‌سازی پیش از آنکه یک اقدام یا دستور باشد، نیازمند ایجاد رغبت واقعی بر اساس اعداد و ارقام واقعی در بخش خصوصی است و هیچ‌کس نمی‌تواند بخش خصوصی واقعی را بدون واقعیت‌های ترغیب‌کننده به سمت باشگاهداری سوق دهد. البته یک استثنا هم در این بحث داریم. اگر منظور از بخش خصوصی امثال حسین هدایتی در استیل‌آذین و پرسپولیس یا بابک زنجانی در راه‌آهن و هولدینگ امیرمنصور آریا در داماش است، موضوعی دیگر را باید طرح کرد و باید گفت اسم فعالیت امثال آنها در ورزش باشگاهداری خصوصی نیست و هرکدام بر اساس روش‌های خود در اختلاس و پولشویی و جرایم اقتصادی دیگر دنبال کارکردهای دیگری از ورزش بوده‌اند.
این باشگاه‌های بدهکار که هر روز به هزینه‌های گزاف‌تری تن می‌دهند و بیشتر از میزان علاقه‌مندی هواداران فوتبال در ایران هزینه می‌کنند و مشغول ساختن بازاری غیرقابل کنترل و کذایی هستند، نمی‌توانند به بخش خصوصی واقعی واگذار شوند. بخش خصوصی دلیلی برای این نحوه باشگاهداری پیدا نمی‌کند، مگر دلایلی مثل دلایل حسین هدایتی برای خود کشف کند.
پیش از آنکه از خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس حرف بزنیم، باید به این درک برسیم که سبک باشگاهداری دولتی را در باشگاه‌های خصولتی کنار بگذاریم و به خصوصی شدن فوتبال در تمام باشگاه‌ها بدون بودجه‌های زیرمیزی فکر کنیم. خصوصی‌نمایی باشگاه‌ها نزد کنفدراسیون فوتبال آسیا را کنار بگذاریم و اجازه بدهیم قیمت واقعی بازیکن و مربی فوتبال توسط باشگاه‌های کوچک و خصوصی تعیین شود و باشگاه‌های خصولتی هم دست از بلعیدن همه در فضای نقل و انتقالات بردارند.
وعده خصوصی‌سازی در سال ۹۸، فقط یک وعده تکراری است. خصوصی‌سازی معنا و راه دیگری دارد و باید گام‌های جدی به سمت خصوصی‌سازی را به بخش خصوصی نشان داد و البته باید کمی به آنچه در اقتصاد ایران می‌گذرد هم فکر کرد و بعد وارد این بحث‌های پرتکرار و  بی‌حاصل شد.


 

