هومن جعفری
روزنامه‌نگار ورزشی

حالتان خوب باشد یا نه، دلتان خون باشد یا شادی، فوتبال را قبلاً دوست داشتید یا الان دوست دارید، هیچ‌کدامش اهمیتی ندارد. تقویم منتظر نمی‌ماند حال کسی خوب شود. گردش ایام ما را رساندند به بازی امروز بعد از ظهر با انگلیس. دیداری بسیار حساس برای هر دو تیم. هم انگلیس در بازی‌های دوستانه آخرش کمی لنگ شده و حالا برای تثبیت صعودش از این مرحله، به‌شدت محتاج برد نخست است، هم اینکه ایران برای افزایش شانس صعود به مرحله حذفی، نباید در این بازی امتیاز بدهد.
برای هر دو تیم این بازی، اهمیتی دوچندان دارد خاصه اینکه اتفاقات سیاسی اخیر نیز، بر تنش‌های این مسابقه ورزشی افزوده‌اند. غیر از این، تیتر روزنامه گاردین که بابت حضور ما در گروه، خدا را شکر کرده بود، خودش آغازگر تنش بین دو تیم بود. اگر چه مربیان و بازیکنان دو تیم، تا امروز کلامی علیه همدیگر صحبت نکرده‌اند تا حواشی غیرضروری به این مسابقه افزوده نشود اما چه بخواهیم و چه نه، این مسابقه همین الانش هم سیاسی است. تلاش خبرنگاران رسانه‌های انگلیسی برای به حاشیه کشاندن اردوی تیم ملی نیز قطعاً بر میزان حواشی این بازی افزوده.
این وسط، یک نبرد پنهان بین دو مربی اسم و رسم‌دار نیز جریان دارد. کارلوس کی‌روش و گرت ساوت‌گیت، هیچ کدام علیه یکدیگر صحبت نکرده‌اند و کوشیده‌اند احترام خود و طرف مقابل را حفظ کنند. آنها امروز در شرایطی روبه‌روی هم قرار می‌گیرند که روزگاری در لیگ برتر در بازی میدلزبورو و منچستر یونایتد، با هم مصاف می‌دادند. در روزگاری دور در جایی دیگر، فرسنگ‌ها دورتر از امروز!
مسابقه امروز، بازی سنگینی است. دو تیم با هر چه دارند به میدان می‌روند و این «هر چه»، با هر چه دیگر مسابقات فرق دارد. هیچ کدام از دیگر بازی‌های روز نخست این دوره، اینقدر سیاسی نمی‌شوند!