گزارش
محسن وظیفه
ماجرای دعوای فدراسیون کشتی با وزارت ورزش به سوژه اصلی این روزها تبدیل شده است. اتفاقی نادر که در مجمع فدراسیون کشتی رخ داد حالا از سوی خیلیها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. موضوعی که خیلیها روی آن دست میگذارند این است که ادبیات علیرضا دبیر دور از شأن و جایگاه یک قهرمان و رئیس فدراسیون است اما بررسی تاریخی داستان کم بودن بودجه کشتی نشان میدهد که این قصه سر دراز دارد.
رؤسای فدراسیون کشتی قبل از علیرضا دبیر هم به کم بودن بودجه کشتی اعتراض کرده بودند اما هیچ وقت مسئولان سیاسی و ورزشی به این موضوع ورود نکردند تا حالا این مطالبهگری از سوی علیرضا دبیر هم وجود داشته باشد. هر چند که حالا به زعم محمد پولادگر معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان رفتار خارج از عرف نامیده میشود اما مرور گذشتههای نه چندان دور کشتی نشان میدهد که علیرضا دبیر توانسته با دریافت بودجه از مجلس شورای اسلامی بخشی از خواستهها و آرزوهای کشتی را فراهم کند.
راهحلی که یزدانیخرم هم به دنبالش بود
باید با لحاف و تشک در مجلس خوابید
مرحوم محمدرضا یزدانیخرم سال 86 وقتی والیبال را به اوج رسانده بود، بهعنوان رئیس فدراسیون کشتی انتخاب شد. مدتی از ریاست او در کشتی نگذشته بود که متوجه شد بودجه دولت برای پیاده کردن برنامههایش در کشتی کفاف نمیدهد.
بارها هم به سازمان تربیت بدنی وقت مراجعه کرد تا اینکه در یکی از مصاحبههایش به کم بودن چانه کشتی اشاره کرد: «چانه کشتی را همیشه کوچک گرفتند و حالا هر چقدر هم زیاد میکنند، باز هم کم است! باید با لحاف و تشک در مجلس شورای اسلامی خوابید تا بتوان بودجه کافی برای ورزشی که بیشترین مدالهای جهانی و المپیک را کسب کرده فراهم کرد.»
در نهایت هم محمدرضا یزدانیخرم بعد از چندین بار مصاحبه و انتقاد کردن از بیتوجهیها به کشتی از ریاست فدراسیون کنار رفت. نکته مهم درباره مرحوم یزدانیخرم این بود که هم از مدیران انقلابی و نزدیک به حاکمیت بود و هم اینکه دوران طلایی والیبال را رقم زده بود و همه میدانستند که با چه کارنامهای آمده و چه برنامهای را طراحی کرده است. با اینحال سال 2011 و بعد از نتایج درخشان جهانی استانبول و در 8 ماه مانده به بازیهای المپیک با پایان یافتن دوره ریاستش، کنار رفت.
حمایت وزارت از کشتی در حد یک تیم پایه!
بعد از یزدانیخرم نوبت به رسول خادم رسید. مهر 1392 بود که رسول خادم حکم سرپرستی فدراسیون کشتی را دریافت کرد و بعد از مدتی هم بهعنوان رئیس فدراسیون انتخاب شد. دوران ریاست رسول خادم، بسیار عجیب و سخت برای کشتی گذشت و با وجود درآمد زیادی که خادم برای کشتی ایران رقم زد اما افزایش هزینهها بواسطه رشد چشمگیر قیمت دلار، بودجه کشتی کفاف هزینههای آن را نمیداد. رسول خادم بارها نسبت به این موضوع اعتراض کرد، که یکی از آنها مربوط به فروردین سال 93 در اردوی تیم ملی کشتی آزاد و در جمع خبرنگاران است: «متأسفانه کشتی درگیر یکسری از مسائل و مشکلات مالی در گذشته است و به هیچ وجه خوشایند نیست که ما به علت مشکلات مالی دغدغههای زیادی داشته باشیم. به اعتقاد من بودجه کشتی به هیچ وجه متناسب با جایگاه آن در ایران نیست و این یک مسأله جدی پیش روی کشتی ایران است. فرقی هم نمیکند چه کسانی در این فدراسیون مسئولیت داشته باشند. بودجه کشتی آنقدر کم است که حتی کفاف یکی از تیمهای پایه ما را هم نمیدهد و برنامهریزی در این شرایط بسیار مشکل است. البته ما هم موافق این نیستیم که همه چیز فراهم باشد و یا اینکه همه منابع در اختیار کشتی قرار بگیرد اما توقع مردم از کشتی بالا است و باید آن را برآورده کنیم. اگر شرایط به گونهای باشد که وجود انسان دیگر خاصیتی نداشته باشد، طبیعتاً تصمیم دیگری میگیرد.» کار به جایی رسیده بود که رسول خادم در کمتر از یک سال تهدید به اتخاذ تصمیم دیگری میکند.
