پس از انتخاب کی‌روش به عنوان سرمربی تیم ملی قطر، برخی ملی‌پوشان کشورمان از جمله بیرانوند، جهانبخش، پورعلی‌گنجی، انصاری‌فرد و حاجی‌صفی در پست‌های جداگانه‌ای از سرمربی سابق تیم ملی فوتبال تشکر کردند. در بین پست‌های ملی‌پوشان، پورعلی‌گنجی نسبت به برخی قدرنشناسی‌هایی که در حق کی‌روش شده بود، واکنش نشان داد و به صورت غیر مستقیم به کامنت محمد حسین کنعانی‌زادگان در حمله به کی‌روش کنایه زد.

 

در هفته‌های گذشته، حضور تماشاگران در ورزشگاه‌ها حین تماشای لیگ برتر با مشکلاتی همراه بود. علاوه بر این مدتی هم حضور زنان در ورزشگاه‌ها متوقف شده بود. با این حال روز گذشته (سه‌شنبه) مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال در حاشیه جلسه مجمع هیأت فوتبال کردستان در این رابطه گفت: «رایزنی‌های لازم برای حضور بانوان در ورزشگاه آزادی انجام شده و از این هفته شاهد حضور آنان در استادیوم خواهیم بود.»
 

تورنمنت سه‌جانبه اردن با حضور تیم‌های زیر ۲۰ سال دختران اردن، ازبکستان و ایران از ۲۴ تا ۲۹ بهمن در شهر امان اردن برگزار می‌شود و طبق برنامه اعلام شده از سوی میزبان، شاگردان جهان نجاتی در روزهای ۲۶ و ۲۸ بهمن ماه به مصاف تیم‌های زیر ۲۰ سال دختران ازبکستان و اردن می‌روند. مریم جهان نجاتی، در همین رابطه گفت: «تمام تلاش ما این است تا با آمادگی کامل به رقابت‌های مقدماتی آسیا اعزام شویم.»
 

 

این طور که در خبرها مطرح شده است، وحید هاشمیان هم یکی از گزینه‌های هدایت تیم ملی کشورمان در رقابت‌های جام ملت‌های ۲۰۲۳ تلقی می‌شود. بله! دقیقاً خبر را درست خواندید. مهاجم اسبق پرسپولیس و بایرن مونیخ که سابقه حضور در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان را هم دارد یکی از کاندیداهای هدایت ملی‌پوشان ایران برای دوره آینده جام ملت‌ها به حساب می‌آید. مردی که به‌عنوان دستیار در تیم ملی ایران فعالیت کرده است اما معلوم نیست ملاک حضورش در جمع کاندیداهای هدایت این تیم چیست چون فضای سرمربیگری با اوضاع مربیگری در هر تیمی کاملاً متفاوت است. هاشمیان در دوران بازیگری فوتبالیست خوب و بی‌حاشیه‌ای بود اما در عرصه مربیگری وقتی هنوز هدایت هیچ تیم مطرحی را برعهده نگرفته و عیارش در این عرصه مشخص نشده است، معلوم نیست چرا فدراسیون می‌خواهد در مورد او چنین ریسک بزرگی بکند چون اگر وحید موفق نشود، عملاً دوره مربیگری او با یک ضربه سنگین مواجه شده و شاید اصلاً به پایان برسد. البته در فوتبال ایران ما قبلاً هم دست به چنین کارهایی زده‌ایم و مربیان کم تجربه را سرمربی تیم ملی کردیم تا در مهم‌ترین تیم مملکت با تجربه شوند!

تعجب از انتخاب مایلی‌کهن
تیم ملی فوتبال کشورمان قبل از انقلاب حشمت مهاجرانی را در ۳۹ سالگی به‌عنوان سرمربی بالای سر خود دید اما ایشان قبل از انتصاب به این سمت چند سال در تیم‌های ملی پایه به‌عنوان دستیار و سرمربی کار کرده بود. البته ابتدای دهه شصت هم جلال چراغپور که آن زمان مربی بسیار جوانی بود به‌عنوان سرمربی تیم ملی برای حضور در بازی‌های آسیایی ۱۹۸۲ دهلی انتخاب شد و خودتان در جریان هستید چه اتفاقاتی در آن مسابقات به وقوع پیوست. پس از آن تیم ملی معمولاً در اختیار مربیان با تجربه بود اما در زمستان سال ۱۳۷۴ محمد مایلی‌کهن در حالی به‌عنوان سرمربی جدید این تیم انتخاب شد که تا قبل از آن تحت عنوان سرمربی در هیچ تیم فوتبال بزرگی کار نکرده بود. نکته عجیب دیگر در مورد مایلی‌کهن اینکه این مربی در پاییز سال ۱۳۷۲ با محرومیت سنگین هم مواجه شده بود اما بعداً مورد بخشودگی قرار گرفت. هر چند تیم ملی ایران نتوانست با هدایت محمد مایلی‌کهن به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه برسد اما انصافاً نباید از تحول بزرگی که در عرصه فوتبال ملی با او داشتیم غافل شویم چون خیلی‌ها هنوز هم می‌گویند اگر جرأت و جسارت مایلی‌کهن در متحول کردن تیم ملی و بها دادن به جوانان نبود ما در جام ملت‌های ۱۹۹۶ امارات آن بازی‌های درخشان را ارائه نمی‌کردیم.

