سینا فتوت
روزنامهنگار ورزشی
چند ساعت باید بگذرد تا برسیم به بازی ایران و امریکا؟ برسیم به ساعت ده و نیم شب و تخمه و چای و فحش و سیگار و پرت کردن قندان سمت تلویزیون و بحثهای مشابه؟ امشب میریزیم خیابانها را مال خودمان کنیم؟ امشب جیغمان دنیا را کر میکند؟ امشب شیریم یا روباه؟ نمیدانم. برایم خیلی سؤال نیست. نمیگویم مهم نیست. این مهمترین بازی تاریخ ایران در جام جهانی است. با یک برد، حتی با یک مساوی برای نخستین بار به مرحله حذفی مسابقات صعود میکنیم.
امریکا را فراموش کن... مهم نیست آنها چقدر خوبند یا بد. مهم ماییم. ما که نشستهایم پای تلویزیون و قندمان را میزنیم توی خون دل و چایمان را سر میکشیم. ما که میخواهیم سری توی سرها دربیاوریم. ما که دلمان میخواهد حالمان از همیشه خوبتر باشد. ما که همیشه تاریخ، در مقطع حساس کنونی قرار داریم و همیشه باید هوشیار و دشمنشکن باشیم.
امریکا را فراموش کن رفیق. ماییم و خودمان... امریکا هم اگر خیلی عرضه دارد و چیزی بارش است، فکر دلارش را بکند که هی دارد گرانتر میشود. باز ما یک مقدار یارانه میگیریم. بیچاره ملت فقیر امریکا که همان یارانه را هم که نمیگیرند هیچ، هی دلارشان گرانتر میشود و زندگیشان تلختر! خدا کند بچههای ما به خاطر دل فقرای امریکا مرام نگذارند و بازی را نبازند. قرن جدید، پوریای ولی نمیخواهد!