هومن جعفری

 

یادش بخیر. یک زمانی بود می‌رفتیم نمایشگاه کتاب، حال‌ها خوب، دل‌ها شاد، همه دستشان کتاب، روحشان آزاد، خیالشان راحت. چهارتا کتاب ورزشی هم لای نمایشگاه پیدا می‌شد و حالش را می‌بردیم. الان کتاب‌های ورزشی بیشتر است ولی بقیه مواردی که عرض کردیم حکم افسانه را دارد! نمایشگاه کتاب فقط صف ساندویچ دارد یا صف جشن امضای یک نویسنده کتاب‌های عشقی با تیراژ دو هزار نسخه در سه چاپ! بقیه‌اش جمله هیچ در هیچ!

***

با توجه به اینکه چینی‌ها خالی کردند و قید میزبانی جام ملت‌ها را زدند، توصیه می‌کنیم ایران میزبان این مسابقات شود. انصافاً کدام کشور قد ما ورزشگاه دارد؟ هتلینگ کجا شبیه ماست؟ امکانات پروازی ما را کدام کشور در آسیا دارد؟ وضعیت اقتصادی کدام کشور قدر ما ثبات داشته؟ این همه زمین تمرین داریم. این همه امکانات زیرساختی و سخت‌افزاری داریم. تازه امکانات نرم افزاری‌مان که دیگر هیچ! ما فقط زیرساخت ورود بانوان به ورزشگاه‌ها را نداریم! همین! بقیه‌اش را داریم، خوب هم داریم. خلاصه اگر ای اف سی الان مانده که مسابقات را کجا برگزار کند، ما هستیم. نگران نباشید.

 

هتل

به نظرتان عجیب نیست؟ عادت داشتیم که تا تکلیف قهرمان فصل مشخص می‌شد، سیل تبریک‌ها از مقامات رسمی، وزرا، مجری‌های نچسب رادیو و تلویزیون و اهالی محترم رسانه بلند شود، طوری که انگار چنان فتح‌الفتوحی رقم خورده که آن سرش ناپیداست! حالا امسال استقلال قهرمان شده، انگار گرد خاکستر پاشیده‌اند! نه وزرا کری می‌خوانند، نه نمایندگان مجلس بیانیه می‌دهند، نه مجریان بی‌نمک و نچسب با لبخندهای درجه سه این قهرمانی را به صدها میلیون طرفدار تبریک می‌گویند، نه کسی در راستای بزرگداشت این قهرمانی مطلبی می‌نویسد که در آن سرمربی را با رستم و شوپن مقایسه کند، نه چیز دیگری!

براتون عجیب نیست؟

***

خانم وزنه‌بردار ایرانی در آلمان پناهنده شده. این از آن سوژه‌هاست که حتی نمی‌شود در موردش طنز نوشت. فقط باید قهوه را تلخ‌تر درست کنی و بیشتر حرص بخوری! در همین رابطه جناب پولادگر فرموده وطن هتل نیست که آن را ترک کنی! خدمت استاد عرض کنیم وطن خانه پدری هم نیست یک عمر داخلش تلپ شوید! گاهی هم باید اتاق و سمت را به آدم‌های جوان‌تر و با انگیزه‌تر و تمام نشده‌تر تحویل داد!