ناصر انصافی‌مقدم
یکی از عادت‌های خوب یا بد آمریکایی‌ها این است که همیشه و همواره می‌خواهند خود را در هر چیز و هر موضوعی «اول» بدانند و برای این منظور دست به رکورد شکنی در همه زمینه‌ها به اشکال گوناگون می‌زنند. از مسابقه و رکورد شکنی در پرخوری ساندویچ‌های همبرگر مک دونالد و هات داگ، پیتزا و هر نوع غذای به اصطلاح فست فودی دیگر گرفته تا رکورد شکنی در تهیه و خوردن بزرگترین شیرینی‌ها و کیک‌های دنیا و انجام کارهای خارق‌العاده و خطرناک نظیر بالا رفتن از ساختمان‌های مرتفع، پرش از صخره‌ها و پرتگاه‌های مخوف و ترسناک با آویزان شدن از یک طناب و ... همه و همه از جمله رکورد شکنی‌ها به سبک و سیاق آمریکایی‌ها و اول شدن آنها در دنیا و در نهایت ثبت همه آنها در کتاب رکوردهای جهان به نام «گینس» است! آمریکایی‌ها که در عرصه ورزش هم سعی دارند قدرت خود را به رخ سایر کشورها بکشند و در همه زمینه‌های آن دست به رکورد شکنی بزنند، در تازه ترین موضوع ورزشی خود اعلام کرده‌اند رکورد تعداد بیشترین تماشاگران کشتی در جهان را البته در فضای رو باز و در جریان دیدار فینال مسابقه‌های کشتی آزاد دانشگاه‌های آمریکا در یک زمین فوتبال شکسته‌اند.
این مسابقه اخیرا بین تیم‌های دانشگاه‌های «آیووا» و «اوکلاهما» در زمین فوتبال ورزشگاه «کینیک» و در حضور بیش از 42 هزار نفر (دقیقا 42287 نفر تماشاگر) برگزار شد که در نهایت با نتیجه 18 - 16 به سود تیم آیووا به پایان رسید.
در این باره باید گفت، در واقع فضای رو باز و برگزاری این مسابقه در خارج از سالن مسابقه‌های کشتی برای نخستین بار باعث شد تا این اتفاق خوشایند و یک رکورد تاریخی برای ورزش کشتی رخ دهد چرا که طبق گفته خود آمریکایی‌ها تا به حال چنین استقبالی با این تعداد کثیر تماشاگر از مسابقه‌های کشتی نشده و پیش از آن در دیدار فینال مسابقه‌های کشتی دانشگاه‌های آمریکا که بین تیم‌های دو ایالت «پیتزبرگ» و «پن» در سال 2013 و طبق روال معمول در سالن برگزار شد، 15 هزار و 996 تماشاگر از آن مسابقه استقبال کردند.
***
در اینکه آمریکایی‌ها دارای بیشترین جمعیت تماشاگر مشتاق و شیفته کشتی البته پس از ایرانی‌ها در دنیا هستند، کمترین شک و تردیدی نیست و ورزش کشتی به‌ویژه کشتی آزاد در آمریکا طرفداران بی شماری دارد. این را هم باید اضافه کرد در ماجرای حذف ورزش کشتی از بازی‌های المپیک که دو سال پیش از سوی کمیته بین‌المللی المپیک به صورت جدی مطرح شد، آمریکایی‌ها بیشترین نقش و تاثیر را در حفظ و ابقای ورزش کشتی در المپیک در مقایسه با سایر قدرت‌های کشتی دنیا داشتند و با تشکیل جلسات پی در پی با حضور قهرمانان سال‌های گذشته خود و نیز اعمال نفوذ در تشکیلات کمیته بین‌المللی المپیک، در نهایت رای را به نفع کشتی برگرداندند و ماجرای بقای کشتی در المپیک ختم به خیر شد. به هر شکل، آمریکا در کنار ایران، روسیه، ترکیه، ژاپن، بلغارستان، جمهوری آذربایجان، گرجستان، اوکراین و سایر کشورهای استقلال یافته شوروی سابق از جمله کشورهای با سابقه، قدرتمند و شناخته شده در کشتی دنیاست و می‌تواند در زمینه‌های مختلف ورزش کشتی از جمله در اختیار داشتن طرفداران بسیار در این ورزش و کشاندن آنها به ورزشگاه‌ها برای تماشای مسابقه‌های کشتی حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد اما به اعتقاد ما حضور بیش از 42 هزار تماشاگر در یک مسابقه غیررسمی کشتی در فضای رو بازی چون زمین فوتبال رکوردشکنی نیست!
***
و اما دلیل؛ دلیل این است که در گوشه‌ای از سرزمین ایران که مهد اصلی کشتی دنیاست و در شهرستان کوچک اسفراین در استان خراسان شمالی، روز 14 فروردین ماه هر سال مرحله نهایی رقابت‌های کشتی با چوخه در زمین وسیعی به اندازه یک زمین فوتبال به نام «گود چشمه زینل خان» برگزار می‌شود که جمعیتی حتی بیش از 80 هزار تماشاگر را به سوی خود می‌کشاند.
کشتی با چوخه برای مردم استان‌های خراسان شمالی و خراسان رضوی آنقدر ارزشمند است که برای آنها حتی جنبه تقدس هم دارد و اهمیت آن کمتر از سایر کشتی‌های سنتی سایر کشورها همچون کشتی روغنی مردم ترکیه نیست و خوشبختانه امروز همچون سایر کشتی‌های بومی و سنتی تحت حمایت اتحادیه جهانی کشتی قرار گرفته لیکن خراسانی‌ها و ایرانی‌ها همانند آمریکایی‌ها هیچ‌گاه جمعیت 80 هزار نفری کشتی خود را به رخ نکشیده‌اند و آن را در جایی ثبت نکرده‌اند. ممکن است این سوال پیش آید که کشتی با چوخه رسمیت چندانی ندارد که در جواب باید گفت به هر حال نوعی از ورزش کشتی است که کاملا مورد تایید و حمایت اتحادیه جهانی کشتی قرار گرفته و از سوی دیگر ریشه و اساس کشتی با کمربند (آلیش) در کشورهای منطقه آسیای مرکزی و همینطور کشتی کوراش در ازبکستان و کشتی سنتی جمهوری تاتارستان روسیه را تشکیل می‌دهد و در واقع کشتی این کشورها جملگی از کشتی با چوخه خطه خراسان در ایران الهام گرفته‌اند. از سوی دیگر مسابقه‌های کشتی دانشگاه‌های آمریکا هم به رغم اهمیتی که نزد آمریکایی‌ها دارد، مسابقه‌هایی کاملا داخلی و دانشگاهی است و همچون مسابقه‌های مهم بین‌المللی جنبه رسمی ندارد.