ایران ورزشی- شکاف بین استقلال و پرسپولیس در سال‌های گذشته به اوج رسیده و مواضع دو باشگاه معمولاً روبه‌روی یکدیگر است، ولی رفتار غیرمنصفانه تلویزیون در ماجرای حق پخش توانست این دو رقیب را در جبهه واحدی قرار بدهد.
همزمان با شروع لیگ بیست و دوم و در واکنش به درخواست باشگاه استقلال برای محدودیت ورود دوربین‌ها به ورزشگاه آزادی، مجریان و گزارشگران تلویزیون مدعی شدند که سازمان صدا و سیما سهمش به فوتبال را در سال‌های 1399 و 1400 پرداخت کرده است. میثاقی و احمدی پیش از شروع و حین بازی در واکنش به درخواست باشگاه استقلال وزیر ورزش را نشانه گرفتند و با متن هماهنگی به او تاختند؛ روشی تا شاید بتوانند هیأت مدیره این دو باشگاه را وادار به عقب‌نشینی کنند.
آنها برای تأیید ادعای تلویزیون مبنی بر اجرای این تعهدات به بند پ ماده 92 قانون برنامه ششم توسعه اشاره داشتند که در آن آمده است: «براساس بند ط تبصره ۹؛ به استناد بند (پ) ماده (۹۲) قانون برنامه ششم توسعه، وزارت ورزش و جوانان و سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مکلفند درآمدهای تبلیغاتی ناشی از پخش مسابقات ورزشی را به ردیف درآمدی شماره ۱۴۰۱۸۴ نزد خزانه‌داری کل کشور واریز نمایند.» البته روی دیوار برنامه فوتبال برتر پرانتزی به این بند اضافه شده و مسأله تبلیغات روی پیراهن بازیکنان و داوران نیز در قانون گنجانده شده بود!
صادق درودگر به عنوان نماینده سازمان لیگ در دفاع از حق باشگاه‌ها در شبکه خبر حاضر شد و تأکید کرد که این رقم عددی است که باید بین تمام فدراسیون‌ها پخش شود. محمدرضا ساکت، مدیرعامل سپاهان هم هفته گذشته مدعی شده بود که این عدد ارتباطی به حق پخش ندارد و رقمی است که صدا و سیما به تمام ورزش‌ها می‌پردازد. نماینده صداوسیما در این برنامه گفت که در دو سال گذشته (1400 و 1399) نزدیک به صد میلیارد تومان از محل فروش تبلیغات (قبل و حین مسابقات) به خزانه واریز شده و بر همین اساس صداوسیما به تکلیف قانونی خود عمل کرده است. درودگر در پاسخ گفت: «وزارت ورزش در سال 1400، هفت و نیم میلیارد از سازمان برنامه و بودجه دریافت کرده که اگر قرار باشد این مبلغ به صورت مساوی بین فدراسیون‌ها تقسیم شود، هر فدراسیون مبلغ 140 میلیون تومان دریافت خواهد کرد!» درودگر در ادامه تأکید داشت که درآمد تلویزیون از محل تبلیغات محیطی ثانیه‌ای 131 میلیون تومان، معادل دقیقه‌ای 8 میلیارد تومان است، ولی رقم ناچیزی از آن به باشگاه‌ها می‌رسد. او اضافه کرد که حق پخش تلویزیونی لیگ عربستان در سال 2021 معادل 1013 میلیارد تومان بوده که به شبکه SSC فروخته شده است. درودگر همچنین گفت: «قیمت حق پخش لیگ برتر ایران از نظر AFC و فیفا 150 میلیون دلار ارزشگذاری شده که با توجه به میزان بیننده و رنکینگ آن است.»
فرشید سمیعی، معاون حقوقی باشگاه استقلال هم بعد از بازی این تیم به خبرنگاران گفت: «در اصل ۱۷۵ قانون اساسی یا دیگر قوانین می‌بینیم که فقط پخش مسابقات به صورت انحصاری به صدا و سیما واگذار شده و هیچ جای قانون گفته نشده که باید این پخش و محتوا مجانی باشد. این حقوق باشگاه است و هر کسی قصد برخورداری از این محتوا را دارد، باید هزینه آن را پرداخت کند. باتوجه به اینکه آیتم‌های الزام‌آور و نظارتی ای.اف.سی در حال گسترش است و تازه در آیتم‌های با اولویت A هستیم که اگر اجرا نشوند باشگاه‌های ما حذف خواهند شد؛ اگر آیتم‌های B و C اجرا شود، یکی از موارد اصلی حق پخش خواهد بود.»
او درباره اصرار کنفدراسیون فوتبال آسیا به درآمدزایی از طریق حق پخش اضافه کرد: «بخواهیم یا نخواهیم خیلی از الزامات را رعایت نکردیم و امروز به مشکل خوردیم. در نهایت در آینده در حق پخش به مشکل خواهیم خورد. باید فرم‌ها را پر کنیم و بگوییم چه قراردادی بستیم و قراردادها را ارائه کنیم. به هر حال به آنجا خواهیم رسید و بهتر است تا قبل از اینکه به آنجا برسیم خودمان فکری کنیم. مشکل این بازی حق پخش زنده نبود و ما طبق مصوبات گذشته ادعایی روی آن نداشتیم و بحث بر روی محتوا بود.»
مورد عجیب دیگر لجبازی تلویزیون در حذف پنل‌های تبلیغاتی اطراف زمین بود و نشان داد که این مجموعه رویکردی منطقی نسبت به اختلافش با باشگاه‌ها ندارد.
استقلال اما تنها باشگاه لیگ برتری نیست که برای دریافت نکردن حق پخش معترض است و پرسپولیس هم در بیانیه‌ای همراهی‌اش را اعلام کرد. در بخشی از بیانیه این باشگاه آمده است: «ما برای کسب حق پخش تلویزیونی همراه سایر باشگاه‌ها و باشگاه استقلال به دنبال تلاش برای تعامل سازنده و ارائه راه‌حل‌های مسئولانه هستیم و معتقدیم باید مشکلات را در کنار یکدیگر، در چهارچوب قوانین کشور، به صورت منطقی و رعایت احترام متقابل حل نماییم.»