سعید فایقی

 

عصر هجدهم فروردین حدود 21 سال پیش در یک برنامه زنده تلویزیونی شبکه سه حضور داشتم. 

آقاجواد خیابانی مجری برنامه بود. در اصطلاح رسانه‌ای نمی‌دانم پلاتو گفته می‌شود یا نام دیگری دارد، به آقای خیابانی اطلاع داده شد جهان‌پهلوان محمدعلی فردین به رحمت خدا رفته است. من زیرچشمی خبر را دیدم و بلافاصله در برنامه زنده اعلام کردم که قهرمان جهان و هنرمند مؤلف، جناب فردین به رحمت خدا رفته و مراسم تشییع ایشان فردا ساعت 9 صبح از ورزشگاه شهید شیرودی انجام می‌شود.

پس از اتمام برنامه نالان و پریشان از صدا و سیما بیرون آمدم و در این فکر بودم که مراسم تشییع را با خانواده مرحوم هماهنگ نکردم و به‌دنبال راهی می‌گشتم تا این امر صورت گیرد. برای مشورت به آقای دکتر سیدامیر حسینی زنگ زدم و شکر خدا ایشان در منزل مرحوم فردین تشریف داشتند و قرار شد هماهنگی لازم را معمول دارند.

باید عرض کنم این امر خواست مرحوم بود. در آخرین دیداری که خدمت‌شان بودم فرمودند فایقی اگر روزی مرگ سراغ من آمد مرا از امجدیه تشییع کنید و برای این امر بسیار اصرار داشتند و همواره به درگاه حضرت حق شکرگزارم که امکان اجابت خواسته جهان‌پهلوان محمدعلی فردین را برای اینجانب فراهم کرد.

روز تشییع روز بسیار زیبایی بود. همان ساعات اولیه صبح ورزشگاه شهید شیرودی و خیابان‌های منتهی به ورزشگاه مملو از جمعیت شد و از همه نسل‌ها حضور داشتند، علی‌الخصوص نسل دوم انقلاب جوانان و نوجوانانی که بعد از سال 57 به دنیا آمده بودند و تنها خاطره آنها از مرحوم جهان‌پهلوان فیلم برزخی‌های سال 1364 بود که به کارگردانی مرحوم ایرج قادری روی پرده سینما رفت و بعد از آن این عزیز بزرگوار مورد بی‌مهری قرار گرفت که امیدوارم روزی فرمایشات ایشان را هم در این خصوص نقل کنم. خدایش بیامرزد.