وصال روحانی
روزنامه نگار
خدا همه «رفتگان» کارلوس کیروش را بیامرزد که با اعلام جدایی از تیم ملی ایران، مسئولان فدراسیون فوتبال را وادار کرد دست و دل از وی بشویند و برای هدایت این تیم به افراد دیگری فکر کنند.
با شناختی که از مهدی تاج در دست است، این بیم جدی وجود داشت که وی در سال 1425 در هفتمین مرتبه انتصابش بهعنوان رئیس فدراسیون فوتبال کیروش را هم برای نهمین بار به سرمربیگری یوزها برگزیند! در چنان زمانی کیروش 94 ساله خواهد بود اما لابد تاج استدلالهای مخصوص به خود را برای این انتصاب تکراری و از دید وی مفید خواهد داشت .
هرچه باشد سن فقط یک عدد است و کارایی مهمتر از هرچیزی است و کیست که نداند مربی معروف پرتغالی در کشیدن دیوارهای بتونی مقابل دروازه خودی یک استاد تمام عیار است و اینکه انگلیس اخیراً در یک مسابقه شش گل به ما زد و لطف کرد سه چهار گل دیگر نزد فقط یک حادثه بوده است و دفاع اتوبوسی کیروش از هر جهت قابل اعتماد است.
خدا پدر قطریها را هم بیامرزد که با جذب کیروش دندان طمع وی نسبت به تیم ملی ایران را لااقل برای یک سال کشیدند و هرچند قراردادش چهار ساله است، ولی حداقل تا پایان جام ملتهای آسیا که در اواخر بهمن 1402 خواهد بود او در دوحه خواهد ماند . تضمینی در دست نیست که کیروش و تاج در آن تاریخ دوباره بیعت نکنند زیرا قطریها فقط با فتح مجدد جام ملتها از حاصل کار سرمربیشان ابراز رضایت کرده و او را نگه خواهند داشت و با اینکه قطر میزبان جام است اما توپ تیمهای ملی ژاپن، عربستان، کره جنوبی و استرالیا چنان پر است که امکان ناکامی قطر حتی در خانهاش به هیچ روی کم نیست .
بنابراین اگر تاج در اسفندماه 1402 هم کیروش را به ایران بازگرداند، باز یک سال زندگی بدون کیروش و رویکرد به ایدههای نوینتر و اجرای روشهای تهاجمیتر و پرهیز از احتیاط مفرط و با ترس و اضطراب توپ نزدن، نعمت بزرگی است که باید قدر هر دقیقه آن را بدانیم.
چه خوب و لذتبخش است داشتن مربیانی جدید و جریان ساز و خلاق در تیم ملی که کیروشی فکر نکنند و نوجو باشند و به تیم ملی فرم و شکلی جذاب و به تماشاگران امید و نوید ببخشند.
آقای تاج هم البته حق دارد که دلش برای کیروش هی تنگ شود و برای بازگرداندن او لحظهشماری کند.