بازی ایران با کانادا لغو شد. این خبر کوتاه اما بسیار تلخ، پایان هفته را به کام اهالی فوتبال زهر کرد. 

این اتفاق را می‌توان از چند زاویه بررسی کرد:

1- فدراسیون فوتبال ادعا کرد فدراسیون فوتبال کانادا به دلیل مخالفت بازیکنان کانادا این بازی را لغو کرد.

بازیکنان کانادا چه جایگاهی دارند که بخواهند این بازی را لغو کنند؟ تیم ما با وجود جهانی شدن باید چنین رفتاری را می‌پذیرفت؟

2- می‌گویند ما باید غرامت بگیریم. منظور شما پول است؟ گیریم که 10 میلیون دلار غرامت گرفتید. چه مشکلی از ما حل می‌شود؟ با روح زخم خورده و غرور آسیب‌ دیده ما چه می‌کنید؟ اگر غرامت بگیرید (که بعید است بگیرید) چه برنامه‌ای برای آن دارید؟ 220 میلیارد تومان در 10 ماه مدیریت عزیزی خادم به خرانه فوتبال آمد. آن پول صرف چه شد؟ یک نفر از آن مدیران به دادگاه رفت و بازخواست شد؟ آنچه مفلوک‌مان کرده بی‌پولی نیست. پول زیاد داریم؛ اما آنچه ما را به این روز انداخته، بی‌برنامگی است. تفاهم با کانادا و لغو بازی هم دقیقاً به دلیل بی‌برنامگی بود وگرنه چرا باید میان این همه کشور در دنیا مستقیم به سراغ کشوری برویم که سفارتش در ایران 

تعطیل است؟

3- آنچه صفی‌الله فغانپور دیروز در تلویزیون گفت اوج فاجعه را نشان می‌دهد و ثابت می‌کند که حتی قرارداد ننگین ویلموتس هم مدیران فوتبال ما را بیدار نکرده است. فغانپور گفت اولاً قرارداد بازی با کانادا، بدون مشورت با بخش حقوقی امضا شده و دوماً غرامتی برای ایران پیش‌بینی نشده در حالی که اگر ایران بازی را لغو می‌کرد باید طبق قرارداد رقم عجیب 10 میلیون دلاری به کانادا 

می‌پرداخت.

4- مدیران فوتبال ما می‌خواهند بگویند فوتبال از سیاست جداست و رفتار کانادا زشت بود که سیاسی عمل کرد.

موارد اثبات شده چند بار دیگر باید ثابت شود؟ اینکه فیفا و IOC (کمیته بین‌المللی المپیک) تحت فشار دولتمردان کشورهای پرقدرت هستند، بارها ثابت شده و آخرین بار در حذف روسیه از مقدماتی جام جهانی فوتبال، همه حقیقت علنی شد. چرا شعار تکراری می‌دهید؟ اثبات رفتار سیاسی کانادایی‌ها، چه دردی از ما درمان می‌کند؟ آنها که برای ویزای کانادا، دست و پا گم گرده بودند، حالا جراحت‌های روح یک ملت را 

درمان کنند.

4- برای شبیه‌سازی بازی با امریکا چند بازی ممکن بود و ما بدترین را انتخاب کردیم. سفر به ترکیه و حاشیه‌هایی که به وجود آمد، زهر تحقیر را بیشتر هم کرد. این بازی سیاسی کانادایی‌ها نبود. سوءمدیریت فدراسیون فوتبال ما بود. آنچه این روزها اتفاق می‌افتد، درد ما است. دردهایی که گویا اهمیت زیادی هم ندارد. کاش یکی به درد و داد فوتبال ما برسد.