مصاحبه
ناصر انصافی مقدم
گرچه در المپیکها کسب عنوان قهرمانی تیمی برای تیم هر کشوری و در هر رشته ورزشی با بیشترین تعداد مدالهای طلای به دست آمده آنچنان موردنظر و ملاک نیست اما به هر شکل و به رسم معمول و در نظر داشتن یک روش و شیوه سنتی و همیشگی نمیتوان عنوان قهرمانی تیمهای موفقی که بیشترین مدالهای طلا را در جدول و ردهبندی مرغوبیت مدالهای المپیک به دست آوردهاند نادیده گرفت و اشارهای به قهرمانی تیم آن کشور نداشت.
در مسابقههای کشتی آزاد بازیهای المپیک 2020 توکیو، تیم روسیه با سه مدال طلا و دو برنز در جدول ردهبندی مدالهای این مسابقهها بهترین نتیجه را به دست آورد و با این تعداد مدال، قاطعانه به عنوان قهرمانی تیمی المپیک دست یافت و آمریکا با دو مدال طلا، یک نقره و دو برنز دوم شد و ژاپن هم فقط با یک مدال طلا در مکان سوم قرار گرفت.
تیم ملی کشتی آزاد ایران نیز بدون کسب مدال طلا و فقط با یک مدال نقره و یک برنز به همراه تیم هند مشترکاً در جایگاه چهارم المپیک ایستاد؛ نتیجهای که از نظر محمدحسین محبی، به برنامهریزی بلندمدت کشورهایی مثل آمریکا در رشته کشتی برمیگردد.
درباره نتیجهگیری تیم ملی کشتی آزاد کشورمان در بازیهای المپیک توکیو و روندی که در پیش گرفته، با محمدحسین محبی؛ به گفت و گو پرداختیم که در ادامه میخوانید.
عملکرد کشتی آزاد در توکیو چطور بود؟
مطمئناً نتیجه خوبی برای کشتی کشور ما نبود اما کشتی ما همین است و همیشه همین وضعیت را داشته و همیشه با فراز و نشیب همراه بوده است، شما نگاه کنید از مسابقههای جهانی 1974 استانبول ترکیه که تیم ایران توسط مرحوم رمضان خدر در وزن 57 کیلوگرم فقط یک مدال نقره به دست آورد و یا بازیهای المپیک 1976 مونترال توسط منصور برزگر در وزن 74 کیلوگرم فقط صاحب یک مدال نقره شد و همینطور مسابقههای جهانی 1977 لوزان سوییس و باز هم توسط منصور برزگر به یک مدال نقره رسید، کشتی ما همیشه همین جوری بوده و پایین و بالا زیاد داشته است.
مشکل اصلی کجاست؟
کشتی ایران هر وقت خوب مدیریت شده و برنامهریزی نسبتاً خوبی داشته -اینکه میگویم برنامهریزی نسبتاً خوب برای اینکه برنامهریزی و مدیریت کشتی ما هیچوقت به پای کشتی کشورهای شوروی سابق و روسیه فعلی و آمریکا نمیرسد- نتایج خوبی گرفتهایم.
یعنی کشتی برای حضور در المپیک توکیو به خوبی مدیریت نشده بود؟
تصور من همین است و نمیتواند جز این باشد؛ ما باید خیلی بیشتر از اینها برای المپیک کار میکردیم.
در مورد نتایج تیمهای روسیه و آمریکا که رقبای همیشگی و سنتی ما در مسابقههای جهانی و المپیکها هستند، شما چه نظری دارید؟
وضعیت تیمهای این دو کشور بزرگ با ما بسیار فرق میکند و برای همین خیلی بهتر از ما در مسابقههای جهانی و المپیکها نتیجه میگیرند؛ در المپیک توکیو، روسها مثل ما شش سهمیه داشتند اما در شش وزن المپیک صاحب سه مدال طلا و دو برنز شدند؛ آمریکاییها هم که پنج سهمیه المپیک گرفته بودند توانستند هر پنج کشتیگیر خود را روی سکو بفرستند و دو مدال طلا، یک نقره و دو برنز عاید تیم آمریکا شد. بدون تعارف روسها و آمریکاییها همیشه بهتر از ما کار کردهاند و بهترین نتیجه را گرفتهاند. آنها درست فردای بعد از هر دوره المپیک، برنامهریزی خود را برای المپیک دوره بعد آغاز میکنند؛ کاری که ما اصلاً نمیکنیم. ما سه، چهار ماه یا حداکثر شش ماه مانده به المپیک میفهمیم که المپیکی در راه است و تازه کار خود را با برگزاری رقابتهای انتخابی آغاز میکنیم و بعد چند مرحله اردوی تدارکاتی برای تمرین کشتیگیران خود میگذاریم. ما بعد از المپیک و مسابقههای جهانی همه چیز یادمان میرود؛ من شنیدم «دیوید تیلور» آمریکایی که حسن یزدانی را در دیدار فینال المپیک توکیو شکست داد، بلافاصله پس از بازگشت به آمریکا تمرینات خود را برای مسابقههای جهانی نروژ آغاز کرد؛ آیا ما واقعاً مثل آمریکاییها و روسها عمل میکنیم؟ روسها که مثل همیشه جایگاه خاص و همیشگی خود را در المپیک حفظ کردند اما آمریکاییها نتیجه تلاشها و برنامهریزی پنج ساله خود را که بعد از المپیک 2016 ریودوژانیرو آغاز شده بود، در المپیک توکیو گرفتند.
آیا دلایل دیگری در عدم نتیجهگیری تیم کشورمان وجود داشت؟
به نظر من اتحاد، همدلی، رفاقت و اتفاقنظر بین کشتیگیران و اعضای کادر فنی وجود نداشت که البته این مسأله همیشه و از زمانی که خود ما کشتی میگرفتیم وجود داشته است.
پدیده مسابقههای کشتی آزاد المپیک توکیو چه کسی بود؟
«دیوید استیوسن» کشتیگیر فوق سنگین تیم آمریکا با 20 یا 21 سال سن که با شکست دو قهرمان جهان و المپیک یعنی «طاها آک گول» از ترکیه و «گنو پتریاشویلی» از گرجستان توانست به مدال طلای المپیک برسد. به نظرم او بهترین کشتیگیر این دوره از مسابقهها بود.