امیر اسدی

مجری برنامه سلام صبح بخیر در شبکه سه، حرف‌های عجیبی به زبان آورد که همه آن را شنیده‌ایم؛ همان ماجرای لوگو و کری‌هایی که نه‌تنها هواداران استقلال را ناراحت و عصبانی کرد بلکه سایر مخاطبان را هم تحت تأثیر قرار داد. بلافاصله بعد از این صحبت‌ها، سیل انتقادها آغاز شد و باشگاه استقلال هم به‌رسم معمول به دفاع از خود پرداخت و بیانیه‌ای صادر کرد. نکته مهم این بیانیه تهدید صدا و سیما بود، البته به‌شرطی که این ارگان و مجری آن برنامه به‌صورت رسمی عذرخواهی نمی‌کردند. مخاطبان عذرخواهی هم مشخص بودند، مثل همیشه هواداران باشگاه؛ یک اتفاق تکراری که البته از سوی باشگاه استقلال بجا بود اما یک نکته جالب را در دل خود جای داد.
نکته مهم و کلیدی همان تهدیدی است که باشگاه استقلال انجام داد و صدا و سیما به آن عظمت را مجبور به عذرخواهی کرد. هواداران بعد از این عذرخواهی راضی شدند و باشگاه استقلال هم دیگر بیانیه‌ای صادر نکرد. اینها همه خوب، اما مگر همین صدا و سیما در ماجرای حق پخش، پول استقلال یا سایر باشگاه‌ها را پرداخت کرده؟ یعنی نمی‌شد یک‌بار هم مانند همین بیانیه، استقلال خواستار دریافت مطالباتش بابت حق پخش تلویزیونی شود؟
استقلال و سایر باشگاه‌های لیگ برتری -بخصوص پرسپولیس– چشم‌شان همیشه به جیب دولت است که آیا هزینه‌ آنها را تأمین می‌کند یا نه؟ همیشه هم بحث درباره کمک‌های وزارت ورزش به این دو تیم مطرح بوده و گاهی خبرساز هم شده. استقلالی‌ها معتقدند وزارت ورزش هوای پرسپولیس را بیشتر دارد و در سوی مقابل هواداران رقیب نیز چنین موضعی دارند. این مسأله را بارها و بخصوص طی یک ماه اخیر و پیرامون جذب مربیان خارجی برای دو تیم دیده‌ایم. یکی دستمزد استراماچونی را لطف وزارت به استقلال می‌داند و دیگری کالدرون را مربی میلیون دلاری معرفی می‌کند که وزارت‌ ورزش برای پرسپولیس آورده و او را جانشین برانکو کرده. اینها بخش کوچکی از هزینه‌های استقلال و پرسپولیس است که فقط وزارت ورزش می‌پردازد، اما این مدیران که کوچک و بزرگ، سیاسی و غیرسیاسی و ریز و درشت هم بوده‌اند، یک‌بار برای همیشه صدا و سیما را تهدید نکرده‌اند که چرا حق پخش را پرداخت نمی‌کند. چرا این طلب که حق واقعی باشگاه‌ها و بخصوص استقلال و پرسپولیس است، به حساب آنها واریز نمی‌شود؟
در ماجرای حق پخش، سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال هم بی‌تقصیر نیستند. آنها به‌عنوان مرجع اصلی اداره فوتبال ایران، هرگز اراده‌ای برای پایان موضوع حق پخش نشان نداده‌اند. امیر عابدینی درباره این مسأله می‌گفت: «مهدی تاج با صدا و سیما است و هرگز برای دریافت حق باشگاه‌ها تلاش نمی‌کند. او به ما حرفی می‌زد و وقتی به صدا و سیما می‌رسید، حرف‌هایش را جور دیگری به گوش مسئولان می‌رساند.» وقتی فدراسیون فوتبال بی‌اعتنا به دریافت حقوق باشگاه‌ها است، آنها می‌توانند دست به کار شوند و از مسیری دیگر صدا و سیما را تحت فشار قرار دهند؛ مسیری که وجود دارد اما مدیران استقلال و حتی پرسپولیس هرگز تصمیمی برای تهدید، جنگ و یا دعوا در این زمینه ندارند. استقلال هم حالا که دیده هواداران از صحبت‌های مجری برنامه صبح بخیر ناراحتند، سعی کرده از حق باشگاه دفاع کند تا مبادا طرفداران آبی ناراحت شوند و از باشگاه بابت عدم پیگیری انتقاد کنند. از باشگاه استقلال این سؤال را داریم که چرا بیانیه‌ای تهدیدآمیز برای دریافت حق پخش صادر نمی‌کنند؟ شاید آنجا هواداران نیستند که برای‌شان کف بزنند و هورا بکشند، اما اینجا هستند و از بیانیه استقلال تقدیر هم می‌کنند. این دو موضوع البته تفاوتی با هم ندارند و صدور بیانیه در هر حالتی به سود استقلال خواهد بود؛ آنجا برای حمایت از لوگوی باشگاه و هواداران میلیونی و اینجا برای دریافت پولی که می‌تواند در بخش‌های مختلف هزینه شود. هر دو به سود استقلال، به سادگی نوشتن یک بیانیه تا همه بدانند باشگاه دست از رفتارهای عامه‌پسند برداشته و پیگیر دریافت حق پخش هم هست.

