کیفیت قضاوت علیرضا فغانی و دربی شباهت عجیبی به هم داشت. هر دو بی‌شباهت به بهترین‌های ایران و هر دو مایه ناامیدی از اینکه فوتبال با این‌همه جار و جنجال این اثر نازل را به جا می‌گذارد. تکرار این کلیشه که دربی به دلیل حساسیت‌هایش اینچنین از نظر کیفیت نزول می‌کند، چندان توجیه جالبی نیست. کاش دست‌کم در فضای بحث، تهیه توجیه خلاقانه باشد.

اما آنچه این‌بار نزول کیفیت را باعث شد، اتفاقاً ناشی از تدبیر تاکتیکی بود، به این معنا که کوشش برای به هم ریختن نظم بازی حریف به نمایشی فاقد فوتبال تبدیل شده بود. در شأن مربیان نبود که بگویند بیش از آنکه برنامه‌ای برای بازی داشته باشند، روی برنامه بستن بازی حریف کار کرده بودند. افتخار به این نکته چندان جذابیتی ندارد و از خیرش گذشته‌اند. 

در استقلال خبری از مانورهای مهدی قایدی نبود و در پرسپولیس اثری از مهدی ترابی ندیدیم. در دفاع پرسپولیس که بدون جلال حسینی نمایش بهتری داشت و تصمیم یحیی گل‌محمدی را منطقی جلوه داد، حتی فرشاد فرجی مسلط بر بازی بود. یکی از بهترین بازیکنان میدان اما سیاوش یزدانی بود که درخشید و می‌دانست در خط دفاع روز دربی چه وظایف سنگین‌تری دارد، آن هم در سیستم با ۳ مدافع که هنوز بر سر اجرایش در استقلال بحث و تردید وجود دارد.

استقلال و پرسپولیس در روزی که برای مهار حریف نقشه کشیده بودند، قدرت اجرای پلن بعدی را نداشتند و در همان نقش اول خود فرو رفته بودند. استقلال و پرسپولیس تیم‌هایی نبودند که بتوانند برنامه‌های متنوعی را در یک بازی اجرا کنند. این تنوع، کیفیتی از برنامه‌ریزی را می‌خواهد که هر دو تیم از آن عاجز بودند. نه فقط نیروی انسانی درون زمین، بلکه مربیان کیفیت کافی را نداشتند.

آن ۸ دقیقه وقت اضافه که علیرضا فغانی در پایان ۹۰ دقیقه اعلام کرد، فرصتی بود برای اینکه نمایش نازل دربی در ۹۰ دقیقه تمام شود و فغانی هم بیشتر خودش را با کمی وزن اضافه خسته نکند، اما این دو تیم که در ۹۰ دقیقه راهی برای گل زدن نیافته بودند، در ۸ دقیقه و وقت‌های اضافه بعدی هم ترجیح می‌دادند با فغانی قدم بزنند.

برای گل‌محمدی و مجیدی دربی‌ها آنطور پیش می‌رود که می‌خواهند با حداقل ریسک به نتیجه برسند، حالا یک بار پنالتی روی قایدی نادیده گرفته می‌شود و دفعه بعد خطای ارسلان مطهری که از چشم داور خسته دور می‌ماند. مربیان ترجیح می‌دهند که برای دربی برنامه جذابی نداشته باشند، بلکه اتفاقات و احتیاط و احتیاط نتیجه را تعیین کند.

استقلال بعد از این دربی رویای قهرمانی را جست‌وجو می‌کند و در مسیر جام حذفی هنوز برای رسیدن به جام کار سختی برای آبی‌ها در پیش است. پرسپولیس هم آنقدر خوش‌خیال نیست که خود را قهرمان لیگ بداند و حتماً برای رسیدن به جام باید بعد از دربی حذفی خود را بازسازی کند.

سرنوشت استقلال و پرسپولیس در ادامه راه یکی در جام حذفی و دیگری در لیگ، جذاب‌تر از دربی جام حذفی خواهد بود، اگرچه دربی جام حذفی را حساس‌ترین بازی سال تصور می‌کردیم.