سامان موحدی راد

 

استقلال با شفر نمایشی تکنیکی داشت؛ شاید تکنیکی‌ترین استقلال چند سال اخیر. اما راه به جایی نبرد. نه اینکه تکنیک‌ها و ایده‌های شفر راهگشا نباشند اما حاشیه، مدیریت ضعیف و عوامل بیرون زمین چنان روی این تیم سایه انداخت که یکی از بهترین استقلال‌های چندسال اخیر زمین خورد و فاتح لیگ برتر نشد. استقلال با استراماچونی جسور بود. جسارتی دوست داشتنی که همه را شیفته خودش می‌کرد. اما حتی این تیم هم به اندازه تیم شفر اجازه خودنمایی نیافت. مدیریت ضعیف استقلالی‌ها تیم را زمین زد و خیلی زود وارد حاشیه شد و از میان رفت. در این میان استقلال منصوریان و فکری هم بودند که گفتن ندارد که جای پرداختن ندارند. حالا اما استقلال فرهاد مجیدی، استقلالی که فرهاد مجیدی از ابتدا در ساختن آن نقش داشته در حال اجرای نمایشی متفاوت است. یک استقلال نتیجه‌گیر که نه به‌دنبال کسب عنوان تکنیکی‌ترین‌هاست و نه شجاع‌ترین. استقلالی که تنها به فکر گرفتن امتیاز در زمین مسابقه است و به چیز دیگری فکر نمی‌کند. نمایش استقلال برای نفت مسجد سلیمان نشان داد که این تیم اگر بخواهد می‌تواند تکنیکی و جسور هم بازی کند ولی در بازی‌های مهم این ریسک را به جان نمی‌خرد چون ممکن است تمرکزش را از روی امتیازآوری پرت کند و به این ترتیب آنها بار دیگر از جام دور بمانند. این مهم‌ترین فرق مجیدی و سایر استقلال‌های این چند سال است.