میعاد نیک

 

عملکرد متزلزل و روند فرسایشی محمود فکری طی نیم‌فصل حضورش در رختکن استقلال گرچه پس از شکست مقابل سپاهان و از دست دادن صدرنشینی به طغیان هواداران آبی و درخواست اخراج او منتهی شد اما انگار این شرایط نامتوازن هنوز هم اعضای هیأت‌مدیره باشگاه استقلال را قانع نکرده تا فکری به‌حال محمود فکری و جایگاه استقلال داشته باشند. اردوگاه آبی طی 15 هفته‌ای که از لیگ بیستم گذشت، همواره محل بروز شایعات متلون و حواشی جورواجور بود که علت بروز بسیاری از آنها به رویه منفعل فکری در سمت مسئول کادرفنی استقلال بازمی‌گردد.

حالا به این سرمربی پرحاشیه و دائماً طلب‌کار، فرصتی توأم با تردید داده شده تا لااقل تا پایان سال 1399 در سمت حساس خود ابقا شود. این موضوع زمانی حایز زوایایی جدید می‌شود که دریابیم تنها علت اعتماد مجدد به فکری، عدم وجود گزینه جایگزین مناسب برای اوست. امیر قلعه‌نویی طی 2 سال اخیر نشان داده که دیگر آن ژنرال شکست‌ناپذیر نیست و البته دوستی‌اش با مدیرعامل باشگاه گل‌گهر از حضور او در تهران تا حدود زیادی جلوگیری خواهد کرد. جواد نکونام هم که فعلاً در اهواز روزگار خوشی را می‌گذراند و بعید است که قید یک باشگاه ثروتمند و غنی را بزند تا به صندلی محمود فکری برسد. علی‌رضا منصوریان با حواشی‌اش در تراکتور تقریباً به شایعات حضور مجددش در استقلال پایان داد و مهدی پاشازاده هم برای پذیرش مسئولیت ناخدایی این زورق در آستانه غرق زیادی کوچک است.

تنها گزینه باقیمانده و در واقع گزینه همیشگی حضور بر نیمکت تیم استقلال، فرهاد مجیدی‌ است که او هم با یکی از اعضای هیأت‌مدیره باشگاه مشکلاتی جدی دارد و حضورش در رختکن آبی‌ها مستلزم طی شدن پروسه پیچیده‌ای‌ است که هر کسی توان انجام آن‌ را ندارد. بنابراین کادر مدیریتی باشگاه استقلال با ارائه یک کارت زرد به فکری، تصمیم به ابقای موقت او گرفته اما چه کسی ا‌ست که نداند حاج محمود از کمترین مقبولیتی بین هواداران و حتی بازیکنان هم برخوردار نیست و ادامه این رابطه یک‌طرفه به ضرر نام استقلال خواهد بود.