اگر از اشتباهات فراوان مدیریتی در شکست تلخ مقابل انگلیس بگذریم (که تأثیر فراوانی در این بازی داشت) باید به سه دلیل فنی برسیم:
1- چند دقیقه که از بازی گذشت متوجه شدیم این تیم تمرکز ندارد. انگار ذهن بازیکنان بیرون زمین جا مانده بود. حمله به بازیکنان تیم ملی در فضای مجازی آنقدر سنگین و تند و بی‌رحمانه بود که بازیکنان ترجیح دادند هیچ واکنشی نسبت به تیم ملی نداشته باشند. این فضا آنقدر روی جو تیم ملی تأثیر گذاشته بود که کی‌روش نتوانست بی‌تفاوت از کنار آن عبور کند.  کی‌روش گفت: «بازیکنانم هر حرفی می‌زنند می‌خواهند آنها را بکشند. اجازه بدهید آنها هم مثل دیگر بازیکنان حاضر در جام جهانی از فوتبال لذت ببرند.»
2- فهرست اولیه تیم ملی ایران همه را شگفت‌زده کرد. بی‌تردید کی‌روش در انتخاب ترکیب اولیه اشتباهات بزرگی داشت و با تعویض‌های بین دو نیمه به صورت غیر مستقیم به این اشتباه بزرگ اعتراف کرد. سرمربی تیم ما، نه در انتخاب بازیکنان دفاعی دقت داشت، نه در گزینش بازیکنان میانی و حالا باید با لاک غلط‌ گیر همه اشتباهاتش را برای بازی جمعه ویرایش کند.
3- مصدومیت تلخ و شدید بیرانوند. از دست دادن شماره یک تیم ملی آن هم چند دقیقه بعد از آغاز اولین بازی، ضربه روحی بدی به تیم وارد می‌کند و مصدومیت بیرو هم یکی از دلایل عمده شکست سنگین ما مقابل انگلیس بود. سیدحسین حسینی یکی از شایسته‌ترین دروازه‌بان‌های فوتبال ما است؛ اما او به غیر‌منتظره‌ترین شکل ممکن وارد گردونه رقابت‌های جام جهانی شد و متأسفانه از نظر روانی آماده این بازی نبود.  
امیدواریم بازیکنان تیم ملی بتوانند این شکست را فراموش کنند و تیم ملی در بازی با ولز نمایشی متفاوت و قابل دفاع ارائه کند.