گزارش 

جعفر برزگر   

 

اپیزود اول: فرصت 4 هفته‌ای

 تیم فجرسپاسی در پایان هفته شانزدهم با ١٣ امتیاز در رده چهاردهم جدول رده‌بندی قرار داشت. مدیریت و هیأت‌ مدیره باشگاه فجر‌سپاسی از عملکرد این تیم در نیم ‌فصل اول رضایت ندارند و از همین‌رو جلسه‌ای بین اعضای هیأت مدیره باشگاه و اعضای کادرفنی در خصوص شرایط این تیم و آینده این باشگاه برگزار شد. بعد از این جلسه ۴ هفته به علی‌اصغر کلانتری مهلت داده شد تا بتواند رضایت مدیریت باشگاه را جلب کرده و نتایج لازم را برای ادامه همکاری کسب کند. در همان روزها با مصاحبه تندی که رسول فلاح علیه کادرش انجام داد مشخص بود که اختلاف سرمربی با مدیرعامل بیشتر از چیزی است که تصور می‌شود. با همه اینها علی‌اصغر کلانتری فرصت ۴ هفته‌ای را در گفت‌و‌گو با ایران ورزشی تکذیب کرد: «اصلاً این‌طور نبود. اول اینکه هیأت مدیره مگر با من رودربایستی دارد که بخواهد در جلسه یک چیزی بگوید بیرون از جلسه چیز دیگری. همان موقع این موضوع مطرح شد که این خبر کذب از کجا نشأت گرفته و بر چه اساسی برخی سایت‌ها آن را اعلام کرده بودند.»

اما خبر درست بود و در حالی که کلانتری برای برگزاری آخرین جلسات تمرینی آماده‌سازی قبل از بازی با پدیده به محل تمرین رفته بود فکرش را نمی‌کرد که باید آخرین عکس یادگاری‌اش را با دستیارانش در فصل جاری بگیرد. کلانتری در جلسه تمرین از سوی یکی از اعضای هیأت مدیره مطلع شد که باید با شاگردانش خداحافظی کند. البته او در ابتدا موافق چنین تصمیمی نبود؛ به این‌ خاطر که باور داشت فجر‌سپاسی با شکست شهر خودرو در شیراز بار دیگر به مسیر امتیاز‌گیری باز خواهد گشت و به حاشیه امن خواهد رفت. مخالفت علی کلانتری با استعفا از سمت سرمربیگری فجرسپاسی باشگاه را بر آن داشت تا خبر برکناری او را به ‌طور رسمی اعلام کند. جالب‌تر اینکه رسول فلاح مدیرعامل باشگاه یکی دو هفته پیش باز هم متذکر شد که می‌بایست کلانتری را بعد از پایان بازی هفتم هشتم اخراج می‌کرد. غلام پیروانی هم در آخرین اظهار‌نظرش گفته: «اختلافات داخلی بین سرمربی و مدیر پدر فجر را در آورد. شخص سردار بوعلی می‌توانست همه چیز را درست کند اما نمی‌دانم چرا این کار را نکرد. نوشدارو بعد از مرگ سهراب فایده‌ای ندارد. باید بیایند عیب‌یابی کنند. هم کلانتری و هم سرآسیایی  مربیان خوبی هستند. کلانتری تیم را به لیگ برتر آورد و همه او را تحسین می‌کردند. ساختار و زمین بد و جذب بازیکنان محدود هم دلیل چنین شرایطی شد. همه چیز دست به دست هم داد تا فجر سقوط کند.»

 

اپیزود دوم: سرآسیایی، شش بازی 2 امتیاز

بعد از اخراج کلانتری، هدایت تیم برای دو بازی با پدیده و فولاد به مهرزاد معدنچی سپرده شد که ماحصل آن صفر امتیاز بود. هیأت مدیره باشگاه در نهایت با مجتبی سرآسیایی به توافق رسید. او از شش بازی دو امتیاز به دست آورد و بعد از باخت به ذوب‌آهن هم مدعی شد که مجبور به قبول مسئولیت فجر شد که البته این ادعا هم در نوع خود بسیار جالب بود. سرآسیایی وقتی این حرف را زد ما نوشتیم که انگار سرمربی فجر سقوط تیمش را پذیرفته است. فجر با این مربی از شش بازی دو امتیاز به دست آورد و حالا این سؤال پیش می‌آید و انتظار می‌رود آنها که این انتخاب را داشتند پاسخگو باشند که اگر کلانتری می‌ماند یا همان مهرزاد معدنچی به عنوان سرمربی ادامه می‌داد آیا نمی‌توانست همین دو امتیاز را به دست آورد؟

 

اپیزود سوم: 24 هفته بدون برد

آخرین پیروزی تیم فجر به هفته پنجم برمی‌گردد. روز 28 آبان ماه سال گذشته بود که آنها پیکان را در ورزشگاه انقلاب کرج با یک گل شکست دادند. از آن روز تا امروز 24 هفته گذشته و فجر رنگ پیروزی را ندیده است. سؤال دوم اینکه چطور می‌توان از تیمی که 24 هفته برد نداشته انتظار بقا داشت. اصلاً تیمی که در 14 بازی نیم فصل دوم فقط چهار گل زده یعنی هر 315 دقیقه یک گل چرا باید در لیگ بماند؟

 

اپیزود چهارم: سقوط قطعی شد

تیمی که با تقدیم پنالتی در دقیقه 3+90 بازی مقابل رقیب اصلی‌اش (شهر خودرو) در شیراز نتیجه را واگذار می‌کند. تیمی که به یکی دیگر از رقبایش یعنی نفت مسجدسلیمان باز هم در حافظیه به تساوی بدون گل رضایت می‌دهد و در همین ورزشگاه مقابل نساجی و نفت آبادان متوقف می‌شود و به ذوب‌آهن می‌بازد چرا باید در لیگ بماند؟ 

فجر خیلی زود و به شکل آسانسوری به لیگ یک برگشت اما چه کسی یا کسانی مسئولیتش را برعهده گرفتند؟ به احتمال زیاد طی روزهای آینده آنها که مسئولیتی در این تیم داشتند و دارند مسئولیت شکست را به گردن دیگری می‌اندازند، فقط حیف از فجر و هوادارانش.