کد خبر: 234887تاریخ: 1400/6/23 00:00
حامد حیدری: رفتنم به آذربایجان سیاسی نبود
پروفایلم برای همیشه با پرچم ایران می‌ماند
گفت و گو
محسن وظیفه
یکی از ستاره‌های این دوره بازی‌های پارالمپیک یک جوان ترکه‌ای آذری زبان بود که در ترکیب تیم ملی آذربایجان درخشید. حامد حیدری در بازی‌های پارالمپیک ریو برای ایران مدال نقره کسب کرده بود اما این بار در توکیو آمد و خودش برای آذربایجان طلا گرفت و مدال نقره را هم به ایران داد. تا قبل از اینکه حامد حیدری برای آذربایجان پرتاب کند، مدال طلا برای امان‌اله پاپی بود؛ مدالی مهم که اتفاقاً یکی از دو مدالی بود که ایران برای رسیدن به رده دهمی به آن نیاز داشت. کمتر کسی فکر می‌کرد که حامد حیدری در توکیو چنین پرتابی را انجام بدهد اما این کار را کرد و یک نتیجه عجیب را کسب کرد تا همه به این فکر کنند که او چرا به آذربایجان رفت؟ سؤالی که خودش جواب جالبی برای آن دارد: «اگر از ایران نمی‌رفتم هیچ‌وقت به پارالمپیک نمی‌رسیدم و تا سال‌ها شاید پشت خط می‌ماندم.»
یکی از عجیب‌ترین چهره‌های این دوره از بازی‌های پارالمپیک بودی.
چرا عجیب؟ ورزشکار بی‌حاشیه‌ای هستم و همیشه سعی کردم فقط سرم در کار خودم باشد.
اما گرفتن مدال طلا برای آذربایجان چیز دیگری را نشان می‌دهد؟
چه چیزی را نشان می‌دهد؟ برای حفظ شرایط ورزشی‌ام مجور شدم این تصمیم را بگیرم. کلاس F57 بسیار در ایران شلوغ است و امکان رسیدن به پارالمپیک به این آسانی ممکن نیست. اگر این دوره به توکیو نمی‌آمد چه کسی می‌توانست تضمین کند که در دوره بعد حضور داشته باشم.
یعنی هیچ نگاه سیاسی و اقتصادی در رفتن به کشور آذربایجان نقش نداشت؟
ابداً! من ورزشکار هستم و عمر ورزشی بسیار کمی دارم. باید نگاه حرفه‌ای به این موضوع داشته باشم. می‌خواستم در پارالمپیک پرتاب کنم اما اگر در ایران می‌ماندم هرگز چنین فرصتی نصیبم نمی‌شد. یک پا دارم و یک پای دیگر هم پروتز است. طبیعی است که شرایط عادی ندارم و باید به بهترین شکل ممکن به آینده فکر کنم.
و این آینده در آذربایجان بود!
ببینید در دوره گذشته سه نفر از ایران در پرتاب نیزه در کلاسF57 راهی بازی‌های ریو شدیم و هر سه روی سکو بودیم اما در این دوره با رکوردهایی که داشتم اصلاً انتخاب نمی‌شدم. بهترین نفر این وزن در ایران امان‌اله پاپی بود اما بعد از او هم چند نفر دیگر حضور داشتند.
و همین باعث شد تا تصمیم به کوچ بگیرید؟
نمی‌دانم این حرف‌هایی که درباره تصمیم سیاسی من زده شد از کجا درآمد. داستان رفتن من به آذربایجان هرگز سیاسی نبود. اگر یک درصد فکر می‌کردم که در ترکیب ایران به توکیو می‌رسم هرگز تصمیم به رفتن نمی‌گرفتم.
خب در آذربایجان امکانات بهتری هم وجود دارد.
مگر اینجا وجود نداشت؟ من اینجا هم وقتی می‌خواستم تمرین کنم شرایط خوبی داشتم اما قرار نیست که مدام تمرین کنم و به مسابقه اعزام نشوم. رفتنم به مسائل حاشیه‌ای از این دست که مشکلات مالی و یا کمبود امکانات بوده ربط نداشت.
ولی پارالمپیک قبلی حضور داشتی و مدال نقره هم گرفتی.
