خبر شوکه‌کننده این روزهای ورزش ایران مصدومیت آرمین هادی‌پور است. تکواندوکاری که روز گذشته رسماً اعلام شد ACL پاره کرده و به همین خاطر شرایط پیچیده‌ای پیدا کرده است. این تکواندوکار مطرح تیم ملی یکی از ستاره‌های این رشته رزمی در چند سال اخیر بوده و با رشد مثال‌زدنی‌اش توانست به سهمیه المپیک دست پیدا کند. او به مدال المپیک فکر می‌کرد و به دنبال این بود که بتواند بهترین و خوشرنگ‌ترین مدال المپیک توکیو را به دست بیاورد اما حالا به لحاظ روانی تحت فشار قرار گرفته چون ممکن است که در این المپیک نتواند به آنچه که حقش بوده برسد و یا اینکه شاید اصلاً نتواند به بازی‌های المپیک برسد. در خبرها اینگونه اعلام شد که آرمین ظاهراً در لیگ برتر تکواندو مصدوم شده بوده و حالا این تصور وجود دارد که شاید تمرینات تیم ملی میزان این مصدومیت را افزایش داده باشد اما ظاهراً این یک مصدومیت قدیمی بوده و آرمین مدت‌ها با آن دست به گریبان بوده ولی حالا سر باز کرده است.

آرمین از مدت‌ها پیش دچار مصدومیت بوده و حتی در 3 مهر 99 برایش کمیسیون پزشکی تشکیل شده تا وضعیت مصدومیت او پیگیری شود. کمیسیونی که پیشنهاد می‌دهد آرمین جراحی نشود و با همین وضعیت تلاش کند که هم مصدومیتش را بهبود ببخشد و هم از مسابقات و تمرینات فاصله نگیرد اما حالا بعد از گذشت 5 ماه و در ورود به ماه ششم این تصمیم تغییر کرده و حالا می‌گویند که آرمین باید جراحی کند تا بهبودی کامل پیدا کند. شاید هم تصمیم تغییر نکرده بلکه میزان مصدومیت تغییر کرده اما هر چه هست انجام جراحی یعنی از دست رفتن المپیک اما حالا این سؤال مطرح است که اگر این تصمیم همان مهر ماه اتخاذ و اجرائی می‌شد، آرمین هادی‌پور الان در حال سپری کردن دوران نقاهتش بود و به طور حتم با سلامتی کامل به المپیک می‌رسید. این تصمیم نشان می‌دهد که فدراسیون پزشکی ورزشی در 5 ماه پیش نتوانسته تصمیم خوبی را بگیرد.

البته این هم یک سؤال است که آیا واقعاً اتفاقی برای آرمین در لیگ برتر تکواندو رخ داده یا نه؟ طبق اظهارات خودش در لیگ برتر هم در هنگامی که برای حضور در شیاپچانگ در حال گرم کردن بود، دچار آسیب شده و شاید در همان هنگام هم مصدومیت او افزایش پیدا کرده و شاید هم این همان چیزی باشد که برای حسن یزدانی در جام باشگاه‌های جهان در سال 98 رخ داد. حسن یزدانی یک مصدومیت قدیمی و کهنه داشت که در هنگام گرم کردن در سالن تمرین به یکباره با پارگی رباط صلیبی روبه‌رو شد اما روش درمانی که برای او در نظر گرفته شد، روشی بود که در کمتر از سه ماه او را به فرم ایده‌آل رساند.

اگر المپیک به تعویق نمی‌افتاد هم به المپیک توکیو می‌رسید و حالا هم یکی از آماده‌ترین نفرات تیم ملی است و به نظر آرمین باید به خوبی این موضوع را مورد توجه قرار بدهد. در حال حضر مهم‌ترین رقیب آرمین ناامیدی است در حالی‌که او شش ماه زمان دارد و در این مدت می‌تواند با استراحت و انجام کارهای پزشکی مهم خودش را برای حضور در المپیک توکیو آماده کند. او نباید این موضوع را فراموش کند که قبل از این هم افرادی مثل باقری معتمد و بهنام اسبقی این روزها را با موفقیت سپری کردند.

البته یک موضوع مهم دیگر هم وجود دارد که وظیفه مسئولان ورزش است که باید این موضوع را خیلی دقیق بررسی کنند. شاید نیاز باشد به خارج از کشور اعزام شود که حتماً باید این کار برای او انجام شود. مثل کاری که برای احسان حدادی و سهراب مرادی و حمیده عباسعلی انجام شد. آرمین از آنها کمتر نیست و حتماً می‌تواند در المپیک نقش مهمش را در ترکیب تکواندو در کاروان ایران نشان بدهد.