آرمن ساروخانیان

 

کنعانی‌زادگان در یکی از مصاحبه‌هایش گفته بود که دوست داشت تیم ملی در جام جهانی 2022 با فرانسه همگروه شود تا روبروی امباپه بازی کند. البته همگروهی با انگلیس و آمریکا به مدافع تیم ملی فرصت می‌دهد در این 180 دقیقه به اندازه کافی مهاجم آماده روبرویش ببیند. هری کین، رحیم استرلینگ، فیل فودن و جک گریلیش نیاز به معرفی ندارند و آمریکا هم عناصر تهاجمی آماده‌ای مثل کریستین پولیشیچ از چلسی، جووانی رینا از دورتموند و تیموتی وه‌آ از لیل را دارد. موفقیت در این دو بازی بدون ساختار دفاعی منسجم به دست نمی‌آید و این می‌تواند یکی از چالش‌های بزرگ کادر فنی تیم ملی در ماه‌های پیش رو باشد.

اسکوچیچ در بازی‌های مقدماتی معمولاً اصرار به استفاده از زوج کنعانی – شجاع داشت و ظاهراً به این دو مدافع بیش از دیگران اطمینان دارد. آنها عملکرد نسبتاً خوبی داشتند، ولی بدون اشتباه هم نبودند و هنوز در بازی‌های سخت محک نخورده‌اند. زوج سابق خط دفاع پرسپولیس با تعطیلی لیگ قطر تا جام جهانی، در ماه‌های پیش رو از شرایط بازی فاصله می‌گیرند که اتفاق خوبی نیست. مجید حسینی، دیگر گزینه قلب دفاع است که در بازی برگشت با کره جنوبی فیکس بود، ولی هنوز نتوانسته کیفیت فوتبال باشگاهی‌اش را در تیم ملی تکرار کند. مرتضی پورعلی‌گنجی، از مدافعان اصلی تیم ملی در دوره کی‌روش، جراحی کرده و مشخص نیست که در زمان باقی‌مانده بتواند به بالاترین سطح آمادگی برسد. یزدانی در نیم‌فصل اول از مدافعان آماده لیگ برتر بود، ولی اسکوچیچ ظاهراً به او اعتماد ندارد و در روزی که دستش خالی بود، نورافکن را به او ترجیح داد. فعلاً این تمام پشتوانه تیم ملی برای قلب دفاع است و به سختی می‌توان تصور کرد که در زمان باقی‌مانده گزینه جدیدی به آن اضافه شود.

وقتی کی‌روش کارش را در ایران شروع کرد تیم ملی مشکلات مشابهی در خط دفاع داشت، ولی با وسواسی که روی ساختار دفاعی تیمش دارد کیفیت مهره‌های موجود را برای سبک مورد نظرش ارتقا داد. پولادی، صادقی و منتظری در اردوها و بازی‌های تدارکاتی پیش از جام جهانی 2014 صیقل خوردند و در کنار جلال حسینی توانستند بار دفاع تیم ملی را به دوش بکشند. برای جام جهانی 2018 او پورعلی‌گنجی، مجید حسینی و چشمی را آماده کرد تا تیم ملی در سه بازی دشوار مرحله گروهی تنها دو گل بخورد.

کمبود مدافع میانی مطمئن در فوتبال ایران موضوع تازه‌ای نیست. مجیدی برای جبران تصمیم گرفت استقلال را در لیگ بیست و یکم با سه مدافع میانی به زمین بفرستد. گل‌محمدی، سرمربی پرسپولیس مدافعان میانی مختلفی را برای پر کردن جای خالی کنعانی‌زادگان امتحان کرد که هیچکدام از آنها نمایش مطمئنی نداشتند. نویدکیا هم در سپاهان از مشکلات قلب دفاع تیمش ضربه خورد، قهرمانی لیگ را از دست داد و در لیگ قهرمانان نتوانست از گروهش صعود کند.

برخلاف ترافیکی که در خط حمله تیم ملی وجود دارد، دست اسکوچیچ برای انتخاب مدافعان میانی مطمئن خالی است، ولی او هنوز هیچ برنامه‌ای برای ارتقای کیفیت بازیکنان فعلی اعلام نکرده است. حداقل از سرمربی تیم ملی انتظار می‌رفت این روزها که کنعانی‌زادگان، خلیل‌زاده، پورعلی‌گنجی و یزدانی در شرایط مسابقه نیستند، برنامه‌ای برای این مدافعان داشته باشد و آمادگی آنها را رصد کند. تیم ملی زمان زیادی برای آماده‌سازی ندارد و هواداران و رسانه‌ها حق دارند نگران وضعیت خط دفاع باشند.