تیم ملی والیبال در لیگ ملت‌ها نتایج درخشانی گرفت تا انتظارات از این تیم در مقدماتی المپیک توکیو بالا برود، ولی ایگور کولاکوویچ در پایان تمرین دیروز گفت که از وضعیت تیمش رضایت ندارد.
سرمربی تیم ملی والیبال گفت: «شرایط تیم چندان خوب نیست. برخی ناآماده و برخی مصدوم هستند که همین مسائل ناهماهنگی‌هایی را به وجود آورده است.»
او درباره بخت ایران برای کسب سهمیه المپیک در روسیه هم گفت: «ما این شانس را داریم و باید تلاش کنیم. مسیر طولانی است و اولین مرحله در روسیه است که باید مبارزه کنیم و به نتیجه برسیم.»
کولاکوویچ درباره حریفان ایران اضافه کرد: «قطعا روسیه قوی‌ترین حریف ما است اما ما با کوبا در رقابت‌های جهانی هم مشکل داشتیم. شاید مکزیک تیم قدرتمندی نباشد اما او نیز حریف ما است و باید آنها را مدنظر داشته باشیم. همانطور که گفتم همه مراحل برای رسیدن به المپیک مهم هستند. روسیه در این مرحله میزبان است و شرایط خاصی دارد.»
او در مورد لغو اردوی بلغارستان و حواشی موجود در فدراسیون گفت: «در جایگاهی نیستم که نظر بدهم اما ناهماهنگی‌هایی در مورد مصدومان وجود دارد و اگر می‌رفتیم شاید چندان به کارمان نمی‌آمد. فکر می‌کنم درست بود که به بلغارستان نرویم. به شایعات ورود نمی‌کنم چون در جایگاهی نیستم که بخواهم در مورد آن حرف بزنم. همه بازیکنان حضور دارند و تمرین می‌کنند.»
سرمربی تیم ملی در پاسخ به اینکه اگر به عقب برگردیم آیا باز هم با تمام قوا در لیگ ملت‌ها شرکت می‌کند، گفت: «ما مبارزه کردیم تا به مرحله نهایی برسیم. نتایج بدی نگرفتیم و می‌توانستیم برزیل را هم شکست بدهیم. برزیل روز گذشته در جام واگنر لهستان را شکست داد و نمی‌توان مسابقات را پیش‌بینی کرد. البته امتیازات بزرگی برای والیبال ایران کسب شد و درآمدزایی خوبی هم برای ایران داشت. این را باید یک موفقیت دانست. شانس حضور در فینال را داشتیم و از این موضوع هم استفاده کردیم.»
 

