سعید زاهدیان
روزنامهنگار ورزشی
برخلاف آنچه جواد خیابانی در گزارش بازی گفت، تراکتور برنامه دفاع-ضدحمله را در برنامه نداشت؛ تراکتور از همان دقیقه یک حمله میکرد تا گل بزند. تعداد موقعیتهای تراکتور و ضربات در چهارچوب آنها بخوبی نشان میداد که شاگردان بردیف اصلاً و ابداً دنبال دفاع و خراب کردن بازی پرسپولیس نبودند ولی نیمه اول نه تراکتور توانست ریتم بازی را در اختیار بگیرد و نه پرسپولیس میزبان.
درباره تراکتور و بردیف سایر بچههای تحریریه نوشتهاند اما در این صفحه نگاه زیادی به پرسپولیس نشده است. پرسپولیس در تهران به تراکتور باخت؛ اولین بازی جدی و بزرگ را یحیی به رقیب داد. اما چرا پرسپولیس با این کیفیت صدرنشین است؟ تیمی که مقابل تراکتور دیدیم، در خوشبینانهترین حالت میتواند یک تیم میانه جدولی باشد اما با خوش اقبالی و نتایج ضعیف استقلال و سپاهان در هفتههای قبل و از دست دادن امتیازات کلیدی، پرسپولیس همچنان با تفاضل گل صدرنشین است. پرسپولیس تا پیش از بازی تراکتور، بازیهای 6 امتیاز و بزرگ نداشت و با بردهای حداقلی امروز صدرنشین است اما با این کیفیت آنها در بازی بعدی مقابل سپاهان در اصفهان به بحران جدیدی خواهند خورد.
پرسپولیس پس از تغییرات گسترده ابتدای فصل و فروش نیمی از نفرات ثابت و بستن تیمی کهکشانی هنوز به نصف هماهنگی فصل قبل نرسیده؛ یحیی این تغییرات را اعمال کرد تا بهتر از فصل قبل نتیجه بگیرد اما تا اینجا هیچ نمایش جذاب و باشکوهی نداشته و با این کیفیت گرفتن سهمیه هم شاید ممکن نباشد. از یحیی و این تیم قهرمانی با اقتدار انتظار میرود و این بازیهای ناهماهنگ و بیبرنامه هیچ توجیهی ندارد. تنها در یک حالت میشود روی نمایش بد این هفته پرسپولیس چشم بست که این باخت را به تعطیلی لیگ و غیبت تعدادی از ستارهها و وقفه در لیگ نسبت بدهیم.
اگر پرسپولیس مقابل سپاهان هم امتیاز از دست بدهد، دربی و بازی با گلگهر میتواند آنها را از صدر دور کند و یکی از رقبایی که نام بردیم، در انتهای نیمفصل صدر جدول را در اختیار بگیرد. پرسپولیس ناهماهنگ به این نکته هم توجه کند که با وقفه بعدی بهدلیل شروع جامجهانی و موکول شدن دربی به تاریخی نامعلوم، ممکن است در شروع بازیها پس از قطر 2020 بازهم بحران ناهماهنگی یقه تیم گلمحمدی را بگیرد.