رسول مجیدی


تیم ملی آمریکا در آستانه کسب چهارمین قهرمانی‌اش در جام‌جهانی است. آنها نخستین تیم فینالیست رقابت‌های امسال در فرانسه بودند و موفق شدند در یک بازی جذاب ۲ بر یک از سد انگلیس بگذرند. آمریکایی‌ها از زمانی که جام‌جهانی زنان شروع شد (۱۹۹۱ در چین)، همواره مدال گرفته‌اند و هیچ‌وقت به کسب رتبه کمتر از سومی رضایت نداده‌اند، اما هیچ‌وقت دوبار پشت سر هم قهرمان نشده‌اند و حالا این فرصت تاریخی در انتظارشان است.
ایالات متحده امسال از تیمی بسیار متحد و باکیفیت تشکیل شده و دارای چندین ستاره است. ستاره آنها در بازی نیمه‌نهایی یکی از کاپیتان‌هایشان یعنی الکس مورگان بود. مورگان گل برتری آمریکا را با یک ضربه سر دیدنی به ثمر رساند و نام خود را در کتاب تاریخ ثبت کرد چون درست در روز تولدش یعنی دوم جولای این کار را انجام می‌داد. این اتفاق در مسابقات امسال هرگز رخ نداده بود و قطعا شادی گل مهاجم حالا ۳۰ساله آمریکایی را دوچندان کرده است. شادی گل او البته در صدر اخبار هم قرار گرفت. مورگان بعد از ضربه سر فوق‌العاده‌اش، چند قدم از محوطه جریمه بیرون آمد و به‌صورت کاملا مودبانه یک فنجان چای فرضی را نوشید. همین باعث شد تا تعبیر‌های بسیاری در رسانه‌های انگلیسی به‌وجود بیاید. چای یکی از نوشیدنی‌هایی است که همه را یاد انگلیسی‌ها می‌اندازد، مخصوصا اگر در فنجان و به حالت اشرافی نوشیده شود؛ کاری که الکس مورگان با حرکات دستش سعی در نمایش آن داشت. برخی اعتقاد دارند این فنجان چای در واقع اشاره‌ای بوده به شکست تیم ملی انگلیس. حتی سه‌شنبه‌شب وقتی هیلاری کلینتون می‌خواست در توییترش این پیروزی را تبریک بگوید نوشت: «تبریک به تیم زنان آمریکا برای به‌دست آوردن این چای.»
برخی دیگر اما فلسفی‌تر به موضوع نگاه می‌کنند. آنها می‌گویند چای نوشیدن در بازی مقابل انگلیس توسط یک آمریکایی یعنی طعنه زدن به جنبش «تی‌پارتی» در سال ۱۷۷۳؛ سالی که آتش انقلاب آمریکا علیه استعمار انگلیس بالا گرفت. در آن سال آمریکایی‌ها خرید چای از انگلیس را تحریم کردند و جنبشی علیه واردات و مالیات سنگین چای در شهر بوستون به‌وجود آوردند که سرآغاز استقلال آمریکایی‌ها از بریتانیا شد. شاید به همین خاطر بود که پیرس مورگان، مجری مشهور انگلیسی بعد از شادی گل الکس مورگان در توییترش نوشت: «این اعلام جنگ بود.»
مورگان حالا به‌واسطه درخشش در بازی نیمه‌نهایی و البته شادی گلش در متن اخبار قرار دارد اما خیلی قبل‌تر از شروع مسابقات هم به تیتر یک رسانه‌های مشهوری همچون مجله تایم آمریکا تبدیل شده بود. تایم در شماره ۳ ژوئن ۲۰۱۹ خود با روی جلد بردن الکس مورگان نوشته بود: «برابرکننده؛ الکس مورگان تیم مدعی آمریکا را در جام‌جهانی رهبری می‌کند اما مهم‌ترین گل او بیرون از زمین به ثمر رسید.»
اشاره تایم به جنبشی است که او و چند تن دیگر از بازیکنان تیم ملی آمریکا از جمله مگان رپینو برای دریافت حقوق و مزایای مساوی با تیم مردان از فدراسیون فوتبال آمریکا به‌وجود آورده‌اند؛ جنبشی که البته به موفقیت هم رسید.
به قول الکسی دو توکویل، فیلسوف اهل فرانسه، جامعه آمریکا یک جامعه استثنایی‌است با مختصات خاص خودش و به‌دلیل تاریخ متفاوت با سایر کشورها و جغرافیای خاص و روح مهاجرپذیری‌اش، فرهنگ انسانی در آن متفاوت است. یکی از همین موارد هم در فوتبال آمریکا دیده می‌شود. در ایالات متحده همواره تیم ملی زنان از تیم ملی مردان بهتر نتیجه گرفته است و همین باعث شده جنبش بازیکنانی مثل الکس مورگان با اقبال عمومی همراه شود. آنها می‌گویند وقتی ما همیشه یک پای نیمه‌نهایی مسابقات بوده‌ایم چرا باید امکانات و بودجه صرف تیمی شود که حتی در دوره پیش نتوانست به جام‌جهانی راه یابد.
مورگان البته به غیر از تلاش برای دریافت حقوق برابر با تیم مردان، دیدگاه‌های سیاسی مترقی هم دارد؛ از جمله اینکه مخالف نگاه نژادپرستانه دونالد ترامپ به مهاجران است. این مخالفت البته می‌تواند ریشه‌های شخصی هم داشته باشد، از جمله اینکه شوهر او یک فوتبالیست اهل مکزیک است؛ سرواندو کاراسکو. سرواندو با اینکه در کالیفرنیا به دنیا آمده اما پدر و مادری مکزیکی دارد. مورگان چندی پیش در این‌باره گفته بود: «این باعث ناراحتی است که سیاست‌های دولتی می‌خواهد مهاجران را از خانواده‌های‌شان جدا کند. من اگر بعد از جام‌جهانی به کاخ سفید دعوت شوم هرگز آنجا حضور نخواهم یافت.»
ازدواج او با یک فوتبالیست باعث شده تا او بیشتر از سایر بازیکنان به تبعیض‌های موجود در باشگاه‌های آمریکایی علیه زنان آشنا شود. مورگان و شوهرش کاراسکو تا همین دو سال پیش در یک باشگاه فعالیت می‌کردند و او متوجه شد چقدر نگاه‌ها و پرداخت‌ها بین دو تیم زن و مرد باشگاه اورلاندو متفاوت است.
حالا مورگان که هم‌تیمی‌هایش به‌دلیل سرعت و سبک دویدنش به او لقب «اسب کوچک» را داده‌اند، یکی از امیدهای اصلی آمریکا برای کسب قهرمانی دوباره در جام‌جهانی است؛ قهرمانی که بعید است از ته دل رییس‌جمهوری آمریکا را خوشحال کند چون مورگان و رپینو، ۲ کاپیتان آمریکا و و چندتن دیگر از بازیکنان این تیم از همین حالا اعلام کرده‌اند تبریک و دعوت کاخ سفید و ترامپ را رد می‌کنند.
 