مکاتبه سازمان لیگ با شورای تأمین
اجرای قانون 90 به 10 در شهرآورد

حسین قهار

تجربه نشان داده در فوتبال ایران برخی قوانین و اصول حرفه‌ای، زیر سایه مسائل مصلحتی و امنیتی قرار می‌گیرد. در چنین شرایطی با برچسب امنیتی زدن به موارد خاص، جلوی هرگونه اعتراض و قرار گرفتن در مسیر اصولی گرفته می‌شود. یکی از این اتفاقات مهم تقسیم سکوهای ورزشگاه آزادی در دربی سنتی و بزرگ پایتخت است؛ پر بیننده و پر سروصدا‌ترین مسابقه باشگاهی کشور که سال‌های سال است بحث مهم میزبانی و میهمانی تیم‌ها و البته جذابیت مسابقه، قربانی مسائل مصلحتی می‌شود. مسئولان فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ، وزارت ورزش و نهادهای نظارتی و امنیتی و نیروی انتظامی تا سال گذشته دربی را به شکلی برگزار می‌کردند که سکوهای ورزشگاه آزادی به صورت مساوی بین هواداران پرسپولیس و استقلال تقسیم شود.
تصمیمی که باعث شده در تمام این سال‌ها هیچ‌کدام از باشگاه‌های بزرگ و پرطرفدار نتوانند از امتیاز میزبانی خود در دربی استفاده کنند.
حالا اما به نظر می‌رسد مسئولان فوتبال ایران عزم خود را جزم کرده‌اند یک بار برای همیشه تکلیف تقسیم سکوها در دربی را روشن کنند و به اجرای روش غیرحرفه‌ای و مصلحتی تقسیم سکوها به صورت ۵۰-۵۰ بین تماشاگران قرمز و آبی، پایان بدهند.
به این ترتیب اگر باز هم اتفاق خاصی رخ ندهد و مخالفتی صورت نگیرد، از این به بعد در دربی، ۹۰ درصد سکوها به تماشاگران تیم میزبان و ۱۰ درصد سکوها هم به تماشاگران تیم میهمان اختصاص داده خواهد شد. اتفاق مهمی که بدون هیچ تردیدی جذابیت مسابقه را هم بالاتر می‌برد.
البته همه به یاد داریم که سازمان لیگ سال گذشته هم به صورت رسمی اعلام کرد در دربی‌ها تصمیم دارد قانون اصلی ۹۰ به ۱۰ را اجرا کند اما در دربی رفت لیگ هجدهم، مدیران باشگاه استقلال طبق اعلام رسمی مدیران سازمان لیگ با اجرای این قانون با توجه به نتایج نه چندان خوب تیم‌شان در آن مقطع مخالفت کردند. همین مخالفت باعث شد در جلسه شورای تأمین استان در ارتباط با برنامه‌ریزی مسابقه تصمیم گرفته شود که دربی‌های لیگ هجدهم با همان روش مصلحتی همیشگی مدیریت و برگزار شود.
حالا اما به نظر می‌رسد با فراهم شدن زیرساخت‌ها در ورزشگاه آزادی و نصب گیت‌های ورودی، بلیت‌فروشی اینترنتی و اجرای آن به صورت استاندارد و البته مجهز شدن تمام نقاط استادیوم به دوربین‌های مدار‌بسته، زمینه برای اجرای قانون ۹۰ به ۱۰ هم فراهم است و در لیگ نوزدهم دربی‌هایی کاملا متفاوت از دربی‌های گذشته تماشا خواهیم کرد.
منابع آگاه در سازمان لیگ هم این خبر را تأیید و حتی اعلام کردند در جلسات شورای تأمین هم در این رابطه بحث و تبادل نظر صورت گرفته تا بالاخره قانون بدون در نظر گرفتن مصلحت‌ها اجرا شود.
یکی از مدیران ارشد سازمان لیگ هم به ایران ورزشی در این رابطه می‌گوید: «ما آمادگی کامل داریم که امسال در دربی قانون میزبان و میهمان را طبق اصول اجرا کنیم. اجرای چنین کاری هیچ سختی ندارد و حتی از نظر کنترل جمعیت برای نیروهای انتظامی هم برگزاری بازی با این قانون بهتر است چون محافظت از ۱۰ درصد تماشاگران میهمان، هیچ سختی ندارد و نمونه آن را در بازی‌های پرسپولیس و استقلال در لیگ مقابل تیم‌های تراکتور‌سازی و سپاهان داشته‌ایم.
در پایان بد نیست به این نکته اشاره کنیم که سازمان لیگ به زودی رسماً اعلام خواهد کرد که در تمام مسابقات جام‌حذفی هم تقسیم سکوها بر اساس همین قانون میزبانی و میهمانی ۹۰ به ۱۰ برگزار خواهد شد و در هیچ مسابقه‌ای امکان ندارد قانون به شکل دیگری اجرا شود.»
 