یکسوم بودجه کشتی را وزارت ورزش میدهد
رسول خادم هم در آن زمان آماری را ارائه کرد که نشان میداد با وجود تمام نامهنگاریهای او اعلام حمایت مسئولان ورزش از او زیر 10 درصد از هزینههای کشتی را وزارت ورزش و جوانان تقبل میکرد. درست مثل آماری که علیرضا دبیر در مجمع فدراسیون کشتی ارائه داد و از 139 میلیارد تومان عملکرد کشتی در سال گذشته فقط 38 میلیارد تومان بودجه وزارت ورزش و جوانان بود. یعنی کمتر از 30 درصد که همین کافی است تا مشخص شود که حمایت وزارت ورزش و جوانان از کشتی که بیشترین مدالهای المپیک را کسب کرده تا چه اندازه بود. فدراسیون کشتی از عملکرد سه ماهه خود در سال 1401 گزارشی را ارائه کرد که 38 میلیارد تومان بود اما در مقابل وزارت ورزش فقط
5/4 میلیارد تومان را به کشتی داده است.
بگویید موفقیت در المپیک اولویت نیست
محمد پولادگر روز گذشته با سایت وزارت ورزش و جوانان مصاحبه کرده و رفتار علیرضا دبیر را خارج از عرف اعلام کرده اما آیا کسی هست که بگوید رفتار داخل چهارچوب و کاملاً مؤدبانه رسول خادم چه سرنوشتی داشت؟ رسول خادم اعتقاد داشت که باید کشتی را به طور ویژه دید و ردیف بودجه اختصاصی در مجلس شورای اسلامی داشته باشد. به همین دلیل هم بارها با مردان وقت دولت و نمایندگان مجلس شورای اسلامی دیدار داشت.
رسول خادم یک سال بعد باز هم به این موضوع اعتراض کرد؛ این بار اسفند 94 به رئیسجمهور وقت یعنی حسن روحانی نامه نوشت آن هم فقط چند ماه قبل از بازیهای المپیک ریو که در بخشی از آن آمده بود: «با عنایت به اینکه برای فدراسیونهای المپیکی، کادرهای فنی و قهرمانان ملی قطعی شده است که کسب موفقیت و پیروزی در مسابقات المپیک برزیل، هیچگونه اهمیت و اولویتی بر مبنای سیاستهای جاری آن دولت محترم ندارد، سپاسگزار خواهد بود، بفرمایید، سخنگوی معزز دولت، صراحتاً اعلام فرمایند بهدلیل محدودیتهای مالی و اجرایی یا هر علت دیگری که صلاح میدانید، دولت توانایی حمایت از حداکثر 20 قهرمان ملی که در چند رشته ورزشی محدود (کشتی، وزنهبرداری، تکواندو، دوومیدانی، تیراندازی و ...)، میتوانند مدعی کسب مدال در المپیک 2016 برزیل، برای کشور عزیزمان ایران باشند را ندارد. در واقع قهرمانان ملی، مربیان و مدیران ورزشهای المپیکی کشور که تمامی عمر، آبرو و توانایی خود را از زمان فعالیت آن دولت محترم با کمترین حمایت ممکن، صرف برنامهریزی و فعالیت برای کسب موفقیت در مسابقات المپیک آینده نمودهاند، انتظار دارند دولت محترم صادقانه، اولویت نداشتن کسب نتیجه در مسابقات المپیک برزیل را به دهها میلیون مردم علاقهمند به ورزش در کشور اعلام نماید.»
سرنوشت رسول خادم در ریاست فدراسیون کشتی بدتر از محمدرضا یزدانیخرم شد و او به شکل بدتری از کشتی جدا شد اما مشکلات مالی کشتی برطرف شد؟ رسول خادم معروف به چهره مأخوذ به حیا بود و اتفاقاً محبوبیت زیادی هم در دولت وقت داشت و حتی در مقطعی اکبر ترکان در مجلس شورای اسلامی به حمایت از رسول خادم پرداخت اما فایدهای نداشت و در نهایت هم رسول خادم از کشتی جدا شد اما مشکلات بیشتری نسبت به گذشته باقی ماند.