تزلزل تیم‌های اروپایی در فاصله دو ماه مانده به جام جهانی

جام جهانی 2002 کره جنوبی و ژاپن آخرین جامی بود که یک تیم غیر اروپایی قهرمان شد. در آن سال جام قهرمانی به برزیلی رفت که رونالدو، ریوالدو و رونالدینیو ستاره‌های فوتبالش بودند، اما از آن زمان، فهرست قهرمانان جام جهانی تماماً اروپایی بوده است: ایتالیا (2006)، اسپانیا (2010)، آلمان (2014) و فرانسه (2018).
امروز، 20 سال بعد، به نظر می‌رسد که قاره کهن سرانجام ممکن است کنترل خود را بر بزرگترین رویداد فوتبالی دنیا از دست بدهد.
اگر برزیل و آرژانتین یک چیز را برای همه روشن کرده باشند، آن یک چیز این است که آنها با تمام قدرت و در اوج وارد ماه نوامبر می‌شوند. با لغو رسمی دیدار مقدماتی برزیل و آرژانتین، این دو کشور صرفنظر از نتایج بازی‌های دوستانه‌شان قبل از جام جهانی، بدون شکست به قطر 2022 می‌روند. در همین حال، در گوشه و کنار اروپا حس تردید وجود دارد. اسپانیا از پس سوئیس برنیامد، فرانسه پس از یک عملکرد ناامید کننده در یورو 2020، در لیگ ملت‌ها به‌دنبال جبران خواهد بود که در آن آنها حتی ممکن است به لیگ B سقوط کند، آلمان و انگلیس شانسی هم برای صعود به فینال چهار لیگ ملت‌ها ندارند و البته ایتالیا، که حتی در جام جهانی 2022 قطر هم نخواهد بود.
 
فرانسه امید اروپایی‌هاست اما...
دیدیه دشان سرمربی خروس‌ها تردید‌هایی دارد. قدرت تیم فرانسه غیرقابل انکار است زیرا تعداد کمی از تیم‌ها می‌توانند با خط حمله آنها رقابت کنند. خط حمله‌ای که امباپه، بنزما، دمبله، گریزمان، انکونکو، ژیرو و بن یدر را دارد. ناگفته نماند که دفاع قوی و برخی ستاره‌های رئال مادرید در خط میانی: چوآمنی، کاماوینگا، کانته و پوگبا مصدوم هستند. اما چیزی در طرف فرانسوی درست نیست. جام جهانی 2018 با وجود قهرمانی‌شان برای فرانسوی‌ها، جام جهانی سختی بود و این تیم پس از بردن جام به خانه هم دچار افتی محسوس شد. در این میان کیلیان امباپه که مدعی است نسبت به پاری سن ژرمن در تیم ملی فرانسه شانس بیشتری دارد، در حال حاضر برای بازگرداندن هاله شکست‌ناپذیری از دست رفته فرانسه کافی نیست.
در حالی که هیچ یک از تیم‌های مدعی اروپایی اکنون در وضعیتی نیستند که بتوانند خودشان را مدعی قهرمانی جام جهانی بدانند، دو غول سنتی امریکای جنوبی، یعنی برزیل و آرژانتین هستند تا جام قهرمانی را بعد از 20 سال به این قاره برگردانند.