سام ستارزاده
روزنامه‌نگار ورزشی
چهار سال قبل، آنتونیو پیتزی با یک نتیجه فاجعه‌بار در جام‌جهانی روسیه و چند ماه بعد، حذف مقابل قطر در سیاسی‌ترین بازی جام ملت‌های آسیای امارات، از سرمربیگری عربستان سعودی برکنار شد. اما پیش از این برکناری، بزرگ‌ترین مشاوره خود را در اختیار سعودی‌ها گذاشت. پیتزی به سطح کیفی پایین فوتبال عربستان و رقابتی نبودن آن اشاره ‌کرد، بستری که موجب‌ شد در آن دوره عربستانی‌ها در ازای پرداخت پول به باشگاه‌های لالیگایی، چند ملی‌پوش خود را نیم‌فصل و به‌طور قرضی به آن باشگاه‌ها بفرستند، تصمیمی که آنان را از شرایط بازی خارج‌ کرد و نتیجه عکس داشت. پیتزی با نتایجی ضعیف نیمکت شاهین‌ها را به هروه رنار واگذار کرد؛ اما با مشاوره وی، لیگ عربستان ۱۶ تیمی شد و با کمک هزینه هنگفتی که ملک سلمان در اختیار باشگاه‌های دولتی آن گذاشت، تقریباً تمام باشگاه‌های لیگ حرفه‌ای عربستان ۸ بازیکن خارجی با کارنامه درخشان در فوتبال اروپا و امریکای جنوبی را در اختیار گرفتند. ریشه تحول فوتبال عربستان در ۴ سال اخیر را می‌توان در رشد لیگ داخلی این کشور یافت؛ در تکیه زدن الهلالی بر بام فوتبال آسیا که بدنه ترکیب اصلی شاهین‌ها را تشکیل می‌دهد. همین امسال، عربستان ۳ سهمیه از ۸ سهمیه غرب آسیا در دور حذفی لیگ قهرمانان آسیا را از آن خود کرده ‌است. در فصل جاری، سرمربیان بزرگی نظیر رامون دیاز، نونو اسپریتو ساتو، پدرو امانوئل و رودی گارسیا هدایت باشگاه‌های مطرح لیگ دوری جمیل را در اختیار دارند. عربستان، در کنار قطر و انگلیس سه تیمی هستند که تقریباً یا کاملاً، تمام لیست بازیکنان‌شان در جام‌جهانی از بازیکنان لیگ داخلی تشکیل شده ‌است. درسی که از ساخت نسل طلایی فوتبال انگلیس و تحول فوتبال عربستان می‌توان گرفت، این است که برای پرورش بازیکنان باکیفیت، به یک لیگ سطح بالا نیاز است. چند ماه پیش از آغاز جام‌جهانی، تیم زیر۲۳ ساله‌های عربستان به قهرمانی جام ملت‌های زیر ۲۳ سال آسیا رسیدند. عربستانی‌ها امسال درس بزرگی به فوتبال ما دادند. تفاوت فوتبال ایران و عربستان در دو جام‌جهانی اخیر، تفاوت کشوری است که از گل‌های خورده‌اش عبرت گرفت و کشوری که گل‌های خورده‌اش را به پای غیرانگلیسی‌ها نوشت.