افشاگری مسعود معینی درباره وجود قراردادهای 10 بندی در استقلال نشان میدهد که پیش از فصل اتفاقاتی رخ داده که شاید از دید بهرام افشارزاده، سرپرست موقت باشگاه استقلال پنهان مانده است. معینی که با آن مصاحبه مسائل جدیدی را در باشگاه استقلال مطرح کرد، اکنون نگاهها را به سمت و سوی قراردادهای منعقد شده فیمابین باشگاه و بازیکنان چرخانده و سوالهای بسیاری را در این راستا ایجاد کرده است. اکنون بحث در میان کارشناسان و اهل قلم بر این است که قراردادها در باشگاه استقلال به چه نحوی نوشته شده و چه بندهایی در قرارداد برخی بازیکنان وجود دارد؟ برخی منابع خبری مدعی شدهاند که در قرارداد بازیکنان مواردی همچون قهرمانی، جدایی، اسپانسر شخصی و اینگونه چیزها وجود دارد.
برای مثال گفته میشود بازیکنی در قراردادش نوشته چنانچه استقلال قهرمان شود مبلغ اضافه بر آنچه دیگران میگیرند، بهعنوان حقالزحمه دریافت میکند. یا بازیکنی در قراردادش ذکر کرده که اگر باشگاه به هر دلیل او را از لیست کنار بگذارد باید غرامت پرداخت کند. در این راستا مشخص است که چه کسی چنین قراردادی را منعقد کرده و همه میدانند که آن شخص کرار جاسم است! موارد دیگری هم در قراردادها میان باشگاه استقلال و بازیکنان وجود دارد. برای مثال گفته میشود مورد اسپانسر شخصی نیز وجود دارد. به این معنی که اگر بازیکنی توانست خود راسا اسپانسری را به باشگاه معرفی کند بهعنوان پورسانت مبلغی از آن را علاوه بر دستمزدی که از باشگاه میگیرد دریافت کند که این آخری دیگر نوبر است! در حالی که همه باشگاههای جهان وقتی با بازیکنی قرارداد میبندند درآمدهای به دست آمده از کنار بازیکنان را نیز خود برمیدارند ظاهرا برخی بازیکنان از خلأهای قانونی و بینظمیها در باشگاهها سوءاستفاده کردهاند و در قراردادهای خود چنین آوردهاند که اگر موفق به جذب اسپانسر شخصی شدند مبلغی را هم علاوه بر دستمزدی که برای یک فصل میگیرند، دریافت میکنند.
نمونههایی از این شیوه عقد قرارداد در دیگر باشگاهها هم بوده است که غالبا اختصاص داشته به بازیکنان بزرگ. از یاد نمیبریم که برخی بازیکنان ملی و بینالمللی فوتبال ایران وقتی از بازی در لیگهای خارجی فارغ شدند قراردادهایی با باشگاههای متمول داخلی بستند که آخر فصل کلی پول به جیب زدند. برای نمونه آن بازیکنی که برای زدن هر گل پاداشی را از باشگاه دریافت میکرد و حتی برای قهرمانی و رسیدن به عنوان آقای گلی پاداشهای دیگری در قراردادش منعقد شده بود. اینکه باشگاهها با چنین قراردادهایی مرتکب تخلف میشوند یا خیر نمیتواند چندان اهمیت داشته باشد چرا که به قول یکی از مسوولان نقل و انتقالات، در باشگاه استقلال چنین قراردادهایی وجود دارد و از نظر آنها اشکالی هم به چنین رویهای وارد نیست اما مسالهای که به وجود میآید از بین رفتن همدلی وفاق در تیمها است. بیشک در کنار این ستارهها که برای خود شرایط ویژهتری را به هنگام عقد قرارداد طلب میکنند، بازیکنان دیگری هم هستند که در طول یک فصل زحمات بیشتری میکشند و حتی در برههای تاثیرگذارتر از این بازیکنان ظاهر میشوند بیآنکه دستمزد یا پاداشی اضافه بر آنچه در قراردادشان نوشته شده باشد. اینگونه اقدامها شاید از دید برخی توجیهپذیر باشد اما بدون شک رویکردهای مدیریت یک باشگاه را زیر سوال میبرد و مسائل گوناگونی را ایجاد میکند.
برهانی، عمرانزاده، شهباززاده و فخرالدینی
در جستوجوی حقوق فصل پیش...
در میان بازیکنان استقلال هستند افرادی که هنوز دستمزدهای فصل پیش خود را دریافت نکردهاند. طبق معمول حنیف عمرانزاده یکی از آنها است و آرش برهانی را هم باید به این بازیکن اضافه کنیم. علاوه بر این دو که جزو قدیمیترین بازیکنان حال حاضر استقلال محسوب میشوند، سجاد شهباززاده و میلاد فخرالدینی نیز برای دریافت مطالبات خود به دفتر کار بهرام افشارزاده در وزارت ورزش و جوانان رفتهاند و خواستار پولی شدهاند که باید فصل پیش دریافت میکردند. درباره اینکه چه زمان مطالبات این بازیکنان پرداخت خواهد شد، توضیحی داده نشده است اما حضور این بازیکنان در دفتر کار افشارزاده میتواند از این جنبه که باشگاه استقلال هنوز مطالبات فصل قبل را پرداخت نکرده بسیار مهم باشد. استقلالیها در حالی با این مشکلات دست و پنجه نرم میکنند که فصل پیش وقتی تحولاتی در بخش مدیریت این باشگاه انجام شد، گفتند کاری میکنیم که بدهیها، بتدریج پرداخت شده و هیچ بدهی هم از این فصل باقی نماند. اکنون نه بدهیهای انباشته شده دوران پیش پرداخت شده و نه اینکه باشگاه استقلال توانسته جوری با بازیکنان خود رفتار کند که دستمزدهای همین یکی دو فصل اخیر نیز به درستی پرداخت شود. اینجا است که میفهمیم وعده پایان دادن به بدهیهای جاری به طور کلی کشک بوده و مدیران استقلال هرگز نتوانستند در امور محوله موفق باشند و ایضا اسپانسرهای این باشگاه نیز کار شاقی انجام ندادهاند.