عصر سه‌شنبه تمرین استقلال برای نخستین بار به روی هواداران استقلال باز شد تا آنها نیز نظاره‌گر کار بازیکنان باشند. تعداد هواداران استقلال به حدی بود که بازیکنان هم از این استقبال شوکه شدند.
خیلی از بازیکنان توقع نداشتند که حدود 2 هزار تماشاگر به ورزشگاه نفت در تهرانسر بروند و نظاره‌گر تمرین باشند.
در تمرین آن روز یکی از هواداران استقلال در حالی که سید حسین حسینی در حال تمرین بود به سمت دروازه‌بان استقلال رفت و با حالتی عجیب به پای او افتاد و پایش را بوسید. حسینی در واکنش به رفتار آن تماشاگر به «ایران ورزشی» گفته است: «واقعا نمی‌دانم چطور از هواداران تشکر کنم. من احساس آنها را درک می‌کنم. آنها حامی ما هستند و همیشه پشت ما بودند. تمرین کردن در میان تماشاگران حس و حال و لذت دیگری دارد. آن روز برای من بسیار خاطره‌انگیز بود و از هواداران ممنونم که استقبال خوبی از ما داشتند. بدون شک ادامه حضور آنها در بازی‌ها می‌تواند به موفقیت ما کمک کند. امیدوارم با کمک آنها قهرمان لیگ شویم. ما می‌‌خواهیم با همین هواداران به سمت جام حرکت کنیم.»
حسینی درباره استراماچونی هم این نظر را دارد: «او جوان است و بسیار پر جنب و جوش. استراماچونی آمده تا با استقلال موفق شود و ما هم باید در این راه به او کمک کنیم. من انگیزه استراماچونی را دوست دارم. ایشان عاشق کارش است و شدیدا کار می‌کند.»
 حسینی به جذب چند بازیکن دیگر نیز تاکید دارد. دروازه‌بان استقلال می‌گوید: «واقعیت این است که استقلال هنوز کامل نشده. ما به تعداد دیگری بازیکن نیاز داریم. باید بازیکنان دیگری به جمع ما اضافه شوند. امیدوارم هر چه زودتر شکل بگیریم. استقلال قصد دارد بهترین تیم فصل آینده باشد. می‌خواهیم با کمک هواداران کارهای بزرگی انجام بدهیم.»
 

رضایت سازمان لیگ از همکاری با شرکت دربی استار (اسپانسر توپ‌های لیگ برتر در دو سال گذشته) مدیران این مجموعه را مجاب کرد قرارداد همکاری خود با این شرکت را در لیگ نوزدهم هم ادامه بدهند.
به این ترتیب مسابقات فصل جدید فوتبال ایران هم در شرایطی با تو‌پ‌های دربی استار برگزار خواهد شد که هم از لحاظ ظاهر و هم از نظر درجه کیفیت، دربی‌استار توپ‌های بهتری در اختیار فوتبال ایران قرار خواهد داد.
این اتفاق در شرایطی رخ خواهد داد که در دو فصل اخیر توپ‌ها یک طرح داشت و عدم تغییر شکل ظاهری توپ‌ها برای قرارداد لیگ هجدهم، باعث شد انتقادهای زیادی به مدیریت سازمان لیگ وارد شود. البته این اشتباه و بدسلیقگی بزرگ برای قرارداد لیگ نوزدهم برطرف شده و دو طرف سعی کرده‌اند سلیقه بیشتری در طراحی توپ‌ها به خرج بدهند.
به این ترتیب با درخواست سازمان لیگ در قدم اول کیفیت توپ‌های جدید نسبت به دو سال اخیر بالاتر رفته و از همه مهم‌تر اینکه دربی استار از یوز ایرانی و لوگوی سازمان لیگ فوتبال ایران هم در طراحی توپ‌های جدید که سفید خواهند بود استفاده کرده است. شرکت دربی استار برای حک نماد یوز و آرم سازمان لیگ البته هیچ هزینه اضافه‌ای از فوتبال ایران دریافت نخواهد کرد. همچنین بد نیست بدانید این توپ‌ها در آلمان تولید می‌شوند و به محض اینکه تولید سفارش سازمان لیگ به حدنصاب لازم در مرحله اول برسد، محموله به ایران ارسال خواهد شد و نهایتا تا اواخر تیرماه توپ‌های جدید در اختیار باشگاه‌ها قرار داده خواهد شد.