آیسان سعیدی – آنها مدت‌هاست که پرستاره‌ترین تیم لیگ هستند. تیمی که با اتکا به منابع مالی نامحدود و خزانه کارخانه فولاد مبارکه در هر فصل هر ستاره ریز و درشتی را که می‌خواست تور می‌کرد و از پول پاشی و بریز و بپاش هیچ ابایی نداشت. این مانیفست سپاهان در تمام این سال‌ها بویژه در دو دهه اخیر بوده. فرقی نمی‌کند چه کسی در رأس کار باشد؛ چه ساکت چه رحیمی و چه هر مدیر نام‌آشنا و یا گمنام دیگری. آنها همیشه بهترین‌ها را داشته‌اند و برای داشتن بهترین‌ها همیشه دست به جیب بوده‌اند. کلونی زردها همیشه پرستاره بوده اما با‌وجود همه این ستاره‌بازی‌ها و پول‌پاشی‌ها در چند فصل اخیر آنها در حسرت جام مانده‌اند. از ترکتازی اواسط دهه 80 و دهه 90 مدت‌هاست سپری شده؛ روزهایی که سپاهان با هر ترکیبی و هر کیفیتی جام را به زاینده رود می‌برد. آنها فصل گذشته کامل‌ترین و بهترین اسکواد لیگ را داشتند اما باز هم در حسرت جام باقی ماندند. همین ناکامی متوالی کار را به جایی رساند که قید محرم نویدکیا پسر خلف خود را زدند و حالا در روزهای دلواپسی در به در به دنبال یک مربی خارجی هستند تا بلکه به روزهای حسرت بار آنها پایان دهد.

در این میان وضعیت نامشخص مدیریت باشگاه و جدایی احتمالی ساکت در کنار نامشخص بودن سرمربی فصل آتی سبب شده تا فوج فوج ستاره از ترکیب زردها خروج کرده و راهی کلونی رقبا شود. وضعیت سپاهان برخلاف همیشه در تابستان امسال با تشویش و دلهره همراه است. کسی نمی‌داند که چه خواهد شد و در فصل آتی زردها چگونه خواهد بود؛ اما این تابستان و اتفاقات رخ داده، خبرهای خوبی را نوید نمی‌دهد.