حمیدرضا کشاورز
روزنامه‌نگار
آرژانتین در دیدارهای دوستانه پیش رو با هندوراس و جاماییکا دیدار خواهد کرد. بازیکنان دعوت شده به این تیم تقریباً همان بازیکنان قبلی هستند. طبیعی هم است. آرژانتین پس از شکست در دیدار نیمه‌نهایی کوپا آمه‌ریکا در سال 2019 مقابل برزیل، در 33 مسابقه بدون شکست مانده است. آنها در سال 2021 برای اولین بار پس از سال 1993 قهرمان کوپا آمه‌ریکا شدند، قدرتمندانه به جام جهانی 2022 صعود کردند و ایتالیا را در فینالیسیما در هم کوبیدند.
لیونل اسکالونی در ابتدا به عنوان مربی موقت انتخاب شده بود و دلیلش هم این بود که از نظر مالی، ریسک زیادی در پی نداشت. حالا اسم تیم آرژانتین را گذاشته‌اند «اسکالونتا»، یعنی خانه‌ای که اسکالونی ساخته است.
آرژانتین پیش‌تر خورخه سامپائولی، مربی مشهور را روی نیمکت داشت و با او دست به ریسکی بلندمدت زده بود. اما حضور او فاجعه‌ای بود که باید از قبل پیش‌بینی می‌شد. آرژانتین مدافعان و دروازه‌بانانی نداشت که به روش سامپائولی بازی کنند و کار با توپ‌شان خوب باشد. تیم پیر آرژانتین در روسیه در مرحله یک‌هشتم نهایی حذف شد. اخراج سامپائولی هزینه‌های زیادی داشت و اتحادیه فوتبال آرژانتین به همین دلیل به سراغ اسکالونی رفت که گزینه ارزانی بود. اما او مانند یک مربی ماندگار حرف می‌زد: «فرانسه و کرواسی (فینالیست‌های جام جهانی) توپ را می‌گرفتند و 3 یا 4 ثانیه بعد در موقعیت شوت‌زنی قرار داشتند. فوتبال این‌طور شده است. این فوتبالی است که من دوست دارم. من می‌خواهم مستقیم و عمودی بازی کنیم.»
اما یک مشکل وجود داشت. این مدل برای لیونل مسی مناسب نبود. اولین دیدار رسمی اسکالونی مقابل کلمبیا در کوپا آمه‌ریکا 2019 بود. آرژانتین دو بر صفر شکست خورد. آنها سپس ایده‌های خود را تا حدودی تغییر دادند و در بازی نیمه‌نهایی مقابل برزیل هم خوب بودند. اما در آن بازی مسی، لائوتارو مارتینس و سرخیو آگوئرو بیش از حد سنگین بودند و این تیم در ضدحملات آسیب‌پذیر بود.
اما مسی برای اولین بار در دوران بازی‌اش، انگار حضور در دیدارهای ملی را مهم‌ترین هدفش در نظر گرفته بود. او پیش‌تر چهره‌ای جدا از تیم ملی بود. اما مسی تبدیل به رهبر گروه شده بود. زمانی که دیدارهای مقدماتی جام جهانی از راه رسید، آرژانتین مستقیم و عمودی بازی نمی‌کرد. آنها تیمی مبتنی بر مالکیت توپ شده بودند و لئاندرو پاردس، رودریگو دی‌پل و جیووانی لوسلسو ضرباهنگ بازی را دیکته می‌کردند و مسی نزدیک به دروازه حریف بازی می‌کرد. تماشای بازی این تیم جذاب شده بود.
خط دفاعی آرژانتین نقطه ضعف آنها بوده است. چهار سال پیش، در روسیه که قطعاً این‌طور بود. این بار هم در قطر آنها زیر فشار قرار خواهند گرفت. اما امیلیانو مارتینس دروازه‌بان و کریستین رومرو مدافع در دیدارهای اخیر عالی بوده‌اند. آرژانتین در 12 بازی اخیر خود تنها دو گل دریافت کرده است.
اگر هندوراس و جاماییکا بتوانند آمار گل‌های خورده آرژانتین را بیشتر کنند، این اتفاقی غافلگیرکننده خواهد بود. اما این دیدارها برای تقویت اتحاد گروه است. جالب است که ببینیم آیا الکسیس مک آلیستر از برایتون می‌تواند در این تیم بدرخشد یا نه.
اما حتی شکست در این دیدارها هم پروژه اسکالونی را از مسیر خارج نمی‌کند و تأثیری روی اعتماد به نفس آرژانتین نخواهد گذاشت. اسکالونی می‌داند که تیمش بالاخره شکست خواهد خورد. او از ایتالیا اسم می‌برد که روند طولانی شکست‌ناپذیری داشت اما به جام جهانی نرسید. اگر انتخاب بین شکست‌ناپذیری طولانی و قهرمانی جام جهانی باشد، تردیدی نیست که اسکالونی کدام را انتخاب می‌کند. شاید هم او به هر دو برسد.