آیسان سعیدی
پلن تیم ملی ایران در جام جهانی یک فوتبال واکنشی خواهد بود. این واقعیتی است که نمیتوانیم آن را کتمان کنیم. اگرچه در عصر جدید تیم ملی با دراگان اسکوچیچ سرمربی کروات بارها بر ارائه فوتبال رو به جلو و تهاجمی تأکید کرده و آن را فلسفه و مانیفست خود میداند اما در مارکت بزرگی همچون جام جهانی ایران قرار نیست با این فلسفه به میدان برود. جایگاه فوتبال ایران و کیفیت فنی تیم ما به اندازهای با فوتبال روز و سطح اول دنیا فاصله دارد که نمیتوان آن را کتمان کرد. تیم ایران در جام جهانی مطلقاً چهره یک تیم برتر و مدعی را ندارد و چارهای به جز بازی تدافعی و منطقی نیست.
برای تیمی که در جام جهانی قرار است فوتبال واکنشی بازی کند، وضعیت خط دفاعی نگرانکننده است. دو دفاع اصلی یعنی کنعانی و شجاع در یک لیگ بیکیفیت بازی میکنند که تا جام جهانی هم تعطیل شده و همین آنها را بیشتر و بیشتر از آمادگی مطلوب دور میکند. زوجی که در بازیهای انتخابی جام جهانی برابر رقبای سطح پایین نظیر لبنان و امارات و بویژه کره جنوبی نیز بارها و بارها متزلزل نشان دادند و همین دلشورهها را بیشتر و بیشتر میکند. مرتضی پورعلی گنجی ۶ ماه است مصدوم است و مجید حسینی یک خط در میان در لیگ ترکیه به میدان میرود و البته مدتهاست افت کرده و از فرم مطلوب روزهای جام جهانی روسیه فاصله گرفته.
در لیگ وضعیت بدتر از تیم ملی است. پرسپولیس که در سالهای اخیر خط دفاعی رسوخناپذیر و باصلابتی داشت، با فرتوت شدن سیدجلال عملاً زمینگیر شد و یک رکورد عجیب در دریافت گلهای خورده در فصل جاری ثبت کرد که یکی از عوامل اصلی از دست رفتن قهرمانی در این فصل بود.
استقلال صاحب بهترین خط دفاعی لیگ، دو مهره اصلی و تنها ملی پوشش را از دست داده و بهعنوان تماشاگر به لیگ یک فرستاده و مهمترین ستاره این خط آبیها یک برزیلی است.
باقیماندهها نظیر عارف غلامی نیز به اندازهای بیکیفیت هستند که برای بازی در لیگ برتر نمیتوان به آنها چندان اعتماد کرد.
در بقیه تیمها نیز بیش و کم همین شرایط برقرار است. در سپاهان گولسیانی گرجستانی مهمترین بازیکن خط دفاعی آنهاست و در فولاد کولیبالی چغر و گل نخور نکونام مرد شماره یک است. در حقیقت لیگ نیز در معرفی ستارههای تازه و تغذیه تیم ملی الکن و سترون نشان داده و این نگرانیها را بیشتر میکند. ای کاش اسکوچیچ در مدت زمان باقی مانده برای حل این بحران تدبیر ویژهای داشته باشد.