علی کمانگری

 

از هفته‌ ۲۵ لیگ برتر انگلیس، دو تیم آرسنال و منچسترسیتی در ورزشگاه امارات به مصاف هم رفتند. پیروزی آرسنال در این بازی آنها را به جمع مدعیان کسب سهمیه‌ لیگ اروپا نزدیک می‌کرد و پیروزی شاگردان گواردیولا هم باعث حفظ فاصله ۱۰ امتیازیشان با رقیب همشهریشان در صدر جدول می‌شد. آرتتا نسبت به دو دیدار اخیر خود مقابل بنفیکا و لیدزیونایتد ۵ تغییر را در ترکیب خود اعمال کرده بود؛ در قلب دفاع، زوج هولدینگ- ماری، جایگزین زوج لوییز-گابریل شدند، در پست هافبک دفاعی، الننی جای سبایوس را گرفته بود تا زوج گرانیت ژاکا شود، کیران تیرنی، یکی از بهترین بازیکنان این فصل توپچی‌ها به جایگاه خود در پست دفاع چپ بازگشته‌ بود و در سمت چپ خط هافبک هم امیل اسمیت‌راو جوان بعد از دو تجربه موفق در این پست، جای خود را به نیکولاس پپه داده بود. با حضور پپه در ترکیب اصلی، او‌ به جناح راست خط هافبک منتقل شد تا بوکایو ساکا در جناح چپ خط هافبک قرار گیرد. در رأس خط حمله هم مانند دیدار‌های گذشته اوبامیانگ به لاکازت ترجیح داده شده بود. آن سوی میدان پپ گواردیولا بعد از مدت‌ها توانست از کوین دی‌بر‌وین در ترکیب اصلی استفاده کند و فرناندینیو هم به ترکیب اصلی بازگشت و جایگزین رودری شد. در خط حمله با حضور برناردو سیلوا به جای گابریل ژسوس، دوباره شاهد استفاده پپ از «نه کاذب» بودیم. ایلکای گوندوغان هم با رفع مصدومیت به ترکیب بازگشته بود تا بدین ترتیب فیل فادن بازی را از روی نیمکت آغاز کند.

سیتی به هنگام حمله آرایش خود را به ۵-۳-۲ یا ۵-۲-۳ معروف خود تغییر می‌داد؛ بدین شکل که کانسلو به عنوان «Inverted fullback» به خط هافبک اضافه می‌شد و در پاره‌ای از صحنه‌ها الکساندر زینچنکو هم همین کار را از سمت چپ انجام می‌داد تا این دو تبدیل به دو بازوی راست و چپ فرناندینیو در مرکز زمین شوند. گهگاهی هم زینچنکو یک خط عقب‌تر باقی می‌ماند و یک عرض ۳ نفره را با استنوز و دیاس تشکیل می‌داد و کانلسلو و فرناندینیو به عنوان «Double pivot» جلوی آنها حضور داشتند. انتخاب عرض ۲ یا ۳ نفره در خط اول بازی‌سازی منچسترسیتی، بستگی به نحوه پرس آرسنال داشت؛ اگر تنها اوبامیانگ از جلو روی مدافعان سیتی فشار می‌گذاشت، عرض ۲ نفره با استونز و دیاس تشکیل می‌شد. اگر پپه هم به اوبا در خط اول پرس توپچی‌ها اضافه می‌شد، آنگاه زینچنکو در کنار استونز و دیاس باقی می‌ماند. هدف آن بود که سیتیزن‌ها حتماً برتری عددی لازم را در خط اول بازی‌سازیشان داشته باشند.

عرض ۵ نفره جلوی زمین سیتی هم با اضافه شدن دی‌بروین‌ و گوندوغان به مثلث ماحرز، سیلوا و استرلینگ ایجاد می‌شد. بدین ترتیب که ماحرز در گوش راست و استرلینگ در گوش چپ حضور داشتند، دی‌بروین و گوندوغان دو نیم ‌فضای راست و چپ اشغال می‌کردند و سیلوا هم میان دو مدافع میانی آرسنال جابه‌جا می‌شد. جابه‌جایی بسیار زیادی در طول جریان مسابقه میان ۵ نفر جلوی زمین سیتی وجود داشت؛ هدف آن بود که این عرض ۵ نفره در حمله حفظ شود. برای مثال اگر به صحنه تک گل بازی رجوع کنیم، ماحرز را در گوش راست و دی‌بروین را در نیم‌فضای راست می‌بینیم اما این استرلینگ است که در مرکز قرار گرفته، سیلوا به نیم‌ فضای چپ رفته و گوندوغان هم مشغول اضافه شدن از گوش چپ‌ است. در نهایت هم استرلینگ زودتر از هولدینگ سانتر ماحرز را تبدیل به گل می‌کند.

هجدهمین پیروزی متوالی سیتی در تمامی رقابت‌ها آنها را یک گام دیگر به قهرمانی نزدیک‌تر کرد. آرسنال و آرتتا هم با این شکست بار دیگر در تداوم بخشیدن به یک‌ فرم خوب ناکام ماندند تا همچنان در میانه جدول دست و پا بزنند.