 تاوان سوزاندن شهریار
تیم ملی فوتبال کشورمان در زمستان سال ۱۳۸۶ سرمربی جوانی را بالای سر خود دید و این بار برخلاف دوره مایلی‌کهن موفقیتی نصیب‌مان نشد. در آن مقطع علی کفاشیان که به تازگی رئیس فدراسیون شده بود تصمیم گرفت علی دایی اسطوره فوتبال ایران را به‌عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کند. مردی که تازه وارد عرصه مربیگری شده بود و عمر حضورش در این هیبت به ۱۸ ماه هم نمی‌رسید. دایی یکسال هدایت ایران را بر عهده داشت و روز نهم فروردین سال ۱۳۸۸ یعنی دقیقاً پس از ناکامی خانگی تیم ملی مقابل عربستان از سمت خود برکنار شد. البته شهریار بعداً اعلام کرد فدراسیون فوتبال نه در انتخاب او به‌عنوان سرمربی تیم ملی و نه در برکناری‌اش هیچ نقشی نداشت! بدون شک اگر در آن مقطع اجازه می‌دادیم شهریار تجربه بیشتری در عرصه مربیگری باشگاهی کسب کند، چنین نمره منفی در کارنامه‌اش ثبت نمی‌شد و این مربی در اواخر دهه ۸۰ شمسی در تیم ملی نمی‌سوخت.

 قطبی، یک انتخاب اشتباه
افشین قطبی هم یکی دیگر از مربیان کم تجربه بود که تیم ملی ایران برای کسب تجربه بیشتر استفاده کرد و البته اصلاً انتخاب خوبی برای ما نبود. این مربی که تا قبل از حضور در پرسپولیس تحت عنوان آنالیزور دستیار کار می‌کرد، حدوداً ۱۰ ماه پس از قهرمان کردن پرسپولیس و البته نیمه کاره رها کردن این تیم در لیگ هشتم حرفه‌ای، با تصمیم عجیب فدراسیون فوتبال که آن‌زمان علی کفاشیان را بالای سر خود می‌دید و البته مهدی تاج مدیر تیم‌های ملی محسوب می‌شد، به‌عنوان سرمربی تیم ملی کشورمان انتخاب شد اما نتوانست ما را به جام جهانی ۲۰۱۰ برساند و در جام ملت‌های ۲۰۱۱ هم ناکام شد. البته این ناکامی برای افشین قطبی به نوعی با کامیابی همراه شد چون بلافاصله پس از حضور در تیم ملی ایران و اعتباری که از این بابت کسب کرد، برای مربیگری راهی لیگ حرفه‌ای ژاپن شد و پس از آن هم در چین کارش را ادامه داد. قطبی سال‌ها بعد دوباره به ایران برگشت و مدتی هدایت فولاد خوزستان را برعهده گرفت. حالا با توجه به این سابقه، انتخاب وحید هاشمیان یک ریسک بسیار بزرگ است چون وحید می‌تواند مدارک مربیگری را پله پله طی کند و چند سال بعد در صورت داشتن کارنامه‌ای ارزشمند، قاطعانه مدعی سرمربیگری تیم ملی شود اما اگر در این مقطع روی کار بیاید و موفق نشود، به جرأت می‌توان گفت در عرصه مربیگری حداقل پنج سال و شاید هم بیشتر عقب می‌افتد.

