وصال روحانی
حضور وسیع پرسپولیسیها در دیدارهای تیم ملی فوتبال ایران در آوردگاه منامه در راه صعود به مرحله نهایی انتخابی جام جهانی 2022 در قاره آسیا، سرخهای تهرانی را با مخاطره احتمالی روبهرو کرده که هیچ باشگاه دیگری از کشورمان با آن قرابتی ندارد.
دلیل این امر حضور بیشترین نماینده از تیم پرسپولیس در بازیهای فوق و حضور مهرههایی قلیل از سایر باشگاهها در این مسابقات است. در حالی که استقلال فقط یک نماینده (مهدی قایدی) در منامه دارد، پرسپولیس شش بازیکن خود را در جمع ملیپوشان حاضر میبیند و اکثر آنها یا در جمع مردان فیکس تیم ملی حاضرند و یا اگر در شروع یک دیدار روی نیمکت بنشینند، در ادامه وقت بهعنوان مهره جانشین به زمین گسیل میشوند. به این ترتیب حسین کنعانی زادگان، وحید امیری، مهدی ترابی، احمد نوراللهی، کمال کامیابینیا و سیامک نعمتی با خطر خستگی مفرط روحی و جسمیای درگیر هستند که هیچ یک از باشگاههای دیگر ایران دارنده نماینده در تیم ملی با چنان چیزی روبهرو نیستند.
ابتدا سوپرجام، بعداً لیگ برتر
تأثیرگذاری این عامل زمانی بیشتر و آثار منفی آن وقتی عیانتر میشود که در نظر بگیریم این نفرات به محض بازگشت از بحرین باید پرسپولیس را در صحنههای داخلی همراه کنند.
یکی از دیدارهای پر اهمیت پیشرو برای پرسپولیس، بازی سوپرجام فصل پیش کشوراست که مدتهاست به تعویق افتاده ولی به تصمیم اخیر فدراسیون فوتبال سرانجام به 30 خرداد موکول شده است. درست است که تراکتور در هفتههای اخیر به سبب بعضی اختلافات داخلی و سستتر شدن جایگاه سرمربیاش (رسول خطیبی) و قهر آشکار و نهان زوج معروف مسعود شجاعی و اشکان دژاگه با باشگاه (و به واقع با مخالفخوانی آنان با روشهای کاری خطیبی) اوضاع خوب گذشتهاش را ندارد و با روزهایی که با هدایت ساکت الهامی فاتح جامحذفی فصل پیش شد، تفاوت زیادی کرده اما به هرحال تراکتور است. تیمی که به مصداق لقباش واقعاً پرشور است و از پرطرفدارترین تیمهای کشور به شمار میآید و حتی بدون دژاگه و شجاعی و همچنین احسان حاجیصفی (که در نیمفصل به سپاهان رفت) تیم پرمهره و شایستهای است که در روز خوبش میتواند هر تیمی را در ایران شکست بدهد. نه تنها دفاع تراکتور به لطف یک تلاش جمعی قابل اتکا است و دروازهبانش (محمدرضا اخباری) به معادلات و اردوی تیم ملی بازگشته است. بلکه با محمد عباسزاده، گلزنی را دارد که قادر است از کوچکترین فرصتها بزرگترین بهرهها را ببرد.
پیکرهای خسته، روحیههای فرسوده
اضافه بر سوپرجام کشور، پرسپولیس باید از شروع تیرماه در 7 دیدار باقیماندهاش در فصل بیستم لیگ برتر هم که به مردادماه نیز بسط مییابد، بخت آزمایی کند و به سبب رقابت پایاپایی که بین پرسپولیس و سپاهان در صدر جدول وجود دارد، هر یک از این هفت مسابقه حالت و منزلت یک فینال را برای قرمزهای تهرانی دارد. یحیی گلمحمدی و همکارانش این را هم میدانند که به سبب سهمیه اندک سپاهان در محاسبات تیم ملی، این تیم اصفهانی بسیار سرحالتر و سالمتر از پرسپولیس باقیمانده و دغدغهای بابت آوردگاه منامه و تبعات آن ندارد و بههمین دلیل، رقابت پرسپولیس خسته و کوفته که هنوز فرسودگی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا را هم در وجودش دارد، با سپاهان پرتوان و با نشاط بسیار سختتر از آنی خواهد بود که عدهای میپندارند. همین حالا نیز سپاهان (اگر چه با یک بازی بیشتر) با 3 امتیاز از پرسپولیس در صدر جدول جلوتر و تفاضل گلش هم بهتر است و این نشان میدهد سرخهای پایتخت فشار روحی و فکری فزونتری را برای رسیدن به سپاهان تحمل میکنند. آنها هم باید به فکر احیای پیکرهای خسته خویش باشند و هم روح و روان کسل شده خود را طراوت بخشند. این نکته هم که تیم ملی با کدام نتایج و حاصل نهایی از دیدارهای منامه فارغ میشود و با شادیهای صعود قرین میگردد یا خدای ناکرده با غمهای شکست، تأثیر چندانی در اصل ماجرا ندارد و موضوع اصلیتر این است که این مسابقات بیشترین فشار و لطمه را به اردوی پرسپولیس تحمیل و وارد کرده است. مسألهای که اگر در کار نبود، بخت قرمزها در مبارزه قدم به قدمشان با سپاهان بر سر عنوان قهرمانی بسیار بیشتر از امروز میشد.
در جستوجوی شادابها
اینک که وضع دیگری را برقرار میبینیم، گلمحمدی مجبور است به محض بازگشت شش ملیپوش پرسپولیس از بحرین، همه آنها را در یکی دو جلسه تمرین این تیم چک و آنها را به لحاظ روحی و جسمی بررسی کند و فقط از آنهایی که بدنی مقاومتر و روحی شادابتر دارند در دیدار سوپرجام کشور و سپس مسابقه با مسرفسنجان در لیگبرتر در تیرماه بهرهگیرد و بسیار بعید است که گلمحمدی امکان و شرایط استفاده از هر 6 قرمزپوش حاضر در منامه را در برابر سرخهای تبریزی داشته باشد. این معضل مهم و بزرگی است که کادر فنی پرسپولیس را به خود مشغول کرده و تبعات آن حداقل تا اواسط تیرماه این تیم را در لیگبرتر نیز همراهی خواهد کرد.