امیر فروزش

 

پرسپولیس این فصل تیمی متفاوت از تمامی فصول گذشته است. تیمی که همانند سایر مدعیان پر فراز و نشیب ظاهر شده و حتی در مقایسه با خود نسبت به فصول گذشته دچار افت محسوسی است که به استانداردهای خود نیز نزدیک نشده.

پرسپولیس در بخشی از پست‌ها با مشکلات عدیده‌ای روبه‌روست. سرخ‌ها در پست دفاع راست مشکل مشهودی دارند. شیری کماکان نمی‌تواند در فاز تهاجمی این تیم تأثیرگذار باشد و با توجه به این که چند فصل از حضور او در این پست در تیم پرسپولیس می‌گذرد، پیشرفتی در روند او حاصل نشده. خریدهای جدید پرسپولیس نیز بعضاً نتوانسته‌اند توانایی‌های خود را بخوبی بروز دهند و کادر فنی هنوز جای ثابتی برای آنها پیدا نکرده. از طرفی ستاره‌های پرسپولیس با روزهای اوج خود فاصله گرفته‌اند و این مسأله به کادر فنی بازمی‌گردد که چرا نتوانسته بازیکنان را به پیک آمادگی بعد از گذشت یک نیم فصل برساند.

قهرمان لیگ از لحاظ تاکتیکی و هماهنگی نیز در این فصل چندان مطلوب کار نکرده و تنها ویژگی جدیدی که می‌توان در این فصل به آن اشاره کرد، این است که کلونی سرخ تیمی فرصت‌طلب نشان داده که از تک موقعیت‌ها بخوبی استفاده می‌کند. مصدومیت عیسی آل‌کثیر مصیبت جدیدی است که گریبان این تیم را گرفته.

در آخر اینکه پرسپولیس این فصل نه تنها پیشرفتی نداشته، بلکه عقبگرد و پسرفت در این تیم مشهود است. یحیی در تاکتیک و چینش نفرات از خود نوآوری و خلاقیت بروز نداده و شاید به نوعی بتوان گفت که دستش برای حریفان رو شده باشد.