دور یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان از هفته پیش آغاز شد و هیجان فوتبال در اروپا به اوج خود رسید. تا به امروز 4 بازی دور رفت برگزار شده و امشب و فردا شب 4 دیدار دیگر در نقاط مختلف قاره سبز برگزار میشود تا تکلیف دور رفت مسابقات مشخص شود. در آستانه 2 بازی حساس امشب، سایت فوتبال 360 نگاهی جالب و تاکتیکی به بازیها داشته که خواندنش خالی از لطف نیست:
لاتزیو – بایرنمونیخ؛ نبرد اساتید انتقال
در نگاه اول، لاتزیوی جوان اینزاگی مقابل بهترین تیم حال حاضر دنیا و یکی از قدرتمندترین باشگاههای تاریخ فوتبال شانس چندانی ندارد اما قطعاً تیم رمی پتانسیل به دردسر انداختن شاگردان فلیک را در خود میبیند. لاتزیو شبیه هیچ تیم دیگری بازی نمیکند. بازی مستقیم و انتقال سریع فاز اصول اولیه استراتژی این تیم هستند و شاید یکی دیگر از دلایل مهمی که شیوه بازی لاتزیو را منحصر به فرد میکند، داشتن ساویچ است. بازیکنی که گستره وسیعی از مسئولیتها را به عهده دارد و تا حدی هم آزادانه و گاهی خارج از الگوی هندسی تیم در زمین حرکت میکند. او نه تنها در محدوده کلاسیک پست خود (بین 2 محوطه) در هر 2 طرف زمین پرسه میزند، بلکه در مواقع بسیاری حتی جلوتر از 2 مهاجم تیم، نقش یک مهاجم نوک را بازی میکند. لاتزیوی فعلی تیم به شدت عملگرایی است و البته غول روبهروی این تیم هم چنین خاصیتی دارد.
مؤثر بودن پرس بایرن تحت هدایت فلیک، بیشتر از هر چیز نتیجه استفاده اصولی و درست بازیکنان در پستهای خودشان است. در سیستم 1-3-2-4، سه بازیکن هجومی در پوشش کنارههای زمین و جلوگیری از پیشروی حریف مشکل داشتند. بنابراین فلیک روی مدافعان کناری خودش حساب کرد. به این ترتیب 2 هافبک محوری عقب زمین، مالکیت توپ را در 2 کانال داخلی یا کنارهها حفظ میکنند تا از تغییر بازی توسط حریف جلوگیری کنند. وقتی چنین کاری انجام میشود، 3 بازیکن هجومی میتوانند بیشتر از پشت به سمت توپ حرکت کنند، گزینههای حریف بیشتر از قبل کاهش پیدا کرده و باعث میشود بازپسگیری توپ در یکسوم میانی بیشتر از قبل شود.
فلیک همچنین ترجیح میدهد خط دفاعی بایرن جلوتر از حالت عادی سایر تیمها در میدان حضور داشته باشد. این باعث افزایش جسارت 2 هافبک دفاعی و مدافعان کناری میشود تا در پستهایی قرار بگیرند که بتوانند توپ را در نزدیکی یک سوم میانی پرس کنند و جلوی تغییر بازی از سوی حریف را بگیرند. دفاع این تیم تلاشی پر از انرژی و قدرتمندانه برای کسب مالکیت توپ با 4 بازیکن دارد.
چلسی – اتلتیکومادرید؛ وسواس کنترل مقابل فانتزی جدید
همه آنچه درباره سبک دفاعی و حتی گاه ضد فوتبال دیهگو سیمئونه در سالهای قبلی امپراطوریاش در اتلتیکومادرید شنیدید را با استناد به روند این فصل دور بیندازید! خرید سوارس از بارسلونا باعث تجدید نظر مرد آرژانتینی در تفکراتش شد؛ به این نحو که بازی دفاعی، پرس بالا و استفاده از ضد حملات، جای خود را به یک اصل کلی داد؛ بازی سریع از سمت دروازه خودی به سمت دروازه رقیب. سیمئونه در طول یک دهه گذشته موفق شده که اتلتیکو را به درجات بالایی برساند و همچنان مربی بسیار خوبی خصوصاً در زمینه تمرین کردن برای یک ساختار دفاعی منسجم است اما با وجود بازیکنی سرعتی به نام سوارس، او تصمیم گرفت شیوه عامهپسند این روزها یعنی حرکت سریع از دفاع به حمله را اجرایی کند. اتفاقاً حداقل در لالیگا با این شیوه موفقیت چشمگیری به دست آورد و بدون در نظر گرفتن افت اخیر، تیمش را به قدرت اول فصل جاری اسپانیا تبدیل کرد. این سبک مقابل شیوه کنترلی اعمال شده از سوی توماس توخل در چلسی، احتمالاً با تغییراتی همراه خواهد شد.
توخل یکی از پیچیدهترین شخصیتها در میان سرمربیان فوتبال اروپاست. این مربی ۴۷ ساله به فوتبال تهاجمی، وسواس کنترل تقریباً همه چیز در تیم و در ضمن به عنوان متفکری تاکتیکی و روشمند شناخته میشود. آبیهای لندن در تابستان گذشته تیم گران قیمتی جمع کردهاند و این بار هم توخل در چلسی با تیم پرستارهای سروکار دارد اما بعید به نظر میرسد در چلسی با مقاومتهایی که در رختکن پاریس روبهرو بود، مواجه شود. برخی از بازیکنان چلسی از کمبود دستورالعملهای تاکتیکی و عدم ارتباط مناسب با لمپارد شکایت داشتند اما برخلاف او، توخل ارتباط خوبی با بازیکنان دارد. مربی آلمانی واهمهای از اجرای ایدههای خود ندارد. او در باشگاههای قبلی، برنامه غذایی را تنظیم کرده، الگوی خواب بازیکنان را کنترل کرده، دپارتمان آنالیز را هدایت کرده، فرآیندهای پرورش استعدادها را تغییر داده و درگیر بازسازی امکانات شده است.
آبیها امیدوارند آکادمی مربیگری آلمان که کلوپ را تحویل داده، میتواند باعث شادابی مجدد باشگاه شود. توخل، پس از اینکه مجبور شد در ۲۵ سالگی بازنشسته شود، سیستم آموزش مربیگری آلمان را گذرانده است. مرد آلمانی خیلی راحت با ورنر و هاورتز ارتباط برقرار کرده و آنها را در سیستم خود به کار میگیرد.