میعاد نیک

 

ادعای سرمربی جوان تیم فوتبال پرسپولیس مبنی بر دریافت پیشنهاد همکاری از سوی یک تیم حاضر در لیگ ستارگان فوتبال قطر و البته رد کردن این درخواست توسط یحیی گل‌محمدی بیشتر از آنکه نزدیک به واقعیت باشد، بوی تند بازارگرمی و البته ناقوس هشدار برای مدیریت باشگاه پرسپولیس را با خود به همراه دارد. طی سال‌های اخیر و پس از عصر رنسانسی که در فوتبال باشگاهی و ملی قطر آغاز شد و به قهرمانی عنابی‌های صحرا در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹ نیز انجامید، قطری‌ها نشان دادند که برای موفقیت در عرصه فوتبال از هیچ هزینه‌کرد و تلاش مضاعفی فروگذار نکرده و همواره به فکر تقویت خود در گستره فوتبال ملی و باشگاهی هستند. حالا و با عنایت به ترنوبل مالی فوق‌العاده بالا و سنگین لیگ ستارگان قطر، یحیی گل‌محمدی از ریجکت کردن پیشنهاد یک تیم فوتبال قطری که قطعاً متمول هم هست خبر می‌دهد. سرمربی جوان و موفقی که لااقل طی سال‌های اخیر اگر نگوییم گران‌ترین، یکی از گران‌ترین سرمربیان لیگ برتر فوتبال ایران بوده و حرف‌وحدیث‌های بسیاری هم پشتِ مفاد قراردادش با سرخ‌پوشان وجود دارد، بارها و بارها نشان داده که اصلاً از پول بدش نمی‌آید. در واقع با افت شدید ارزش پول ملی و عدم نیاز به پرداخت مالیات توسط فوتبالی‌های کشور قطر، هرگونه پیشنهاد جذابی با موافقت از سوی ایرانی‌های حایز شرایط همراه بوده و مدرک اثبات آن نیز به کوچ دسته‌جمعی بازیکنان ملی‌پوش و موفق فوتبال کشورمان از لیگ‌های داخلی و حتی اروپایی به حاشیه خلیج فارس منتهی می‌شود.

از لیگی که پسوند ستارگان را با خود یدک می‌کشد و با ژاوی هرناندز افسانه‌ای، لوران بلان فرانسوی، صبری لاموشی باسابقه و میلان ماچلای بزرگ نام خود را پررنگ‌تر از لیگ کشورهای رقیب نظیر ایران، امارات متحده عربی و کویت کرده، کمی بعید به‌نظر می‌رسد که نوبتی خاص و طلایی به یحیی گل‌محمدی داده باشد و این سرمربی از پذیرش آن منصرف شود. قطعاً برند باشگاه پرسپولیس در آسیا و البته خیل عظیم طرفداران سرخ‌پوش می‌تواند به مانعی سرسخت برای جدایی از اردوگاه قرمز تبدیل شود اما در دوران مدرن و فوتبال روز دنیا، مسائل مالی از اهمیت بالاتری برخوردار هستند و این حقیقت بر کسی پوشیده نیست.

منکر روند روبه‌رشد تیم فوتبال پرسپولیس در دوران سکانداری یحیی گل‌محمدی بر عرشه کشتی سرخ نمی‌توان شد اما آیا این سرمربی به‌تنهایی تیمش را به اینجا رسانده؟ زیرساخت و ساختار صحیحی که توسط مدیران موفق قبلی و با تلاش و همت برانکو ایوانکوویچ به‌وجود آمد، کار را چنان برای هر سرمربی جوان و یا مجربی ساده کرده که پیش از آغاز هر فصل می‌توان سرخ‌پوشان را در جمع ۴ تیم بالانشین انتهای همان فصل پیش‌بینی کرد. موفقیت و درخشش در تیمی که تمام بدیهیات و ملزومات حیاتی برای پیروزی را داشته و از رختکن باثبات و یکدلی برخوردار است، کار چندان دشواری نیست. هنر آن است که در یک تیم معمولی و پر از مشکل مانند تمام تیم‌های فوتبال باشگاهی ایران، موفق شد و نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت.

با این تفاسیر و این بوی تند سهم‌خواهی باز هم به‌نظر می‌رسد که نیت و قصد نهایی سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس از مطرح کردن این پیشنهاد بی‌نام و نشان، همان افزایش مبلغ قرارداد برای سال بعد و یا نواختن ساز جدایی بوده؛ وگرنه در چنین شرایطی اصلاً صحبت از این مسائل محلی از اعراب ندارد.