ایران ورزشی - این روزها مرگ روی ورزش سایه انداخته و جامعه‌ای که همیشه باعث بالا رفتن پرچم کشور بوده را سیاهپوش کرده است. هنوز داغ مهرداد میناوند و علی انصاریان سرد نشده بوده که نوبت به نادر دست نشان رسید تا یک بار دیگر جامعه ورزش را سیاهپوش کند و هنوز از شوک درگذشت نادر دست نشان خارج نشده بودیم که به یکباره اعلام شد نوبت فریدون قنبری رسیده و او رخت سفر ابدی را به تن کرده است.

البته فریدون با همه آنهایی که اسمشان آمد واقعاً متفاوت بود؛ قهرمانی با لهجه شیرین کرمانشاهی و البته با خصوصیات اخلاقی منحصر به فرد که از او فردی بی‌قرار در کشتی ساخته بود. زندگی ورزشی او با وجود همه‌ استعدادی که در کشتی داشت بسیار پرنوسان و با حاشیه همراه بود. کشتی‌گیری با تکنیک و خلاق که با استفاده از قوای جسمی ذاتی می‌توانست به یک پهلوان واقعی تبدیل شده و تا سال‌ها رسیدن به او به آرزوی رقبایش تبدیل شود اما افسوس که حاشیه امانش نداد تا او در دورانی که نسل طلایی کشتی در حال کنار رفتن بود، بتواند برای خودش جایی دست و پا کند.

اولین بار در مسابقات جهانی جوانان در سال 1997 بود که خوش درخشید مسابقاتی که در آن بزرگانی چون علیرضا دبیر قهرمان شدند، فریدون آن سال کنار دبیر، مجید خدایی و محمد رضایی به مدال طلای وزن 83 کیلوگرم رسید و از همان موقع بود که همه منتظر ظهور یک استثنا در کشتی بودند اما چرخ برای فریدون آنطوری ‌که باید نچرخید.

یک طلا در رده بزرگسالان قهرمانی آسیا تنها نشان طلای او از کشتی شد که در سال 2004 به دست آمد. البته در مسابقات جام جهانی در سه دوره به ترکیب تیم ملی رسید. 1998، 1999 و 2005 ؛ سه دوره مسابقات جام جهانی بود که فریدون در کنار تیم ملی حضور داشت.

فریدون الان باید چندین مدال جهانی را در کارنامه داشته باشد اما فقط یک دوره حضور در مسابقات جهانی در سال 2005 تنها حضور او در مسابقات جهانی شد که البته آنجا هم به قرعه ساجد ساجیداف از روسیه برخورد کرد و با شکست مقابل او از دور مسابقات کنار رفت.

سال 84 بزرگترین درگیری در تاریخ کشتی ایران رخ داد که یک سالن مسابقه را به هم ریخت. اتفاقی که نه قبل از آن و نه بعد از آن نظیرش هرگز در کشتی رخ نداده بود؛ یک طرف آن فریدون قنبری بود و طرف دیگرش هم مربی وقت تیم ملی که همین باعث شد تا بیش از همیشه از کشتی دور شود.

اتفاق‌هایی که افتاد، اجازه نداد فریدون قنبری به خوبی استعدادش را نشان بدهد و همین باعث شد تا به عرصه مربیگری هم ورود نکند و در نهایت هم بعد از چند سال بی خبری، خبر بیماری‌اش و بعد هم فوتش رسانه‌ای شد. در حالی‌که فریدون استعدادی را در کشتی داشت که اگر خوب هدایت و حمایت می‌شد، می‌توانست تا سال‌ها در صدر اخبار کشتی ایران بماند و به تیتر یک رسانه‌ها تبدیل شود.

فریدون سوخت همانند بسیاری دیگر از ستاره‌های کشتی که به دلیل مشورت‌ها و راهنمایی‌های اشتباه، نمی‌توانند از استعدادهای خوب خود به بهترین شکل ممکن استفاده کنند. امروز کشتی ایران و بیشتر کشتی کرمانشاه داغدار از دست دادن کسی است که سال‌ها پیش آن را از دست داده بودند اما با تأخیر می‌خواهند به سوگش بنشینند.