رقابتهای ویمبلدون سومین گرنداسلم فصل تنیس از امروز در حالی آغاز می‌شود که پرافتخارترین تنیسور این تورنمنت راجر فدرر برای اولین بار از سال 1998 در آن حضور نخواهد داشت هرچند حضور این مرد سوئیسی هم او را به مدعی اصلی قهرمانی تبدیل نمی‌کرد در جایی که مدعیان آماده‌تری مانند نواک جوکوویچ و رافائل نادال حضور دارند. این اما تنها یکی از دلایلی است که شانس قهرمانی نادال و جوکوویچ را افزایش می‌دهد.
نادال و جوکوویچ امسال دلایلی متفاوت برای حضوری باانگیزه در ویمبلدون دارند و آن عدم حضور دو تا از اصلی‌ترین رقبای‌شان در این تورنمنت است؛ دانیل مدودف مرد شماره یک تنیس جهان که به‌دلیل روس بودن از شرکت در ویمبلدون محروم است و الکساندر زورف مرد شماره 2 تنیس جهان به‌دلیل مصدومیت.
جوکوویچ امسال چشم به کسب هفتمین قهرمانی‌اش در ویمبلدون دارد که اگر این اتفاق رخ دهد او برای چهارمین سال متوالی فاتح این تورنمنت خواهد شد. در عصر آزاد تنیس تنها سه نفر بوده‌اند که چهار سال متوالی قهرمان ویمبلدون شده‌‌اند که این سه نفر پیت سمپراس، راجر فدرر و جوکوویچ هستند. در این بین سمپراس کسی بوده که جوکوویچ از او الهام گرفته است تا به جایگاه فعلی‌اش برسد. مانند ستاره سابق تنیس امریکا، جوکوویچ هم مشتاق است که تعداد قهرمانی‌هایش در ویمبلدون را به 7 مورد افزایش دهد.
جوکوویچ که به‌عنوان شرکت کننده سید اولی در این دوره ویمبلدون شرکت دارد، از ماه گذشته که در مرحله یک‌چهارم نهایی رقابتهای تنیس آزاد فرانسه به نادال باخت دیگر در هیچ تورنمنتی شرکت نکرده است. او مانند خیلی از تنیسورهای تاپ از جمله سرنا ویلیامز، نادال و ایگا سواتیک در تورنمنت‌های تدارکاتی پیش از ویمبلدون حضور نداشت و دلیلش را هم اینگونه توضیح داد: «من مشکل خاصی برای سریع تطبیق دادن خودم با زمین چمن نداشتم. در طول این سال‌ها یاد گرفته‌ام که روی زمین چمن چطور کارآمد بازی کنم. در ابتدای حرفم، هنوز کمی در حرکاتم مشکل داشتم. به نظرم شیوه جابه‌جایی هم مهم‌ترین تطبیقی است که یک بازیکن باید روی زمین چمن انجام دهد چون برخلاف زمین‌های خاکی که خیلی از تنیسورها از جمله من دوست دارند روی زمین سر بخورند، روی زمین چمن همیشه چنین کاری فراهم نیست. در واقع می‌شود روی همین زمین‌های چمن هم سر خورد اما نه به تناوب و تعداد دفعاتی که شما می‌توانید آزادانه این کار را در زمین‌های خاکی انجام دهید. اینجا روی زمین‌های چمن شما باید بیشتر مراقب حرکات‌تان، تاکتیک‌های‌تان و... باشید و یک برنامه تمرینی متفاوت باید داشته باشید. در زمین مسابقه باید جاگیری‌های مناسبی داشته باشید. باید ارتفاع توپ را پایین‌تر بیاورید. روی زمین چمن توپ خیلی سریع‌تر حرکت می‌کند و ارتفاعش پس از برخورد با زمین پایین‌تر است، درست برعکس زمین‌های خاکی که توپ پس از برخورد با زمین خیلی ارتفاع می‌گیرد. اینجا باید همه چیز را مدنظر داشت.»
برای جوکوویچ فتح ویمبلدون انگیزه مضاعفی دارد و آن بهبود بخشیدن به کارنامه ضعیفش در فصل جاری است که تنها یک جام آن هم در رقابتهای مسترز رم برده است. ضمن اینکه ویمبلدون ممکن است آخرین تورنمنت او در سال 2022 باشد چرا که هنوز مشخص نیست او به‌دلیل عدم تزریق واکسن کرونا بتواند در آخرین گرنداسلم فصل در امریکا شرکت کند. در طرف دیگر نادال سرحال از کسب چهاردهمین قهرمانی‌اش در اوپن فرانسه و مجموعاً بیست‌و‌دومین قهرمانی‌اش در گرنداسلم‌ها که فاصله او با دیگر پرافتخارهای تاریخ گرنداسلم‌های تنیس را افزایش داد، به لندن می‌آید. او تا الان نیمی از مسیر تبدیل شدن به اولین برنده (در کل تاریخ سومین نفر) چهار گرنداسلم یک سال پس از نیم قرن را پیموده است و امسال می‌خواهد سومین قهرمانی‌اش را پس از سال‌های 2008 و 2010 کسب کند البته اگر درد مزمن زانو به این تنیسور 36 ساله اسپانیایی اجازه دهد. او البته الان می‌گوید که مشکلی ندارد. نادال گفت: «من اکثر روزها می‌توانم به‌صورت عادی راه بروم، تقریباً همه روزها و این برای من مهم‌ترین چیز است. زمانی که از خواب بیدار می‌شوم دردی ندارم. در کل احساسم مثبت است و خوشبینم.» برخلاف رقابتهای اوپن فرانسه، جوکوویچ و نادال تنها در یک صورت ممکن است با یکدیگر روبه‌رو شوند که هر دو به فینال صعود کنند و این شصتمین رویارویی آنها خواهد بود.