سامان موحدی راد - پرسپولیس لیگ بیست و یکم یکی از متفاوت‌ترین پرسپولیس‌های چند سال اخیر بود. آنها بعد از پنج قهرمانی پیاپی در لیگ ایران و تبدیل خودشان به بهترین تیم کشور، حالا از اوج دور شده‌اند و نشانه مهم‌اش همین است که در حوالی نیم‌فصل لیگ صدرنشین نیستند. اگرچه فاصله پرسپولیسی‌ها با صدر جدول کم است اما می‌دانیم که سبک بازی‌ آنها تا اینجای فصل نشان می‌دهد که این تیم همان پرسپولیس چند فصل قبل نیست. کاری که پرسپولیس در پنج سال اخیر کرد عملکرد بی‌نظیری بود. چیزی که شبیه‌اش در فوتبال ایران دیده نشده بود. تیمی یکدست که سرانجام دستی به سر و گوش زیرساخت‌هایش کشیده بود و صاحب امکانات حداقلی شده بود با بازیکنانی یکدست و مدیریتی واحد. چیزی که پرسپولیس در این سال‌ها از آن اجتناب می‌کرد، حاشیه بود و اتلاف منابع. مدیریت باشگاه اغلب در پی این بود که حواشی را از تیم دور کند و مربی‌های تیم هم به‌دنبال این بودند که منافع تیم را تأمین کنند. اما پرسپولیس امسال از این مسأله فاصله زیادی دارد. نخست اینکه آنها مثل ابتدای فصل قبل مجموعه‌ای از خریدهای ناموفق را داشتند. خریدهایی به خواسته کادرفنی که جای ستاره‌های از دست رفته این تیم را پر کند و در نتیجه آنها امتیازات زیادی را از دست دادند. دیگر اینکه مربی‌ها و مدیران تیم وارد حاشیه، مصاحبه و جنجال‌های بیهوده شدند. مجموعه اتفاقاتی که حواس تیم را پرت می‌کند و آنها را از کار اصلی‌شان باز می‌دارد. اینها بخشی از مسیر معمولی شدن است که پرسپولیس در حال طی کردن آن است.