نشست هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک و خروجی‌اش که از زبان مناف هاشمی شنیده شد، یک کلیدواژه داشت؛ «کهولت سن». گزینه‌هایی که به خاطر این عامل نتوانسته‌اند مسئولیتی را برعهده بگیرند و در نتیجه انتخاب‌هایی صورت گرفته که نقدهای زیادی به آنها نیز وارد است.

آزاده پیراکوه
روزنامه نگار
 مدیریت کمیته ملی المپیک در دوره جدید بسیار محتاط و بی‌سر و صدا جلو رفته اما با وجود این محافظه‌کاری، حکم‌هایی که صادر کرده، چندان بدون حاشیه نبوده و نیستند. از صدور اولین حکم مشاوره گرفته تا حکم نامطمئنی که برای محسن بیرانوند صادر شده، همگی نشان دهنده این است که دایره افرادی که مسئولان کمیته سراغ‌شان می‌روند؛ بسیار محدود است. این دایره محدود در نشست روز گذشته هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک باز به چشم آمد، بخصوص زمانی که باز هم مهین فرهادی زاد، رئیس کمیسیون زنان کمیته ملی المپیک شد. دبیر کل کمیته ملی المپیک در توضیحاتش می‌گوید: «برخی نام‌ها مطرح شد که به خاطر کهولت سن، مورد تأیید قرار نگرفتند و در نهایت خانم فرهادی زاد انتخاب شد.» این جمله به تنهایی کافی است برای اینکه سوژه‌ای باشد برای نوشتن درباره نحوه عجیب انتخاب‌ها در ورزش بخصوص در حوزه زنان؛ فضای بسته‌ای که مدیریت در آن فقط بین عده‌ای می‌چرخد. مشخص است که وقتی حرف از کهولت سن به میان می‌آید، باید یاد طاهره طاهریان بیفتیم و دوستی دیرینه‌اش با فرهادی زاد. هر جایی که طاهریان مسئولیت داشته، فرهادی زاد از سوی او دعوت شده و هر جایی که فرهادی زاد مسئولیت داشته، طاهریان برای مدیریت کمیسیونی دعوت شده است. البته به این دو نام باید چند نام دیگر مثل فریبا محمدیان را هم اضافه کرد که معمولاً ترکیب مدیریت ورزش زنان را تشکیل داده‌اند و کسی خارج از این دایره وارد نشده است. هر بار هم که نیروی جوان و تحصیلکرده‌ای قصد داشته وارد شود، با مقاومت و در نهایت حذف از سوی همین افراد مواجه شده است.
این بسیار دردناک است که مسئولان کمیته ملی المپیک می‌گویند گزینه‌ای نبوده و در نهایت فرهادی زاد با اصرار بقیه قبول کرده است! ورزش زنان در چند سال گذشته شاهد حضور دختران و زنان ورزشکاری بوده که هم تحصیلات تکمیلی را پشت سر گذاشته‌اند، هم مربیگری می‌کنند. حالا سؤال این است که آیا سهم حداقلی این افراد مسئولیت کمیسیون زنان کمیته ملی المپیک نیست؟ افرادی که عده‌ای را با وجود کهولت سن پیشنهاد کرده‌اند، آیا هرگز به اطرافشان نگاه کرده‌اند تا چهره‌های دیگر را ببینند؟
در جمع اعضای هیأت اجرایی افرادی چون پاکدل و سهرابیان حضور دارند که حداقل همین دو رئیس فدراسیون با چهره‌های توانمندی در فدراسیونشان کار کرده‌اند، مانند میترا نوری و سولماز عباسی. آیا آنها هم گزینه‌شان مدیری با کهولت سن بوده است؟
کمیسیون زنان کمیته ملی المپیک قرار نیست خیلی اتفاق ویژه‌ای رقم بزند و حتماً برخی مدیران از جمله آنهایی که اسم‌شان آمد، شایسته مسئولیت‌هایی بالاتر از کمیسیون زنان هستند اما جالب است که حتی برای همین پست کوچک هم انتخاب نمی‌شوند و باز نایب رئیس بانوان کمیته که یکی از نام‌های تکراری حوزه ورزش زنان است، برای این پست انتخاب می‌شود.
شاید رؤسای فدراسیون‌ها و اعضای هیأت اجرایی که بیشترشان مدیرانی کم‌تجربه‌اند، نگران‌اند از مطرح شدن زنان مدیری که کنارشان در فدراسیون کار می‌کنند و می‌ترسند که روزی داعیه ریاست فدراسیون را داشته باشند!

 مناف هاشمی:
من فقط تصمیمات هیأت اجرایی را اعلام می‌کنم
 مناف هاشمی در توضیحی که درباره انتخاب‌های کمیته ملی المپیک ارائه می‌کند، می‌گوید: «در مورد کمیسیون‌ها، پنج پیشنهاد مطرح شد که حضور سه نفر قطعی شده است. فرهادی‌زاد به‌عنوان رئیس کمیسیون زنان انتخاب شد البته یکی دو گزینه دیگر هم وجود داشتند که خودشان به‌دلیل کهولت سن و مشغله انصراف دادند. عبدالحمید احمدی که در رسانه رئیس کمیسیون رسانه انتخاب شد و تجربیات خوبی در بخش رسانه دارد قطعاً به کمیته ملی المپیک کمک کند. دکتر نوروزی نایب رئیس کمیته ملی المپیک مسئولیت کمیسیون پزشکی ورزشی را عهده‌دار شد. کارگروهی با حضور دبیر کل شکل می‌گیرد و اعضای کمیسیون‌ها تأیید می‌شود و سپس کمیسیون‌ها کارشان شروع خواهد شد.» او همچنین می‌گوید: «من در اینجا تصمیمات هیأت اجرایی را اعلام می‌کنم و اعضای هیأت اجرایی، خودشان درباره علت تصمیم‌شان باید حرف بزنند.»