گزارش

جعفر برزگر 

 

تکلیف قهرمانی مثل تکلیف دومین تیم سقوط کننده لیگ بیستم هم به روز آخر کشیده شد. پرسپولیس اگر پیکان را با یک گل هم شکست دهد قهرمانی‌اش برای پنجمین مرتبه متوالی قطعی می‌شود. شاگردان یحیی گل‌محمدی اگر به تساوی هم رضایت دهند آن‌وقت سپاهان در تهران باید با اختلاف سه گل استقلال را شکست دهد. در واقع سپاهان در شرایطی قهرمانی‌اش ارتباطی با تفاضل گل ندارد که استقلال را از پیش رو بردارد و پرسپولیس هم به پیکان ببازد.

اما اگر پرسپولیس قهرمان شود این مهدی تارتار است که برای سومین سال متوالی در شب قهرمانی قرمزهای پایتخت حریف این تیم خواهد بود. پنجشنبه 26 اردیبهشت سال 98، هفته سی‌ام هجدهمین دوره لیگ برتر، ساعت 21:30، ورزشگاه تختی جم و در حضور 15 هزار تماشاگر پرسپولیس با یک گل میهمانش را شکست داد. چه کسی هم گل زد، ماریو بودیمیر که به دلیل عملکرد بسیار ضعیفش به شدت تحت فشار و انتقاد قرار داشت.

انگیزه‌های تیم تارتار که به‌ خاطر سرمربی‌ پرسپولیسی‌اش به تبانی متهم شد، خیلی بیش از تصور قرمزها بود و بازی را خیلی بهتر از شاگردان برانکو آغاز کردند. آنها در 10 دقیقه ابتدایی طوری روی دروازه پرسپولیس فشار آوردند که انگار برای بقا تلاش می‌کردند.

اما وقتی بازی به دقیقه 41 رسیده بود مهدی ترابی از سمت چپ توپ را به پشت مدافعان پارس‌جنوبی فرستاد و بودیمیر که در بهترین موقعیت قرار داشت، با یک ضربه روپا و سرضرب دروازه حریف را باز کرد. در نیمه دوم پرسپولیسی‌ها برای کنترل بازی وارد زمین شدند و اتفاقاً این کار را به خوبی انجام دادند. البته پارس‌جنوبی هم چند موقعیت نصفه و نیمه داشت اما مدافعان پرسپولیس اجازه پیشروی به بازیکنان این تیم ندادند تا قهرمانی‌شان را با پیروزی جشن بگیرند. شاگردان تارتار آنقدر محکم و با انگیزه بازی کردند که جای هیچ حرف و حدیثی برای سومین قهرمانی متوالی پرسپولیس باقی نگذاشت.

 

پوکر قهرمانی باز هم با تارتار

جمعه سوم مرداد سال 99، هفته بیست و ششم لیگ نوزدهم، پرسپولیس به مسجدسلیمان رفت تا ضمن کسب سه امتیاز برای چهارمین فصل متوالی جام قهرمانی را بالای سر ببرد. وقتی قرار شد قهرمانی در وضعیت آب و هوایی ویژه و سخت خوزستان رقم بخورد شاید برخی تصور می‌کردند داستان پوکر سرخ‌ها باز هم یک هفته دیگر عقب بیفتد. گل دقیقه 89 فولاد به ذوب‌آهن و محاسبات جدولی شرایط را به گونه‌ای رقم زد که تیم یحیی باید باز هم می‌برد اما باز هم برد.

پرسپولیس تاریخ‌ساز شد. این چهارمین قهرمانی متوالی در لیگی بود که تیم‌ها به لحاظ فنی اختلاف چندانی با هم ندارند اما پرسپولیس این اختلاف را ایجاد کرده که چهار هفته قبل از پایان فصل با اختلاف امتیاز دو رقمی سریع‌ترین قهرمانی تاریخ لیگ برتر را رقم زده‌اند.

شروع پرسپولیس در این مسابقه خوب بود اما بعد از خلق دو موقعیت گل، میزبان هم خودی نشان داد و دو موقعیت خوب خلق کرد. موقعیت گل بعدی هم مال میزبان بود اما پرسپولیس کم کم به ریتم دلخواهش رسید. پرسپولیس دقیقه 35 با یکی از اندک کارهای ترکیبی که به نتیجه می‌رسید با سانتر پای چپ شیری و ضربه سر علیپور به گل رسید. با این گل به نظر می‌رسید داستان تمام خواهد شد چرا که سرخ‌ها استاد حفظ نتیجه و بردهای یک گله به حساب می‌آمدند اما شرایط این مسابقه نرمال نبود وهنوز زمان زیادی باقی مانده، ضمن اینکه با حضور امیری در دفاع چپ و شرایط سخت آب و هوایی دنبال کردن نقشه قبلی دشوار به نظر می‌رسید. تارتار که دوست داشت مثل بازی رفت مقابل پرسپولیس سربلند باشد از همان شروع نیمه دوم تغییراتش را شروع کرد اما پرسپولیس شروع بهتری نسبت به حریفش داشت.

مهدی عبدی در دقیقه 58 گل دوم را زد تا خیال هواداران پرسپولیس از قهرمانی چهارم راحت شود اما نفت بعد از خلق یکی دو موقعیت با یک پنالتی و توپی که به دست سیدجلال خورد با ضربه ابراهیمی اختلاف را به حداقل رساند تا ماجرا کمی پیچیده شود. میزبان بیش از بیست دقیقه فرصت داشت تا رکورد سریع‌ترین قهرمانی لیگ را خراب کند و پرسپولیسی‌ها را برای یک هفته دیگر منتظر نگه دارد. مزه این برد و قهرمانی آنقدر شیرین بود که تیم یحیی را عقب نگه داشت و پرسپولیس درصدد بازی کنترلی برآمد اما تیم تارتار هم نمی‌خواست راحت دست‌ها را بالا ببرد. در این بازی باز هم شاگردان تارتار بسیار با انگیزه ظاهر شدند. پرسپولیس قبل از این در لیگ شانزدهم با قهرمانی در هفته بیست و هفتم سریع‌ترین قهرمانی لیگ را به نام خود زده بود اما حالا آنها چهار هفته مانده به پایان قهرمان شده‌اند و رکورد سریع‌ترین قهرمانی لیگ برتر را یک هفته ارتقا دادند. البته تیم علی پروین هم یک بار در جام آزادگان چهار هفته مانده به پایان فصل قهرمان شده است.