سهراب، سهراب، سهراب... چقدر افسوس می‌خوریم برای او. زمانی که بازیکن بود، به دلیل اختلاف با بلاژویچ، ماجرای ترکیه و به موقع نرسیدن به اردوی تیم‌ملی، مقدماتی جام‌جهانی 2002 را از دست داد. او در مربیگری هم می‌توانست یکی از بهترین مربیان ایران باشد اما روحیه‌اش با این شغل خیلی سازگار نبود و در بسیاری موارد پیشنهاد خود را به مربی دیگری داد و باعث شد تا افراد دیگری رشد کنند. خلاصه اینکه نه در دوران فوتبال از او مناسب بهره بردیم و نه حالا در عرصه مربیگری این مدافع با هوش و خوشفکر را می‌بینیم. با سهراب بختیاری‌زاده حدود نیم ساعت حرف زدیم. از وضعیت فوتبال ایران ناراضی بود و علت اصلی‌اش را فساد می‌دانست. این گفت‌وگو را بخوانید.

 

هر روز که می‌گذرد، به جام‌جهانی قطر نزدیک می‌شویم...اوضاع را چطور می‌بینی؟

اگر با همین شرایط پیش برویم، آبروریزی بزرگی در راه است. با این شرایط به جام جهانی نرویم بهتر است چون آینده خوبی در انتظار تیم ما نیست. (با کنایه) بهتر است اجازه بدهیم تیمی مانند ایتالیا به جام جهانی برود یا تیم‌هایی که در صدد حضور در جام جهانی بودند اما به هر دلیل امکان حضورشان فراهم نشد!

انگار دل پری از این فوتبال داری؟!

متأسفانه در فوتبال ایران فساد زیاد است؛ وقت صرف کردن برای این فوتبال حیف است. فوتبال ما به همه چیز شبیه شده جز فوتبال. وقت صرف کردن برای این فوتبال یعنی زمان و عمر خود را به بطالت ‌گذراندید و هیچ بهره‌ای هم نصیب‌تان نمی‌شود.

تو را هیچ وقت تا این حد ناراحت ندیده بودیم!

وقتی می‌بینید که شرایط زندگی مردم سخت شده واقعاً صلاح نیست که روی فوتبال زوم کنیم و در موردش حرف بزنیم.

دادکان در مصاحبه‌اش با ایران‌ورزشی گفته که در زمان مدیریت خودش، به یک بازیکن تیم ملی به بهانه برد در بازی‌های مقدماتی جام جهانی 2006 چیزی نزدیک به 7 میلیون پاداش می‌دادند که در آن زمان معادل پول یک پراید بود.

بله... آقای دادکان کاملاً درست گفته. یکی از دلایل افت فوتبال ما این است که شخصیت‌ها و مدیران سالمی مانند آقای دادکان در فوتبال نیستند؛ یا امثال علی دایی و عادل فردوسی‌پور هم در فوتبال حضور ندارند.

حقیقت دارد که شما جزو سه بازیکنی بودی که علی‌آبادی مدیر وقت سازمان تربیت بدنی مخالف حضورتان در جام جهانی 2006 بود؟

بله... این مسأله کاملاً درست است و صحت دارد.

قبول داری که مشکلات مدیریتی فوتبال ملی ما را خیلی اذیت می‌کند؟

بله مشکل مدیریتی که همیشه در این سال‌ها وجود داشته؛ حتی زمان دادکان که یکی ازمدیران تحصیلکرده و فوتبالی ما بود. کمبودهایی وجود داشت اما او با درایت، مشکلات را حل کرد یا به حداقل می‌رساند.

حرف آخر؟

باز هم دوست دارم این هشدار را بدهم که اگر با شرایط فعلی به جام جهانی برویم، یک فاجعه ملی رقم می‌خورد. باید هر چه زودتر جلوی این مشکل گرفته شود. تا دیر نشده باید فکری به حال حل مشکلات تیم ملی و فدراسیون کرد.