در ایتالیا به آن می‌گویند «دربی دربی‌ها» و حق دارند. امروز عصر میلان و اینتر به عنوان صدرنشین سری A برابر هم قرار می‌گیرند، اتفاقی که 10 سال نیفتاده بود. آوریل 2011، روسونری با دو امتیاز اختلاف نسبت به تیم همشهری در صدر بود و با آنکه زلاتان ابراهیموویچ را به دلیل محرومیت در اختیار نداشت اما با سه گل به پیروزی رسید و مسیرش را به سوی هجدهمین و آخرین قهرمانی‌اش تا امروز هموار کرد.

اما میلان برگشته و همینطور ابراهیموویچ که در 39 سالگی غیرمنتظره‌ترین مبارزه قهرمانی را برای باشگاهی شکل داده که تا قبل از آمدن او در ژانویه گذشته در آستانه بحران بود اما حالا که مهاجم سوئدی ثابت کرده سن فقط یک عدد است، تیم جوان استفانو پیولی کم کم نشانه‌های ضعف را بروز می‌دهد. هفته گذشته صدر جدول را از دست دادند به خاطر باخت بدی که برابر تیم تازه‌وارد اسپتزیا متحمل شدند بدون آنکه یک ضربه در چارچوب حریف بزنند. تیمی که بدون شکست به سال جدید رسید، حالا در هفت بازی آخرش سه باخت داشته. اینتر هم با برد 3 بر یک مقابل لاتزیو با یک امتیاز بالاتر به صدر رفت، ستاره بازی هم روملو لوکاکو بود که دو گل زد و یکی ساخت.

گاهی احساس می‌شد او یک‌تنه از تمام خط دفاع لاتزیو بهتر است، روی پاس گل سوم به لوتارو مارتینس، این بلژیکی چنان از مارکو پارولو عبور کرد که ادعای سرعت پایین و ناکارآمدی‌اش برای منچستریونایتد اوله گونار سولشر کاملاً رد شد. گاتزتا نوشت این از آن بازی‌هایی بود که انگار یک بزرگسال با چند بچه در پارک انجام می‌دهد. حالا اما یک مبارزه در راه است بین دو سنگین وزن فوتبال، از هر جهت این کلمه.

دربی دلا مادونینا معمولاً از هر فردی بزرگتر است اما جدال تلخ لوکاکو و ابراهیموویچ در آخرین دربی دو تیم سایه سنگینی روی بازی امروز انداخته است. کار تا آنجا پیش رفته که تصویر بزرگی از این دو در «ویا د پیکولومینی» در گوشه جنوب شرقی سن‌سیرو گذاشته‌اند که زیرش نوشته شده: «صورت در برابر صورت، قلب در برابر قلب». این برداشت زیبایی از یک اتفاق کاملاً زشت است.

در اواخر نیمه اول بازی ماه گذشته دو تیم در جام حذفی ایتالیا با خطای آلسیو رومانیولی روی لوکاکو درگیری لفظی شدیدی بین او و زلاتان صورت گرفت که به توهین به خانواده‌های یکدیگر منجر شد. هر دو اخطار گرفتند و زلاتان با یک کارت زرد دیگر در اوایل نیمه دوم اخراج شد. لوکاکو گل تساوی را زد و کریستین اریکسن در وقت‌های تلف‌شده گل برتری را تا اینتر به نیمه‌نهایی برود. این پایان ماجرا نبود و فدراسیون فوتبال ایتالیا تحقیقات درباره این درگیری را آغاز کرده و هر دو طرف به دفاع از خود پرداخته‌اند.

به هر حال جای تردید نیست از زمان آمدن این دو بازیکن که در منچستریونایتد هم‌تیمی بودند، رقابت در سن‌سیرو جان تازه‌ای گرفته. لوکاکو بهمن گذشته در برد 4 بر 2 مقابل میلان دو گل زد و گفت: «این شهر یک شاه جدید دارد». زلاتان در دربی بعدی در 26 مهر هر دو گل تیمش را در برد 2 بر یک زد و گفت: «میلان هیچ‌وقت شاه نداشته، خدا دارد.»

هر دو البته اخیراً کمی افت کرده‌اند و لوکاکو قبل از بازی با لاتزیو خسته به نظر می‌رسید. هیچ مهاجمی در سری A در این فصل به اندازه این بازیکن 27 ساله در رقابت‌های مختلف حضور نداشت؛ 2270 دقیقه. او برای تیم آنتونیو کونته چنین اهمیتی دارد. او دلیل اصلی اختصاص بهترین خط حمله لیگ به اینتر با 54 گل است، او با 16 گل و 4 پاس گل بیش از هر بازیکن دیگری در لیگ ایتالیا تأثیرگذار بوده.

اتکای اینتر به لوکاکو بیش از میلان به ایبرا است و تیم پیولی بدون ستاره خود نتایج خوبی گرفته. در واقع اینکه در کورس قهرمانی قرار گرفته‌اند به خاطر سرمایه‌گذاری هوشمندانه، مربیگری آگاهانه و داشتن یک رختکن متحد است. البته ابراهیموویچ رهبر تیم است و حالا هم می‌خواهد نمایش ضعیفش مقابل اسپتزیا را با اضافه کردن به 10 گلی که در دربی میلان زده، جبران کند.

لوکاکو هم به دنبال آن است که نخستین بازیکن در نزدیک به 50 سال اخیر شود که در چهار دربی متوالی لیگ بین دو تیم قدرتمند ایتالیا موفق به گلزنی می‌شود. صحنه آماده است برای یک عصر فوق‌العاده در سن‌سیرو. دو سنگین وزن در تکرار یک مسابقه بزرگ. ابراهیموویچ و لوکاکو دوباره رودرروی یکدیگر قرار می‌گیرند.

این واقعاً دربی دربی‌ها است.

منبع: گل