نفر به نفر

سامان موحدی راد  

 

سرانجام فیل موش زایید. تیم ملی تکواندوی ایران که با سه سهمیه (2 مرد و یک زن) در رقابت‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو شرکت کرده بود، با عملکردی ضعیف و بدون کسب حتی یک مدال که در تاریخ این رشته ‌بی‌سابقه بود، به کار خود پایان داد. 

به این ترتیب «حاشیه» مهم‌ترین دستاورد تیم ملی تکواندوی ایران از توکیو بود. شکست‌های عجیب تکواندوی ایران و حذف مدالی آنها از سبد مدال‌های ایران بار دیگر انگشت‌های اتهام را به سوی سیدمحمد پولادگر نشانه رفته است. مردی که بیست و یک سال است در رأس فدراسیون تکواندوی ایران است و سبک مدیریتش همیشه مورد انتقاد بود.

یک دهه پیش عمده انتقادات از پولادگر به خاطر کنار گذاشتن رضا مهماندوست از سرمربیگری تیم ملی ایران بود. مربی بااستعدادی که در اعتراض به عدم پرداخت دستمزدش و اختلاف با پولادگر از ایران رفت و بعدها با تیم ملی آذربایجان چندین و چند بار طعم شکست را به تیم ملی ایران 

چشاند. 

با رفتن او هم البته فرآیند استعدادیابی و درخشش تکواندوی ایران با چالش‌هایی مواجه شد اما این تنها مهاجر تکواندوی حرفه‌‌‎ای از ایران نبود. 

همین روز گذشته تمام جهان دیدار رنج‌آور کیمیا علیزاده و ناهید کیانی را تماشا کردند. اولین و تنها مدال‌آور زن ایرانی در المپیک که از ایران رفت و در این رقابت‌ها زیر پرچم المپیک رقابت کرد. در سال‌های گذشته هم چیزی حدود 9 تکواندوکار ایرانی از ایران مهاجرت کردند و در هیأت تیم‌های ملی دیگر در رقابت‌ها شرکت می‌کنند. 

چیزی که مثلاً در رشته‌های مدال‌آوری چون کشتی و وزنه‌برداری به ندرت دیده می‌شود. ایراد کار کجاست که رشته مدال‌آور ایرانی به محلی برای نارضایتی ستاره‌های ایرانی تبدیل شده و آنها ترجیح می‌دهند از ایران 

بروند؟

علی بسحاق مربی سابق تیم ملی تکواندو شرایط مدیریتی پولادگر را چنین توصیف می‌کند: «در بازی‌های آسیایی قهرمان شدیم و در گرندپری هم می‌شود گفت قهرمان شدیم اما برخی از فدراسیون نشین‌ها بین من و آقای عسگری دو بهم زنی کردند که یکی از آن افراد روابط عمومی فدراسیون بود. در فدراسیون تکواندو همه کاره روابط عمومی است. تصمیم می‌گیرد چه کسی بیاید و چه کسی برود. نفراتی که تخصص ندارند، تصمیم می‌گیرند و سوءمدیریت پولادگر هم از اصلی‌ترین دلایل بود. در پنج سال حضور من او حتی پنج بار هم سر تمرین تیم ملی نیامد. این تفرقه‌ها زمانی بین من و عسگری پیش آمد که ما در فینال گرندپری روسیه بودیم»

این بخشی از ناآرامی‌های فدراسیون تکواندو است که در آن استعدادها هدر می‌رود و کار به جایی می‌رسد که یک المپیک بدون مدال را تجربه می‌کنیم.