بله هم من حضور داشتم و هم خالوندی و هم پاپی که طلا به خالوندی و برنز هم به پاپی رسید.
سه مدال در یک رشته؟
بله خیلی قدر هستیم در این بخش و با توجه به سیاست کمیته ملی پارالمپیک که سعی داشت روی شانس‌های طلا سرمایه‌گذاری کند هیچ شانسی برای رسیدن به توکیو نداشتم. متأسفانه سهمیه ما به تیم داده می‌شود و کادرفنی به همراه فدراسیون باید تصمیم بگیرند چه کسی به کدام تورنمنت اعزام شود.
و با توجه به رکوردهایی که در پرتاب نیزه داشتی بعید بود شانس رسیدن به توکیو را داشته باشی؟
دقیقاً و به همین دلیل هم خیلی زود بعد از ریو تصمیم گرفتم برای آذربایجان مسابقه بدهم.
و حالا طلا و نقره ریو دیگر در ایران نیستند؟
در ایران هستم و اینجا زندگی می‌کنم اما برای آذربایجان مسابقه می‌دهم.
از خالوندی خبر داری کجاست؟
خبر دارم اما نمی‌توانم درباره‌اش حرف بزنم.
چرا؟
ببینید ما ورزشکار هستیم و حاشیه را دوست نداریم. اگر بخواهد خودش درباره وضعیت زندگی‌اش توضیح می‌دهد.
عجیب است که برای آذربایجان مسابقه می‌دهی اما پروفایل صفحه‌های مجازی تو هنوز با پرچم ایران است؟
برای همیشه هم پروفایلم همان می‌ماند. قرار نیست پرچم ایران از پروفایلم حذف شود.
قبل از بازی‌های پارالمپیک توکیو رکورد خوبی ثبت نکرده بودی.
بله مسابقات قهرمانی اروپا بود که رکورد خوبی نزدم. 43/75 متر رکوردم در قهرمانی اروپا بود که اگر در ایران بودم با آن رکورد حتی برای این بازی‌ها انتخاب هم نمی‌شدم.
با این وضعیتی که در قهرمانی اروپا داشتی، فکر می‌کردی در توکیو چنین رکوردی را ثبت کنی؟
واقعیتش نه. البته قهرمانی اروپا در اوج تمرینات بدنسازی برگزار شد و شرایط خوبی نداشتم. نتیجه هم برای من مهم نبود اما در توکیو وقتی مسابقات شروع شد احساس کردم می‌توانم خوب پرتاب کنم.
تا قبل از اینکه نوبت به پرتاب تو برسد، پاپی قهرمان بود!
در دو سال گذشته هرگز چنین رکوردی نزده بودم و وقتی پاپی از ورزشکار برزیلی عبور کرد، احساس کرد کار تمام است.
ولی برای طلای تو دست زد.
به نظرم شوکه شده بود. یک کم خندید و بعد دست زد. تصور نمی‌کرد اینقدر خوب پرتاب کنم و به همین دلیل شوکه شد. در سه سال گذشته چنین رکوردی از من ندیده بود.
وقتی طلا گرفتی چه احساسی داشتی؟
احساس غریبی بود. برای رسیدن به این مدال طلا زحمت زیادی کشیدم و سختی‌های فراوانی را تحمل کردم و وقتی فهمیدم طلایی شدم تمام اینها از بین رفت و به یک آرامشی رسیدم.
حتی زیر پرچم یک کشور دیگر؟
باز هم باید تأکید کنم که من ورزشکار هستم و ابداً نگاه سیاسی ندارم. می‌خواستم مسابقه بدهم و این شرایط در ایران برایم مهم نبود. من استعدادی در این ورزش داشتم که باید خیلی خوب آن را شکوفا می‌کردم. حالا اگر در این دوره غیبت می‌کردم آیا معلوم بود در پارالمپیک بعدی می‌توانم حاضر باشم؟
فکر می‌کنی در پارالمپیک بعدی حاضر باشی؟
خدا داند. عمر ورزشی خیلی طولانی نیست و هیچ‌کس نمی‌داند چه چیزی در انتظارش است.
در آذربایجان چقدر برای این مدال طلا پاداش می‌گیری؟
علاقه ندارم در این باره حرف بزنم.