منچسترسیتی در ضربات پنالتی لیورپول را شکست داد و به قهرمانی «کامیونیتی‌شیلد» (سوپرجام) رسید. سیتی در دقیقه 12 توسط استرلینگ به گل رسید، ولی لیورپول در نیمه دوم فشار را بیشتر کرد و سرانجام ماتیپ در دقیقه 78 لیورپول را به گل تساوی رساند. پس از تساوی در وقت قانونی، سرنوشت بازی به ضربات پنالتی کشیده شد که هر 5 بازیکن سیتی در زدن این ضربات موفق بودند، ولی کلودیو براوو موفق شد ضربه واینالدوم (پنالتی دوم لیورپول) را مهار کند.

میلاد محمدی، باز هم روی نیمکت

میلاد محمدی هفته دوم لیگ بلژیک را هم روی نیمکت بود و در برد پرگل خنت مقابل یوپن فرصت بازی پیدا نکرد. دیروز خنت یوپن را 6 بر یک شکست داد و در جدول ژوپیلر لیگ 4 امتیازی شد. مدافع چپ تیم ملی در بازی هفته اول خنت در زمین شارلروا در دقیقه 71 جانشین نانا آساره شده بود، ولی در این بازی مدافع 33 ساله غنایی تمام 90 دقیقه را بازی کرد. بازی بعدی خنت پنجشنبه در مقدماتی لیگ اروپا است و تیم بلژیکی باید در زمین آاک لارناکای قبرس بازی کند. محمدی در مرحله قبل لیگ اروپا مقابل ویتورول رومانی در بازی رفت 20 دقیقه بازی کرد، ولی در بازی برگشت به زمین نرفت.

بازگشت فخرالدینی به ترکیب ذوب آهن

میلاد فخرالدینی برای بازی امشب مقابل الاتحاد عربستان مشکلی نخواهد داشت. باشگاه ذوب‌آهن از لغو محرومیت این بازیکن خبر داد و نوشت: «با تلاش‌های صورت گرفته و تقدیم لایحه توسط باشگاه ذوب‌آهن و با توجه به کاهش محرومیت میلاد فخرالدینی، این بازیکن مشکلی برای بازی مقابل الاتحاد نداشته و به اردوی ذوب‌آهن در دبی اضافه خواهد شد. فخرالدینی پیش از این در بازی که در عراق برگزار شد با برخی از تماشاگرانی که به زمین چمن هجوم آوردند درگیر شده بود.»