حالا که تکلیف کارلوس کی‌روش روشن شد و او قرارداد رسمی‌اش را با قطر امضا کرده است. مهدی تاج هم که منتظر تصمیم کی‌روش بود از تصمیم نهایی فدراسیون فوتبال برای نشاندن سرمربی ایرانی روی نیمکت تیم ملی خبر داده است. حالا زمان آن رسیده که هیأت رئیسه هر چه زودتر درباره سرمربی تیم ملی فوتبال ایران به جمع‌بندی برسد و چه زمانی بهتر از یکشنبه (23 بهمن ماه) که قرار است جلسه هیأت رئیسه در خصوص وضعیت تیم ملی بزرگسالان و امید ایران برگزار شود. با اینکه در جلسات پیشین هیأت رئیسه هیچ صحبتی از سرمربی تیم ملی به میان نیامده بود اما این بار اعضای هیأت رئیسه باید نظرات خود را درباره گزینه‌های احتمالی هدایت تیم ملی فوتبال ایران بیان کنند. خروجی این جلسه بدون شک در مسیر انتخاب سرمربی آینده تیم ملی فوتبال ایران تأثیرگذار خواهد بود. البته از همان زمان که تیم ملی از قطر بازگشت و زمزمه‌های ادامه همکاری ایران با کی‌روش تا جام ملت‌های آسیا مطرح شده بود، اعضای هیأت رئیسه مخالفت خود را با او اعلام کردند. ضمن اینکه در زمان حضور دراگان اسکوچیچ در تیم ملی و بعد از قطعی شدن صعود تیم ملی به جام جهانی هم این هیأت رئیسه و البته کمیته فنی موافقت‌های ضمنی خود را با جایگزینی سرمربی ایرانی اعلام کرده بودند و در آن برهه زمانی بر سرمربیگری علی دایی اصرار داشتند که او در نهایت این پیشنهاد را رد کرد و تصمیم کمیته فنی هم برای تغییر سرمربی وتو شد. حالا اما شرایط در مقایسه با آن روزها فرق کرده است و بسیاری از مربیان داخلی از لیست گزینه‌های احتمالی جایگزینی کی‌روش خارج شده‌اند. از میان گزینه‌های باقی‌مانده هم اغلب تیم دارند و حضورشان در تیم ملی پیش از پایان فصل، تقریباً غیرممکن است. با این حساب این هم یکی دیگر از مواردی است که در جلسه روز یکشنبه هیأت رئیسه باید مورد توجه قرار گیرد. آیا فدراسیون فوتبال ترجیح می‌دهد یک مربی شاغل در لیگ را به بهای از دست رفتن فیفا دی فروردین و بعد از پایان قراردادش با تیم باشگاهی به خدمت بگیرد؟ یا برای به کار گرفتن هر چه سریع‌تر مربی، به سراغ مربیان بدون تیم می‌رود و یا با باشگاه‌ها وارد چالش خواهد شد؟ در جلسه‌ پیش رو انتظار می‌رود هیأت رئیسه درباره تمامی این جزئیات به بحث و بررسی بپردازد. هر چند در جلساتی که تا کنون هیأت رئیسه پشت سر گذاشته است، اغلب بحث‌های نتیجه‌بخش و مثمرثمری درباره سرمربی تیم ملی شکل نگرفته است.


 

وصال روحانی
روزنامه نگار
خدا همه «رفتگان» کارلوس کی‌روش را بیامرزد که با اعلام جدایی از تیم ملی ایران، مسئولان فدراسیون فوتبال را وادار کرد دست و دل از وی بشویند و برای هدایت این تیم به افراد دیگری فکر کنند.
با شناختی که از مهدی تاج در دست است، این بیم جدی وجود داشت که وی در سال 1425 در هفتمین مرتبه انتصابش به‌عنوان رئیس فدراسیون فوتبال کی‌روش را هم برای نهمین بار به سرمربیگری یوزها برگزیند! در چنان زمانی کی‌روش 94 ساله خواهد بود اما لابد تاج استدلال‌های مخصوص به خود را برای این انتصاب تکراری و از دید وی مفید خواهد داشت .
 هرچه باشد سن فقط یک عدد است و کارایی مهم‌تر از هرچیزی است و کیست که نداند مربی معروف پرتغالی در کشیدن دیوارهای بتونی مقابل دروازه خودی یک استاد تمام عیار است و اینکه  انگلیس اخیراً در یک مسابقه شش گل به ما زد و لطف کرد سه چهار گل دیگر نزد فقط یک حادثه بوده است و دفاع اتوبوسی کی‌روش از هر جهت قابل اعتماد است.
خدا پدر قطری‌ها را هم بیامرزد که با جذب کی‌روش دندان طمع وی نسبت به تیم ملی ایران را لااقل برای یک سال کشیدند و هرچند قراردادش چهار ساله است، ولی حداقل تا پایان جام ملت‌های آسیا که در اواخر بهمن 1402 خواهد بود او در دوحه خواهد ماند .  تضمینی در دست نیست که کی‌روش و تاج در آن تاریخ دوباره بیعت نکنند زیرا قطری‌ها فقط با فتح مجدد جام ملت‌ها از حاصل کار سرمربی‌شان ابراز رضایت کرده و او را نگه خواهند داشت و با اینکه قطر میزبان جام است اما توپ تیم‌های ملی ژاپن، عربستان، کره جنوبی و استرالیا چنان پر است که امکان ناکامی قطر حتی در خانه‌اش به هیچ روی کم نیست .
بنابراین اگر تاج در اسفندماه 1402 هم کی‌روش را به ایران بازگرداند، ‌باز یک سال زندگی بدون کی‌روش و رویکرد به ایده‌های نوین‌تر و اجرای روش‌های تهاجمی‌تر و پرهیز از احتیاط  مفرط و با ترس و اضطراب توپ نزدن، نعمت بزرگی است که باید قدر هر دقیقه آن را بدانیم.
چه خوب و لذتبخش است داشتن مربیانی جدید و جریان ساز و خلاق در تیم ملی که کی‌روشی فکر نکنند و نوجو باشند و به تیم ملی فرم و شکلی جذاب و به تماشاگران امید و نوید ببخشند.
آقای تاج هم البته حق دارد که دلش برای کی‌روش هی تنگ شود و برای بازگرداندن او لحظه‌شماری کند.