مازیار گیلکان

 

 آنچه در مدیریت گذشته پرسپولیس و استقلال از جمله عجایب فوتبال ایران بود، در روز دربی و با کیفیت نازل بازی این دو تیم خود را بیشتر نشان داد.

استقلال و پرسپولیس در اقدامی عجیب و بی‌تدبیر آندره‌آ استراماچونی و گابریل کالدرون را از دست دادند، در حالی‌که تمام مبلغ دستمزد آنها را بدهکار شدند و حالا باید برای پرداختش مشقت را تحمل کنند. هر دو تیم بدون آنکه از تمام مدت قرارداد خود با مربیان بهره‌مند شوند، پولی سنگین را بدهکار شدند و برای انتخاب جانشین هم هزینه دوباره‌ای را تحمل کردند. بخصوص پرسپولیس که مربی بعد از کالدرون -یحیی گل‌محمدی- هزینه کمتر از کالدرون روی دستش نگذاشت.

این یک اشتباه بزرگ در هر دو باشگاه بود. هم استراماچونی و هم کالدرون مشغول ساخت تیم‌هایی بودند که می‌توانستند قدرت تازه‌ای از خود را نشان دهند. استقلال با استراماچونی پس از سال‌ها فوتبالی فکر‌شده و صاحب‌ایده را ارائه می‌کرد و پرسپولیس با کالدرون به خوبی و چه بسا باکیفیت‌تر، جای خالی برانکو ایوانکوویچ را پر کرده بود.

استقلال و پرسپولیسی که توسط فرهاد مجیدی و یحیی گل‌محمدی اداره فنی می‌شوند، در روز دربی خود را نمایش داد، تیم‌هایی بدون ایده برای بازی، تیم‌هایی که نمایشی زننده و بی‌معنا دارند و آنچنان بی‌کیفیت بازی می‌کنند که تماشاگر از تماشای بازی آنها پشیمان می‌شود.

استقلال و پرسپولیس گزاف‌ترین هزینه‌ها را متقبل می‌شوند، بازیکنان را به گزاف‌ترین قیمت‌ها می‌خرند اما برای اصلی‌ترین کار یک تیم در بازی، مهره اصلی باکیفیتی ندارند، در حالی‌که می‌توانند بازیکنان خود را به دست مربیان بزرگ‌تری بسپارند. باشگاه‌هایی که صحبت از چند صد میلیارد هزینه می‌کنند، چرا نباید کیفیت فنی بالاتری را تجربه کنند؟

برای یحیی گل‌محمدی و فرهاد مجیدی مربیگری در پرسپولیس و استقلال پایان کار است. آنها وقتی در این موقعیت هستند، احساس نیاز نمی‌کنند که باید چیز بیشتری یاد بگیرند. هر دو مربی هم از تجربه و دانش کافی حتی برای بازار فوتبال آسیا برخوردار نیستند و به شدت نیاز دارند که مربیگری را از پنجره‌های تازه ببینند.

بازی استقلال - پرسپولیس به وضوح نشان داد که کیفیت کار دو مربی چقدر است و به وضوح به هر دو مربی هشدار داد که برای مربی شدن هنوز چقدر بیشتر باید بدانند و چقدر بیشتر باید ایده داشته باشند. دربی نمایشی از عملکرد دو مربی بود و در میدان چیزی برای ارائه نداشت.