ایران ورزشی - اردوی مشترک ملی‌پوشان عراق با بوکسورهای ایرانی از روز ۱۸ مهرماه در تهران آغاز و به‌مدت ۱۰ روز دنبال می‌شود. این خبری است که فدراسیون منتشر کرده و این یعنی بعد از برگزاری اردوی مشترک با هند حالا باید این تیم یک اردوی مشترک را هم با عراق برگزار کند. خبری که این سؤال را به وجود می‌آورد که چرا باید با عراق اردوی مشترک برگزار کرد؟
بوکس عراق چه جایگاهی در دنیا دارد که بخواهد به داشته‌های بوکس ایران اضافه کند که فدراسیون تن به برگزاری این اردو داده است؟ به طور کلی اردوی مشترک برگزار می‌شود تا بوکسورها فرصت برگزاری رقابت با حریفی را پیدا کنند که از فرم بهتری برخوردار است و یا مربیان تیم ملی از حضور در کنار مربیان تیم مقابل به دانش خود اضافه کنند اما واقعاً بوکس عراق چه چیزی برای ارائه دارد؟ حالا هند چند تک ستاره در بوکس دنیا دارد اما عراق در هیچ جای بوکس دنیا قرار ندارد و مشخص نیست که چرا باید با این کشور اردوی 10 روزه برگزار کنیم.
 البته نه این‌که اصلاً هم مشخص نباشد؛ به هر حال وقتی تیم کشتی عراق هم می‌آید و در تهران اردو می‌زند، معلوم است که یک قرارداد رسمی بین وزارت ورزش ایران و وزارت ورزش عراق امضا شده و به همین دلیل هم باید اردوی مشترک برگزار شود.
 به همین دلیل هم چاره‌ای برای فرار از این وضعیت وجود ندارد و شاید فدراسیون مجبور به برگزاری این اردو باشد اما چرا در چنین مواقعی سطح فنی تیم‌ها مورد ارزیابی قرار نمی‌گیرد؟
سال گذشته تیم ملی بوکس اردوی مشترک مهمی را در ازبکستان و قزاقستان برگزار کرد و همه تأثیر برگزاری این اردوها را با درخشش در قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان هم دیدند و حالا حتماً برگزاری اردوی مشترک با هند و عراق هم نتایجی دارد که باید منتظر آن ماند.
البته علیرضا استکی در روزهای اخیر از برگزاری اردوی مشترک با هند ابراز رضایت کرده بود و معتقد بود که این تیم چند بوکسور خوب به همراه داشت اما با این‌حال همه علاقه‌مندان به بوکس می‌دانند که برگزاری اردو با این کشورها نمی‌تواند تأثیراتی که برگزاری اردو با ازبکستان داشته را به همراه بیاورد.