علی موسوی پیشکسوت استقلال که سابقه حضور در بوندس‌لیگای آلمان را هم دارد معتقد است سرمربی آلمانی به خاطر طرز تفکر و تاکتیکش در فوتبال ایران دوام نمی‌آورد و استقلال باید برای ادامه راه به گابریل پین اعتماد کند.

  

الکس نوری با استقلال به توافق نرسید و در نهایت حضورش منتفی شد

    نوری مربی بادانشی است که در تیم‌های آلمانی کار کرده اما او با سیستم ایران هماهنگی لازم را نداشت. وقتی در سطح و امکانات بالایی مانند آلمان سرمربیگری کرده باشید هدایت تیم‌های ایرانی با این امکانات شما را کلافه خواهد کرد و پس از مدتی از کوره در می‌روید و تمرکز تیم از دست می‌رود. از نظر من گزینه خوبی نبود. تیم‌های آلمانی از دقیقه یک تا نود برای بازیکنان و تیم برنامه دارند و این تاکتیک استعداد و خودنمایی را از بازیکنان ایرانی می‌گرفت.

گزینه داخلی را برای استقلال مناسب می‌دانید یا خارجی؟

    قطعاً‌ مربی خوب خارجی بهتر از گزینه‌های داخلی مطرح شده است. گابریل پین یک سال در ایران حضور داشت و کمک زیادی به فرهاد و انسجام تیمی استقلال کرد. پین شناخت کافی از شرایط و فوتبال ایران دارد و با تجربه بالایی که دارد می‌تواند هدایت تیم را برعهده بگیرد. درست است که نفر دوم تیم بود اما از گزینه‌های مطرح شده خیلی بهتر است.

 با توجه به عملکرد این فصل حسینی، در بازی با الجزایر جای سیدحسین در دروازه خالی نبود؟

    سید خودش را این فصل در لیگ بخوبی نشان داده و باید منتظر فرصت باشد و اگر فرصت به او رسید به بهترین شکل خودش را نشان دهد تا بتواند جایگاهش را در تیم پیدا کند. همه بازیکنان تیم ملی خوب و در یک سطح هستند. همه باید منتظر فرصت باشند و از فرصتشان بخوبی استفاده کنند.

حواشی زیادی بعد از باخت به الجزایر به‌وجود آمده و حتی صحبت‌هایی راجع به برکناری اسکوچیچ مطرح شده است.

    اسکوچیچ یا هر سرمربی دیگری باشد تیم نتیجه یکسانی خواهد گرفت. بازیکنان ایرانی چندان تاکتیک‌پذیر نیستند. مربی فقط نقش هماهنگ‌کننده را دارد. هر کسی باشد فرقی نمی‌کند و تیم ملی نتیجه یکسان خواهد گرفت. هجمه‌ها علیه اسکوچیچ زیاد شده است؛ مگر ویلموتس نبود؟ از نظر فنی از اسکوچیچ بسیار بالاتر بود اما دیدیم که آخر عاقبت ما با او چه شد. همه چیز در دست خود بازیکنان است؛ هر نتیجه‌ای بگیریم نتیجه کار و تلاش بازیکنان خواهد بود.

 قصد حضور در فوتبال را ندارید؟

 فوتبالی نمانده، فقط حاشیه و بچه بازی در فوتبال ایران وجود دارد. فقط در حال درجا زدن هستیم. تیم امید که آینده فوتبال ایران هستند را دیدیم. کم‌کم داریم به تیم درجه دو آسیا تبدیل می‌شویم. هر کس فقط به فکر منافع شخصی خودش است و کسی دلش به حال این فوتبال نمی‌سوزد.