 

نگاه
چرا قرعه‌کشی لیگ در ایران مهم است؟
تابستان جنوب نرو، زمستان شمال

علی مغانی

در روزهایی که دیگر حوصله همه بابت بلاتکلیفی لیگ سر رفته بود، صبح دیروز بالاخره حیدر بهاروند رئیس سازمان لیگ بالاخره اعلام کرد قرعه‌کشی لیگ نوزدهم روز سه‌شنبه در مشهد مقدس انجام می‌شود اما آیا قرعه‌کشی لیگ به معنی آغاز قریب‌الوقوع آن است؟ هیچ کس جواب این پرسش را به درستی نمی‌داند. سازمان لیگ در اطلاعیه‌ای که منتشر شد، تأکید کرده «برگزاری مسابقات منوط به آمادگی کامل ورزشگاه‌ها خواهد بود». با اینکه بعضی از ورزشگاه‌ها مثل آزادی، نقش جهان، امام رضا (ع)، یادگار امام و فولاد آره‌نا پیشرفت خوبی داشته‌اند اما هنوز هیچ ورزشگاهی به صورت رسمی به استانداردهای موردنظر سازمان لیگ نرسیده. با این حال گفته می‌شود تعویق لیگ به شهریورماه نمی‌رسد و به هرکیفیتی که شده، هفته اول لیگ در روزهای پایانی مرداد برگزار خواهد شد.
ایران سرزمین پهناوری است. انگلیس از استان کرمان کوچکتر است و استان سمنان، بیش از دو برابر کشور هلند وسعت دارد! این پهناوری و تنوع آب و هوا، قرعه‌کشی لیگ ایران را هم به مراتب سرنوشت‌سازتر از لیگ‌های اروپایی می‌کند. شاید برای لیورپول و منچستر یونایتد اهمیتی نداشته باشد که در تابستان میهمان کریستال پالاس باشند یا در زمستان به دیدار برایتون بروند اما در ایران، اینکه کدام تیم مدعی در هفته‌های اول به شهرهای جنوبی سفر می‌کند و در زمستان میهمان تیم‌های تبریزی می‌شود، یک فاکتور تعیین کننده است. تصور کنید تیمی مثل پرسپولیس در هفته‌های اول و سوم و پنجم به ترتیب میهمان فولاد خوزستان، شاهین بوشهر و صنعت نفت آبادان باشد. در این شرایط به جز جدال در درون زمین، پرسپولیسی‌ها باید با هوای شرجی و بالای 40 درجه هم روبه‌رو شوند. و یا در زمستان در تبریز و در هوای معمولاً زیر صفر، به مصاف تراکتور و ماشین سازی بروند.
نکته دیگر اینکه در فوتبال ایران، نتایجی که یک تیم در پنج، شش هفته اول کسب می‌کند به لحاظ شرایط روحی روانی، بسیار مهم است و معمولاً تیم‌های مدعی آرزو می‌کنند در هفته‌های ابتدایی که هنوز به «پیک» آمادگی نرسیده‌اند، بازی‌های نسبتاً ساده‌تری در پیش داشته باشند تا در همان آغاز لیگ با چند برد پیاپی، از بحران فاصله بگیرند. در سال‌های گذشته تیم‌هایی مثل فجرسپاسی که تا نیم‌فصل اول یکی از بالانشین‌ها بوده‌اند، در پایان فصل در منطقه سقوط قرار گرفته‌اند اما عکس این قضیه معمولاً صادق نیست و تیم‌های مدعی قهرمانی وقتی شروع خوبی در لیگ برتر دارند، در ادامه فصل بیشتر از یکی دو پله جابه‌جا نمی‌شوند.
اینجاست که اهمیت قرعه کشی در لیگ ایران، به مراتب مهم‌تر از لیگ‌های اروپای غربی می‌شود. یک قرعه خوب، شامل چند بازی ساده در هفته‌های ابتدایی و بازی‌های خارج خانه شمال و جنوب در فصل‌های مناسب سال، می‌تواند بخت قهرمانی یک تیم را بیشتر از سایر رقبا کند.