بن فیشر
روزنامه نگار
در روزهای منتهی به جام جهانی تمام تمرکز رسانه‌های ایران روی بررسی تیم ملی انگلیس، اولین حریف تیم ملی بود، ولی کمتر کسی سراغ معرفی تیم ملی ولز رفت. حریف جمعه تیم ملی به اندازه انگلیس پرستاره شناخته شده نیست و این یادداشت خبرنگار گاردین که با توجه به بازی اول ولز مقابل امریکا نوشته شده، اطلاعات خوبی درباره این تیم می‌دهد.
1- مور باید در ترکیب اصلی باشد
گرت بیل، بهترین بازیکن بازی ولز– امریکا شناخته شد، ولی کاپیتان ولز از تقدیم این عنوان به کیفر مور استقبال می‌کرد؛ بازیکنی که ورودش در نیمه دوم شرایط بازی را متحول کرد. مور طراوت را به تیم ولز برگرداند که در نیمه اول بی‌رمق به نظر می‌رسید. راب پیج از تصمیمش برای استفاده از دنیل جیمز در ترکیب اصلی عقب‌نشینی کرد و مور را در کنار بیل در خط حمله قرار داد. به نظر می‌رسید که او از تماشای بازی امریکا مقابل عربستان در ماه سپتامبر الهام گرفته و تصمیم گرفت خط دفاع این تیم را تحت فشار قرار دهد.
2-پیج می‌تواند روی عمق نیمکتش حساب کند
پیج به تازگی گفته است: «مطمئنم وقتی کریس کولمن (سرمربی سابق ولز) حین یورو 2016 وقتی به پشت سرش روی نیمکت نگاه می‌کرد، به اندازه تیم فعلی جایگزین‌های مناسبی برای تغییر نتیجه بازی نداشت.» تیم ملی ولز بیش از هر زمانی بازیکنانی از لیگ برتر انگلیس دارد و دو نفر از آنها (اتان آمپادو و جو رودن) هرچند به طور قرضی در ایتالیا و فرانسه بازی می‌کنند، مقابل امریکا از بهترین‌ها بودند.
در میان بازیکنان تعویضی مور تنها بازیکن برجسته نبود و برنان جانسون، مهاجم ناتینگهام فارست که در شکست مقابل هلند و بلژیک در لیگ ملت‌های اروپا ستاره بود، نقش مهمی در بر‌هم ریختن دفاع امریکا داشت.
3-ولز در حمله کارآمدتر است
هواداران ولز در مسیر حرکت به سمت ورزشگاه احمد بن علی سرودهایی درباره کیفر مور، جانی ویلیامز و کریس گانتر می‌خواندند؛ بازیکنی که رکورددار بازی برای ولز است و بیل در بازی با امریکا موفق شد با آمار او برابری کند. گانتر، مدافع کناری باتجربه‌ای است، ولی با توجه به مصدومیت‌های اخیرش و سیستم تهاجمی پیستون‌های ولز بعید است که در ترکیب باشد. کانر رابرتس و نکو ویلیامز، پیستون‌های ولز در بازی با امریکا برای دقایق زیادی تحت فشار بودند و به خاطر نفوذهای تیموتی وه‌آ و کریستیان پولیشیچ در نیمه اول بازی بارها مجبور به عقب‌نشینی شدند. ولز اما زمانی در اوج است که این دو در نیمه زمین حریف باشند، نه در زمین خودی.
4- بیل بهتر خواهد شد
این واقعیت تلخی است که بیل تا پیش از پنالتی دقیقه 82 نمایش خوبی مقابل امریکا نداشت. بیل پاس‌های اشتباه و ضربه به توپ‌های ضعیفی داشت، ولی با پنالتی‌اش امید صعود ولز را زنده نگه داشت. خستگی مهاجم 33 ساله در دقایق پایانی عجیب نبود، چرا که این اولین بازی کاملش از ماه سپتامبر است، ولی او در لس‌آنجلس اف.سی برنامه تمرینی دقیقی را پشت سر گذاشت تا در قطر آماده باشد. با این شرایط بیل احتمالاً جمعه مقابل ایران آماده‌تر خواهد بود. او بعد از سوت پایان بازی مقابل امریکا هم‌تیمی‌هایش را جمع کرد و از آنها خواست که ریتم خوب تیم در نیمه دوم را ادامه بدهند.
5- ولز ترسی نخواهد داشت
ولز در نیمه اول شباهتی به تیم شجاع و نترس نیمه دوم نداشت. پیج بعد از بازی گفت که ممکن است این اضطراب به‌دلیل اولین حضور آنها در جام جهانی بعد از 64 سال باشد. ولز در اولین بازی‌اش در یورو 2020 هم توانست گل خورده مقابل سوئیس را جبران کند و چهار روز بعد از آن ترکیه را شکست داد. ولز حالا خوش‌بین است که این اتفاق در دوحه تکرار شود.